Co może łączyć skomplikowany symulator lotniczy z zaawansowaną strategią czasu rzeczywistego? Z pozoru absolutnie nic. Gra Theatre of War pokazuje jednak, że może istnieć między nimi pewna zbieżność. Przede wszystkim wystarczy spojrzeć na firmę, która stoi za stworzeniem tego nowego RTS-a. Do tej pory znaliśmy ją bowiem tylko z jednego dzieła – symulatora lotniczego IL 2 Sturmovik. Jest to bezwątpienia najlepszy, najładniejszy i najbardziej realistyczny symulator samolotów bojowych z drugiej wojny światowej jaki do tej pory się ukazał. Kiedy więc dokładnie ci sami ludzie za niego odpowiedzialni wzięli się za produkcję ambitnej strategii rozgrywającej się podczas ostatniej wielkiej wojny, to trudno – jak dla mnie – wyobrazić sobie lepszą jej rekomendację.



Tym razem ekipa Maddox Games przestała „bujać w obłokach” i postanowiła się bardziej skupić na aspekcie walk naziemnych na różnych odcinkach frontów największego w dziejach konfliktu zbrojnego. Gra ma przede wszystkim do zaoferowania nam pięć rozbudowanych kampanii – niemieckiej, sowieckiej, amerykańsko-brytyjskiej, francuskiej oraz – i tu uwaga – polskiej! Jak miło, że wreszcie ktoś zauważył, iż także Polacy mieli swój niemały udział w tej wojnie. Dzięki tym kampaniom, w skład których wchodzić ma łącznie przeszło 40 misji rozgrywanych w latach 1939-1945, zwiedzimy nieomal wszystkie ważniejsze teatry działań w Europie. Polacy i Francuzi będą bronić swych ziem przed zakusem pa(n)zernych Niemców, Anglosasi wylądują w Normandii, Sowieci wezmą udział w wojnie ojczyźnianej, a potem ofensywie aż po sam Berlin, a Niemcom zostanie jedynie podbicie całej Europy. Innymi słowy normalka, którą już nie raz i nie dwa przerabialiśmy. Poza kampaniami do rozegrania zostanie także dziewięć misji pojedynczych, przewidzianych dla jednego gracza, natomiast dla fanów grania przez sieć/kabel przygotowano osiem scenariuszy (maksymalnie dla ośmiu graczy). Dla największych maniaków ma także nie zabraknąć rozbudowanego edytora misji, a dla laików znajdą się cztery misje treningowe.

Theatre of War nie będzie miał żadnej warstwy strategicznej, ani możliwości zdobywania surowców czy stawiania budynków. Wobec tego czekać ma na nas tu rozgrywka jedynie na poziomie taktycznym. Oznacza to, że w każdej z misji gracz będzie miał możliwość pokierowania swoimi niewielkimi wojskami w celu zniszczenia sił przeciwnika. Oczywiście w każdej z misji ma być szereg różnorodnych celów operacyjnych do wykonania, niemniej w praktyce sprowadzą się one w większości do wyeliminowania wroga z planszy. Aby sobie ułatwić takowe zadanie między misjami będzie istnieć możliwość zakupu nowego uzbrojenia oraz ludzi, rzecz jasna w ramach skromnych możliwości. Na sam dostępny sprzęt ma się składać całe multum różnego rodzaju czołgów, dział, samochodów, broni ręcznej, a nawet samolotów. Wszystko ma być idealnie odwzorowane, zgodnie z ich rzeczywistymi pierwowzorami itd. Normalnie bym w takie zapewnienia nie uwierzył, ale mając w pamięci pieczołowicie odwzorowane jednostki z IL-a 2 wiem nieomal na pewno, że tak będzie.



Największą zaletą Theatre of War, podobnie zresztą jak w poprzedniej produkcji Maddox Games, ma być pełen realizm pola walki. Pod tym względem ma być ona nawet lepsza od dotychczasowych dwóch niekwestionowanych królów tego typu gier, a mianowicie serii Close Combat i Combat Mission. Realistyczna ma być balistyka wszelkich pocisków, sposób penetracji pancerza pojazdów, zniszczenia otoczenia oraz jednostek, system wytrzymałości psychicznej i tym podobne aspekty. Nawet 30 map, na których będą rozgrywać się potyczki, mają być pokazane zgodnie z historycznymi i militarnymi dokumentami. Każdy z dziesiątek, a nawet setek żołnierzy ma być całkowitym indywiduum. Inaczej będzie się nazywał, zachowywał, specjalizował w innych umiejętnościach. Jedni będą np. lepiej strzelać z karabinu, inni z wyrzutni rakiet, jeszcze inni będą świetnymi kierowcami lub artylerzystami. Jednocześnie podczas zadań każdy z nich będzie zdobywał doświadczenie, które z kolei pozwoli na rozwijanie wielu cech postaci. Jako dowódca będziesz miał także możliwość odznaczania swych żołnierzy różnymi orderami i medalami za wybitne osiągnięcia, a nawet przydzielał im awanse. Bardzo wysokie ma być AI komputerowego przeciwnika, jak również własnych wojsk. Sami będą wykazywać się inicjatywą, szukać ukrycia, omijać różne przeszkody, zmieniać zachowanie w zależności od sytuacji bojowej. Istnieć ma także rozbudowany i prosty w obsłudze system wydawania rozkazów, ustalania formacji, wzywania wsparcia. Zapanowanie nad chaosem wojennym ma dodatkowo ułatwić aktywna pauza oraz duże możliwości operowania kamerą.



Realizm ma być spotęgowany dzięki wysokiemu poziomowi oprawy graficznej. Sam silnik graficzny ma być zmodyfikowaną wersją engine’u, który mogliśmy podziwiać już w IL 2 Sturmoviku. Trzeba przyznać, że w tamtym wypadku sprawdzał się doskonale i nawet po dziś dzień robi spore wrażenie, zwłaszcza jeśli chodzi o realizm zniszczeń. Jednak aby poznać jak będzie się sprawdzał w RTS-ie trzeba będzie zagrać w pełną wersję (choć już po screenach widać, że na pewno pod tym względem nie będziemy zawiedzeni).



Theatre of War jest tytułem, na który wszyscy stratedzy-zapaleńcy naprawdę powinni czekać z wypiekami na twarzy. Takie ambitne gry w dzisiejszych czasach ukazują się bardzo rzadko, dlatego też nie można jej przegapić – coś podobnego nie prędko się bowiem ukaże. Ja osobiście nie mogę się jej już doczekać, gdyż takie hardcore’owe wojenne klimaty są tym co Tygrysy (i Pantery) lubią najbardziej. Na zakończenie mogę jedynie powiedzieć taką „ciekawostkę”, że gra ukazała się już jakiś czas temu. Na pytanie dlaczego więc pojawiła się jej zapowiedź, a nie recenzja odpowiadam, że na polskie wydanie Theatre of War przyjdzie nam jeszcze trochę poczekać (choć tak do końca to nie wiadomo ile...). Dla tych, którzy nie chcą czekać, aż Cenega wyda grę w pełnej polskiej wersji językowej można ją sobie ściągnąć ze strony producenta za „jedyne” 45 dolarów lub przynajmniej spróbować zagrać w jej demo. Po zapoznaniu się z nim mogę jedynie potwierdzić, że zdecydowanie warto czekać – oby jednak niezadługo.