LOGOWANIE

Zarejestruj sie

Superliminal

ocena05101520253035404550556065707580859095100 Głosuj na tę grę!

Gdyby zadać przeciętnego Polaka o dokonania niejakiego Euklidesa, obawiam się, iż odpowiedzią byłaby cisza. Ale wystarczy tylko wspomnieć o „geometrii euklidesowej”, i znacznie większe grono odpowie… utożsamiając ją właściwie z całą znaną im geometrią ze szkoły. Za nim idzie jednak wiedza, że istnieje również inna geometria, ale jaka, już niekoniecznie wiadomo. I właśnie swego rodzaju żart z tego potocznego sposobu myślenia zrobili sobie autorzy gry Superliminal.

Pewnie większość czytelników kojarzy obraz Salvadora Daliego o tytule „Trwałość pamięci”, prezentujący dość realistycznie świat rządzący się jednak zupełnie nieprawdopodobnymi, pozostającymi wręcz w sprzeczności z doświadczeniem zasadami. Na podobnym założeniu opiera się mechanika przedmiotowego tytułu, nakazująca niejako zarzucić postrzeganie rzeczywistości w kategoriach trójwymiaru.

W konsekwencji biorąc do swej dłoni mały przedmiot i przesuwając go bliżej oczu niejako zwiększamy jego rozmiar, w oparciu o który następnie dany przedmiot wykorzystujemy. W konsekwencji mały kawałek sera może się przeobrazić w duży podest pozwalający nam się dostać do przejścia ulokowanego o kondygnację wyżej.

Z każdym kolejnym etapem, ba, niejednokrotnie dosłownie po pokonaniu jednego nowego pomieszczenia, poznajemy zupełnie nową mechanikę, negującą nasze codzienne doświadczenie. Superliminal to gra nieprosta, z reguły bowiem nieracząca użytkownika jakimikolwiek podpowiedziami, całość cedując jego własnej domyślności. Niestety czasami konieczna jest spostrzegawczość, i to bynajmniej nie ta wiążąca się z inteligencją jako taką, lecz wymagająca żmudnego przeczesywania piksela za pikselem w celu odnalezienia dodatkowego elementu.

Od pewnego etapu rozgrywka nie jest już wzbogacana o wyzwania nowego rodzaju, lecz niejako kumuluje ona je ilościowo, acz brakuje w tym pewnego błysku, który skutkowałby efektem synergii. W konsekwencji na końcowym etapie gracz miast przyjemnego dreszczu zafrapowania zaczyna się irytować koniecznością żmudnego powtarzania już nabytych umiejętności.

Atutem gry jest implementacja szeregu „sekretów”, które dość łatwo przeoczyć, a których odblokowanie często wymaga dodatkowo niesztampowego myślenia. Po ich przeczeniu w trakcie samej rozgrywki nie można już doń wrócić, ale później możliwe jest ponowne rozegranie danego etapu.

Oprawa wizualna tytułu nie jest porywająca pod względem rozdzielczości czy hiperrealizmu, lecz całość jest w pełni czytelna, co przecież wcale nie jest tak małym osiągnięciem zważywszy na fakt, iż sama idea rozgrywki bardzo często sprowadza się przecież do oszukiwania wzroku. Non stop towarzyszy nam również dość chilloutowa muzyka, która nawet w przypadku nieco mroczniejszych ujęć nie pozwala nam poczuć ciarek na plecach. Co poniekąd można również postrzegać w kategoriach wady…

Superliminal to intrygująca gra logiczna, rządząca się innymi zasadami niźli większość przedstawicieli gatunku. Można odnieść wrażenie, iż nie cały jej potencjał został wykorzystany – aż prosiłoby się nawiązanie do co najmniej kilku paradoksów – ale i tak stanowi ona wyzwanie na co najmniej kilka godzin.

Bardzo dziękujemy serwisowi GOG.com za udostępnienie kodu recenzenckiego w celu umożliwienia powstania niniejszego tekstu - https://www.gog.com/game/superliminal

Autor: Klemens

więcej komentarzy dodaj komentarz

ILOŚĆ RECENZJI - ŚREDNIA OCENA - % więcej recenzji dodaj recenzję