Crisis in the Kremlin
Sztab VVeteranów
Tytuł: Crisis in the Kremlin
Producent: Kremlingames
Dystrybutor:
Gatunek: Ekonomiczna
Premiera Pl:0000-00-00
Premiera Świat:
Autor: Klemens
Tytuł: Crisis in the Kremlin
Producent: Kremlingames
Dystrybutor:
Gatunek: Ekonomiczna
Premiera Pl:0000-00-00
Premiera Świat:
Autor: Klemens
Crisis in the Kremlin
Crisis in the Kremlin to gra zorientowana na schyłkową fazę istnienia ZSRR, przy czym od woli gracza jest uzależnione, czy jego rola rozpocznie się po śmierci Konstantina Czernienki, czy też któregoś z następnych lat, nie wyłączając sławnego 1991 roku. Naturalnie oznacza to inny punkt startu – znacznie łatwiej paść ponownie w ramiona stalinizmu czy nawet trockizmu przed Czarnobylem niż po upadku Muru Berlińskiego, ale też inaczej wówczas wyglądają relacje z sąsiadami.
Mechanika gry jest dość trywialna – zasiadamy przy biurku Pierwszego Sekretarza i podejmujemy decyzje komu przyznać środki finansowe i w jakiej wysokości, kogo mianować na wyższe stanowisko czy też raczej komu przytrzeć rogi, ingerować siłowo w przypadkach kryzysu czy też poszukiwać bardziej konc
yliacyjnych narzędzi.
Czasami rzeczone GUI okazuje się nawet zbyt prosto, albowiem stosunkowo łatwo się zablokować, nie podejmując gdzieś jakiejś niepozornej decyzji, zajęcie stanowiska w przedmiocie której jest jednak wymagane przez grę dla aktywowania się upływu czasu. Co gorsza, z reguły ów feler nie jest w żaden sposób sygnalizowany, samemu trzeba znaleźć go, co przy stosunkowej rozbudowie gry sprowadza się do poszukiwania igły w stogu siana.
Atutem przedmiotowej produkcji jest sposób, w jaki symuluje ona pałacowe intrygi, losowość toczenia się kół historii, ale też i odroczonego w czasie zbierania owoców swych własnych decyzji. Czasami można zgrzytnąć zębami i… jednocześnie roześmiać się, albowiem absurdalności niektórych sytuacji towarzyszy myśl, iż wcale nie są one aż tak nierealistyczne.
O oprawie gry można jednocześnie wypowiedzieć się w pozytywach i przekleństwach. Nie da się ukryć, że widoki rozpościerające się przed oczami nasuwają skojarzenia z epoką gamingu na Amidze 500 czy też pierwszymi polskimi produkcjami adresowanymi na PC – jest szpetnie, nie bez pomysłu, ale jednak brzydko. Z kolei muzyka znakomicie utrzymuje gracza w klimacie epoki, by wskazać chociażby na radziecki hymn…po angielsku (spokojnie, mowę Tołstoja również usłyszymy).
Crisis in the Kremlin to produkcja wywołująca ambiwalentne uczucia – przeplata ona geniusz z mniejszymi czy większymi kretynizmami. Jej głównym atutem jest jednak chęć wracania, wypróbowania innego wariantu, spróbowania korekty minionych błędów. Ленин вечно живой!
Autor: Klemens
Mechanika gry jest dość trywialna – zasiadamy przy biurku Pierwszego Sekretarza i podejmujemy decyzje komu przyznać środki finansowe i w jakiej wysokości, kogo mianować na wyższe stanowisko czy też raczej komu przytrzeć rogi, ingerować siłowo w przypadkach kryzysu czy też poszukiwać bardziej konc
Czasami rzeczone GUI okazuje się nawet zbyt prosto, albowiem stosunkowo łatwo się zablokować, nie podejmując gdzieś jakiejś niepozornej decyzji, zajęcie stanowiska w przedmiocie której jest jednak wymagane przez grę dla aktywowania się upływu czasu. Co gorsza, z reguły ów feler nie jest w żaden sposób sygnalizowany, samemu trzeba znaleźć go, co przy stosunkowej rozbudowie gry sprowadza się do poszukiwania igły w stogu siana.
Atutem przedmiotowej produkcji jest sposób, w jaki symuluje ona pałacowe intrygi, losowość toczenia się kół historii, ale też i odroczonego w czasie zbierania owoców swych własnych decyzji. Czasami można zgrzytnąć zębami i… jednocześnie roześmiać się, albowiem absurdalności niektórych sytuacji towarzyszy myśl, iż wcale nie są one aż tak nierealistyczne.
O oprawie gry można jednocześnie wypowiedzieć się w pozytywach i przekleństwach. Nie da się ukryć, że widoki rozpościerające się przed oczami nasuwają skojarzenia z epoką gamingu na Amidze 500 czy też pierwszymi polskimi produkcjami adresowanymi na PC – jest szpetnie, nie bez pomysłu, ale jednak brzydko. Z kolei muzyka znakomicie utrzymuje gracza w klimacie epoki, by wskazać chociażby na radziecki hymn…po angielsku (spokojnie, mowę Tołstoja również usłyszymy).
Crisis in the Kremlin to produkcja wywołująca ambiwalentne uczucia – przeplata ona geniusz z mniejszymi czy większymi kretynizmami. Jej głównym atutem jest jednak chęć wracania, wypróbowania innego wariantu, spróbowania korekty minionych błędów. Ленин вечно живой!
Autor: Klemens