Dowódca wydaje rozkaz do oczyszczenia pomieszczenia. Komandosi ustawiają się pod drzwiami, montują ładunek wybuchowy i czekają na rozkaz Chaveza. Czy mają zatrzymać terrorystów? Nie! Ich się likwiduje. Chavez wydaje rozkaz. Najpierw wybuch, potem granat ogłuszający, a na końcu strzały. Parę sekund później terroryści nie żyją. Tak działa Tęcza - zero litości, sto procent precyzji.

Fabuła w Rainbow Six Lockdown mogłaby posłużyć za scenariusz do tandetnego filmu z Chuckiem Norrisem. Piętnaście misji, które składają się na tryb kampanii, jest ze sobą luźno powiązanych. Sprowadzają się do odbijania zakładników, likwidowania terrorystów, wykradania danych itp. Są to standardowe zadania, których nie brak w wielu podobnych grach. Jedynym elementem łączącym te misje jest pewien wirus - Legion. Skradziony przez terrorystów z laboratorium położonym gdzieś w Południowej Afryce, spędza sen z powiek światowym przywódcom. Domingo „Dingo” Chavez, dowódca międzynarodowej jednostki antyterrorystycznej Tęcza, dostaje zadanie wyśledzenia i zlikwidowania terrorystów odpowiedzialnych za kradzież wirusa, zanim zdążą go wykorzystać dla sobie tylko znanych celów.

Odwieczne pytanie: strzelba czy granatnik?
Standardowo na drodze do wykonania powierzonych nam zadań stanie horda fanatyków, gotowych rozerwać nas na strzępy i wywiesić szczątki w najbardziej reprezentacyjnym miejscu we wsi, tudzież mieście. Dobrze, że w naszej krucjacie przeciwko terrorystom nie jesteśmy osamotnieni. Bo mogłoby być ciężko. Pod naszym dowództwem znajduje się trzech komandosów oraz cały arsenał broni do wyboru. A ten jest dość pokaźny. Sklasyfikowany w karabiny, pistolety maszynowe, ciężkie karabiny maszynowe, strzelby, pistolety oraz granatniki. Produkcji amerykańskiej, francuskiej, rosyjskiej, izraelskiej, chińskiej, a nawet czeskiej. W sumie około pięćdziesięciu sztuk. Z możliwością montażu celownika laserowego, powiększenia, powiększonego magazynku, tłumiku. Każdy znajdzie coś dla siebie. Nie ma co prawda AK 47 czy M16, ale są ich najnowsze odmiany. Na uwagę zasługuje T 97 - najnowsze osiągnięcie przemysłu zbrojeniowego Chin w konfiguracji bezkolbowej. Broń bardzo skuteczna, dorównująca (w grze) parametrom amerykańskiego SR 4.

Błędy, błędy…
Generalnie w trybie kampanii nie ma znaczenia, jaką broń się wybierze. Grunt, żeby wypluwała z siebie jak najwięcej pocisków. Jest kilka powodów, które mają wpływ na taki stan rzeczy. Pierwszym z nich jest liczba przeciwników. W grze występuje cała ich masa, przez co Rainbow Six nabiera charakteru strzelaniny FPS. Nie trzeba specjalnie celować, bowiem wybiegają oni pod lufy karabinów. Ilością terrorystów najwidoczniej chciano zrekompensować u nich brak inteligencji. Niestety, wychodzi na to, że do czynienia mamy z kompletnymi debilami, bezmózgimi kretynami, którzy w dodatku są mało ruchliwi. A do tego rzadko się chowają lub uciekają. Na porządku dziennym są sytuacje, kiedy wchodząc do pomieszczenia terrorysta stoi naprzeciwko nas i szczerzy zęby w ogóle nie reagując. Często przeciwnicy celują w stronę przeciwną niż dobiegają strzały. W dodatku, gdy do nich podchodzimy, raczą powoli się odwracać. Żenada.



…i jeszcze raz błędy
Dowodzenie naszymi podkomendnymi nie ułatwi nam gry, lecz może ją utrudnić. Nie to, żeby system dowodzenia był skomplikowany. Wręcz przeciwnie - jest prosty jak konstrukcja cepa. Dowodzenie polega głównie na wydawaniu rozkazów idź - stój oraz oczyszczania pomieszczeń na wszelkie możliwe sposoby. Problem natomiast stanowi inteligencja członków zespołu, niewiele przewyższająca tę u terrorystów. Sztandarowym przykładem jest meldowanie naszych podwładnych o dostrzeżeniu przeciwnika.

recenzja Gry - Tom Clancy's Rainbow Six Lockdown