Battles in Normandy

WYGRANA

Z technicznego punktu widzenia rozgrywka toczy się na punkty. Dostaje się je za eliminację jednostek wroga, oraz za kontrolowanie określonych punktów terenowych. Różnica pomiędzy poziomem punktów, na końcu rozgrywki, określa jak duże zwycięstwo/porażkę odniosła strona. Aktualną punktację można obejrzeć po naciśnięciu przycisku z wykresem na panelu sterowania.

Punkty terenowe mogą generować różną ilość punktów, w zależności od daty. Przeważnie jest to też inna ilość dla każdej ze stron. Dodatkowo mogą dawać punkty w momencie zdobycia, oraz uaktywnić jakieś ALERT POINTS. Wyszczególniona ilość jest dodawana do puli w każdej turze.

Ilość punktów przewidywana na ekranie punktacji zakłada, że żadne straty wojsk, ani terytorialne nie nastąpią. Po prostu zostają zliczone i dodane punkty z terenu do końca gry.

TAKTYKA

Poza jak najdłuższym kontrolowaniem ważnych punktów terenowych trzeba się skupić na eliminacji oddziałów wroga. I trzeba robić to szybko i zdecydowanie. Zniszczenie wrogiej jednostki, kiedy nadal posiada 5 potencjalnych lokalnych punktów uzupełnień jest o wiele więcej warte, z taktycznego punktu widzenia, niż zniszczenie tej jednostki po wykorzystaniu tych punktów – nie musieliśmy z nimi walczyć.

Niemcy mają niestety niewesoło – są na początku słabi, a z biegiem czasu... jeszcze słabsi. Trzeba więc uderzać natychmiast – optymalnie na izolowane plaże, ale atak na UTAH, przy tak trudnym terenie nie ma najmniejszych szans. Sam teren daje modyfikator +1, lub +2 do walki przeciwpancernej, więc czołgi nie będą mogły wykorzystać swojej przewagi. Najlepiej wszelkie jednostki pancerne stamtąd przerzucić na OMAHA. A tu skupić się na obronie na linii rzek.

OMAHA wydaje się najlepszym celem, sporo czystego terenu i kłopoty z wyjściem z plaż, ale... posiłki niemieckie wchodzą w większości ze wschodniej krawędzi planszy, to oznacza 1-2 tury przemarszu do OMAHA, a czas ucieka. Walka tutaj będzie dosyć manewrowa.

Dlatego najlepiej walczyć z Brytyjczykami – oni co prawda szybko łączą przyczółki, ale jest tam bardzo dużo czystego terenu, co pozwala nawet na śmiały rajd na plaże desantowe, a zniszczenie punktu zaopatrzeniowego naprawdę na początku gry boli. Podobnie, jak ataki na wyładowujące się jednostki i sama obecność Niemców w pobliżu, co powoduje straty przy lądowaniu.

Niemcy powinni uważać na pogodę. Sztorm zmniejsza zaopatrzenie obu stron, ale Alianci mają na początku mało oddziałów zaopatrzeniowych i mogą wpaść w kłopoty, jeśli atakowali za daleko. A po każdym okresie brzydkiej pogody nadlatuje Luftwaffe. Interdiction zaopatrzenia z plaż może być naprawdę skuteczne.

Ataki wyłącznie w celu okrążenia i całkowitej eliminacji odciętych wojsk. To jest warte poświęcenia nawet kilku oddziałów. Same lokalne walki w celu osłabienia nie mają najmniejszego sensu, ponieważ wróg się wycofa i odbuduje, a na linię frontu pośle świeże jednostki. Artyleria to podstawa ataków, a jest jej sporo i z biegiem czasu jeszcze więcej przybywa.

Alianci z kolei mają sytuację komfortową. Mogą spokojnie i metodycznie poszerzać przyczółek. Jeśli coś pójdzie nie tak, wystarczy cofnąć osłabione oddziały, same się odbudują. Najlepiej atakować tam, gdzie wróg jest słaby, to wydłuża linie, a Niemcy mają o wiele mniej jednostek, niż Alianci i jeśli nie zaczną skracać frontu ten w końcu pęknie.

Ilość lotnictwa, w szczególności interdiction pozwala odciąć jedną z plaż – żadne posiłki w tej turze na nią nie dotrą, a jeśli teren w pobliżu jest dosyć trudny (na przykład bagna Vire), można też pozbawić zaopatrzenia niektóre jednostki. Okręty w kilka tur oczyszczą nabrzeże z fortów, oraz dadzą wsparcie artyleryjskie.

Jedynym zmartwieniem Aliantów jest nie pozwolić Niemcom za długo kontrolować terenu i dać im czas na odbudowanie sił. Poświęcenie 2 punktów za 1 wyeliminowany wroga wcale nie jest przesadą. No i należy pamiętać o jak najszybszym oczyszczeniu plaż, aby nie tracić sił podczas lądowania. Potem powolny spacerek.