LOGOWANIE

Zarejestruj sie

O matematyce zwykło się mawiać, że jest królową nauk, często jednak jest to puste hasło, a przedstawiciele innych dyscyplin wiedzy często wręcz w sposób heroiczny stronią od sięgania po nią. Tym bardziej jest to dziwaczne zważywszy na rezultaty, często przełomowe, stanowiące skutek zaprzęgnięcia równań już leciwych, jak i nowych matematycznych odkryć.

Książka Rafaela Lahoz-Beltra’y pochodzi od osoby, której bynajmniej nie „zadano” jej do napisania, nieco na uboczu jej zainteresowań. Przeciwnie, autor omawianymi zagadnieniami zajmuje się na co dzień, co jest dodatkowym atutem, mamy bowiem do czynienia z prezentacją rzeczywistych rezultatów, a nie ich imaginacji.



Pochodzenie książki od praktyka danego zagadnienia stanowi zwykle duży plus, lecz może również być wadą, gdyż autor odwołując się do własnych doświadczeń może tracić z pola widzenia kwestie wpisujące się w temat, ale jednak obce autorowi. Takie też wrażenie można odnieść podczas lektury „Matematyki życia”, choć trzeba oddać, iż i tak spektrum poruszanych dyscyplin matematycznych jest dość zróżnicowane.

Czytelnik chyba bardziej będzie jednak bolał nad „aksjomatycznym” podawaniem wzorów matematycznych mających zastosowanie w naukach biologicznych i ekologicznych, niemal bez żadnych informacji, jak owe wzory zostały wypracowane. Często zaś to proces jest ciekawszy niż jego rezultat, a już z pewnością bardziej edukujący.

„Matematyka życia. Modele matematyczne w biologii i ekologii” to publikacja nieco rozczarowująca, jednakże z tej prostej przyczyny, iż tytuł w istocie odpowiada jej treści. Brakuje w niej nieco zachwytu nad odkryciem istnienia związków pomiędzy abstrakcyjną teorią a liczącą sobie miliardy lat praktyką i ich kształtem.

Autor: Klemens

więcej komentarzy dodaj komentarz