LOGOWANIE

Zarejestruj sie

W końcowej fazie zimnej wojny Armia Czerwona oraz państwa Układu Warszawskiego używały wciąż jeszcze T-72 z wczesnych lat siedemdziesiątych. Oczywiście w międzyczasie mocno go zmodernizowano.

Wyprodukowany w 1971 roku średni czołg T-72 był modelem masowo używanym w Związku Sowieckim i w całym Układzie Warszawskim. T-72 jest blisko spokrewniony z nieco starszym T-64, który był produkowany tylko dla ZSRR, podczas gdy T-72 był przede wszystkim eksportowany do innych krajów. W połowie lat osiemdziesiątych poddano go obszernej modernizacji. Jeszcze panowała zimna wojna, ale T-72 wyraźnie pokazał w użyciu swoje słabostki. W roku 1982 izraelska Merkava, wcale nie przewyższający swych przeciwników czołg bojowy, wyeliminowała dużą liczbę syryjskich T-72. Po tych doświadczeniach przebudowano wówczas dokładnie T-72. Opancerzenie, które od początku było mocno krytykowane, zostało wzmocnione. Zastosowano również najnowsze systemy kierowania ogniem. Zapas amunicji został zwiększony, a jako dodatkowe uzbrojenie, T-72 otrzymał do obrony przeciwpancernej kierowane laserem rakiety.

Kolejne przebudowy

W pełni stabilizowana gładko lufowa armata kal. 125 mm, wyposażona w przedmuchiwacz gazów prochowych oraz osłonę termoizolacyjną wykonaną z lekkich metali stopowych (zapobiegającą zmianom naprężeń lufy mogących doprowadzić do rozrzutu pocisków). Stosowane są pociski rozdzielnego ładowania, m.in. podkalibrowe, rdzeniowe, kumulacyjne, odłamkowo-burzące oraz rakiety AT-11 Sniper. Jednostką napędową jest wielopaliwowy, chłodzony powietrzem silnik V-12 o mocy 840 KM. Działa on na trzech różnych paliwach: oleju napędowym, benzynie i nafcie. Z tyłu czołgu montuje się dwa zewnętrzne dwustulitrowe zbiorniki paliwa, które można szybko odrzucić, jeśli wymaga tego sytuacja. T-72 ma niską półkolistą wieżę oraz opływową sylwetkę, łączy w sobie silne uzbrojenie, właściwą ochroną i dużą manewrowość. Równocześnie stworzono wersje, eksportową T-72B, która odróżniała się tylko kilkoma szczegółami. Od 1988 roku był najważniejszym czołgiem bojowym używanym przez wiele państw. Tak samo jak jego poprzednik, T-72 był również wszechstronny. Do wozu przystosowano także masę. sprzętu dodatkowego jak: trały przeciwminowe serii KMT, oprzyrządowanie OPWT pozwalające na pokonywanie głębokich brodów i lemiesz do samookopywania. Kolejną cechą, która wyróżnia T-72, jest kompletna ochrona ABC.

Ostateczne dopracowania

T-72 byt czołgiem szeroko eksportowanym na cały świat. Po upadku Związku Sowieckiego, sprzedaż tych czołgów stała się bardziej utrudniona. Klienci eksportowi jak Finlandia wpłacali nieco pieniędzy, jednak produkcja nie szła już pełną parą. W wielu krajach byłego Układu Warszawskiego powstawały jego nowe wers¬je i modyfikacje. W Jugosławii powstał M-84 ze znacznie mocniejszym silnikiem o mocy 1000 KM. W Rumunii powstał silniej opancerzony TR-125, W Polsce zaś zaprojektowano PT-91 Twardy będący modyfikacją T-72M1. Posiada m.in.: opracowany w Polsce pancerz reaktywny Erawa-1, cztery czujniki ostrzegające o namierzeniu czołgu laserem OBRA i nowy skomputeryzowany system kontroli ogniem Drawa-T. Najnowszą wersją jest T-72BM z nowoczesnym pancerzem reaktywnym i dodatkowymi płytami z kevlaru na wieżyczce. Sama wieżyczka została również powiększona i wzmocniona. Jednak w wielu krajach w użytku są jeszcze starsze wersje, które dzięki nieznacznym nakładom wciąż są w dobrym stanie.

Dane techniczne:

Typ: czołg ciężki
Masa: 46 000 kg
Długość: 953 cm
Szerokość: 365 cm
Wysokość: 219 cm
Napęd: dwunastocylindrowy silnik wielopaliwowy V-84
Moc: 626 kW
Układ jezdny: gąsienica, 6 kół nośnych, 3 kółka podtrzymujące gąsienice
Prędkość maksymalna: 70 km/h
Zasięg: 640 km (z zapasowym zbiornikiem)
Uzbrojenie: działo kał. 125 mm, 1 sprzężony KM kał. 7,62 mm, 1 plot KM kał. 12,7 mm; 6 rakiet ppanc.
Zapas amunicji: działo 79 szt., MG 4200 szt.
Opancerzenie: działo 39 szt., KM 800 szt.
Załoga: 3 osoby

Autor: Wypruwacz

więcej komentarzy dodaj komentarz