T-28
Na defilady pierwszomajowe 1933 roku było gotowych 12 czołgów. 10 brało udział w defiladzie w Moskwie, a 2 w Leningradzie. Czołgi produkowane były w leningradzkich zakładach Krasnyj Putiłowiec, które w 1934 roku zmieniły nazwę na Zakłady Kiroskie.Czołg otrzymał oznaczenie T-28 i 1 sierpnia 1933 roku został przyjęty do uzbrojenia Armii Czerwonej. Z zamówionych 90 egzemplarzy do końca roku zbudowano 41. Produkcję czołgu zakończono w 1940 roku i do tego czasu powstało 503 egzemplarze. Czołg był stale modernizowany i udoskonalany, mimo to w 1941 roku był już przestarzały.
Pierwsza produkowana seria miała oznaczenie T-28. Kadłub był wykonany z walcowanych płyt pancernych, które były łączone za pomocą spawania. Pancerz przedniej części kadłuba miał grubość 15-30 mm, ściany boczne i tył 20 mm, płyta górna 10 mm, dno 15-16 mm. Masa czołgu z 1936 roku wynosiła 25,4 t.
T-28 posiadał 3 wieże. Główna wyposażona była w armatę, a dwie mniejsze w km. Wszystkie wieże zbudowane były ze spawanych pancernych płyt walcowanych. Grubość pancerza wież wynosiła 20 mm. Strop w wieży głównej miał 15 mm, a w m
W wieży głównej znajdowało się 3 członków załogi. Mogła być obracana za pomocą silnika elektryczne lub, w trybie awaryjnym, ręcznie. Zamontowana w niej była armata czołgowa KT-28 wz. 1927/32 kal. 76,2 mm oraz sprzężony z nią km DT kal. 7,62 mm. W obu mniejszych wieżach umieszczono km DT. Dowódca dysponował peryskopem panoramicznym PTK. Celowniczy dysponował celownikiem teleskopowym TOP wz. 1930 oraz celownikiem peryskopowym PT-1 wz. 1932. Ładowniczy dodatkowo obsługiwał radiostację 71-TK-1, a od 1935 roku 71-TK-3.
Czołg napędzany był lotniczym silnikiem M-17L. Gaźnikowy silnik miał moc 450 KM. T-28 posiadał 2 zbiorniki paliwa, które miały pojemność 660 dm3.
W 1938 roku zaczęto produkować zmodernizowaną wersję, którą wyposażono w nową armatę L-10 kal. 76,2 mm. W taką armatę przezbrajano również wcześniej wyprodukowane egzemplarze. W takie działo uzbrojonych było około 300 czołgów. Wyciągnięto wnioski z walk w Finlandii i pod koniec 1939 roku dospawano dodatkowe płyty pancerne. Czołgi, które przeszły taką modernizację otrzymały oznaczenie T-28E. Opancerzenie wzrosło znacznie. Grubość przedniej części pancerza w
ynosiła 50-80 mm, a boki i tył 40 mm. 103 czołgi uległy takiej modernizacji. Masa czołgu wynosiła 32 t.Po raz pierwszy czołgi T-28 brały udział w walce podczas napaści na Polskę we wrześniu 1939 roku. Nie poniosły żadnych strat, gdyż opór nielicznych jednostek Wojska Polskiego był znikomy. Jednak podczas agresji na Finlandię, rozpoczętej 29 listopada 1939 roku, poniosły ciężkie straty. Niszczyły fińskie bunkry, ale padały ofiarą fińskich działek przeciwpancernych. W 1941 roku Armia Czerwona posiadała 411 czołgów T-28. W toku niemieckiego natarcia ogromna większość tych wozów została zniszczona bądź porzucona z braku paliwa przez załogi.
Dane taktyczno-techniczne T-28 wz. 1938
Załoga: 6
Masa: 27,8 t
Grubość pancerza: 10-30 mm
Wymiary: długość 7,44 m, szerokość 2,805 m, wysokość 2,82 m, prześwit 0,56 m
Napęd: 12-cylindrowy, chłodzony cieczą silnik M-17Ł o mocy 450 KM
Osiągi: prędkość maksymalna po drogach 45 km/h, maksymalny zasięg po drogach 220 km, pokonywane przeszkody: brody 1 m, ściany pionowe 1 m, rowy 3,5 m
Uzbrojenie: armata kal. 76,2 mm, 4 km kal. 7,62 mm
Autor: stahuvader
