Inkulinati

Łatwo zachwycić się osiągnięciami współczesnej technologii CGI, często zresztą sobą wręcz przesłaniającymi trud samych aktorów, charakteryzatorów czy scenografów. W nie mniejszym stopniu jest to widoczne na gruncie gier wideo, wszak niemal od początków zmuszonych do zmagania się z technicznymi ograniczeniami, stopniowo jednak coraz mniej zostawiających wyobraźni. Nie oznacza to jednak, że brak realizmu od razu musi być wadą, przeciwnie, jest możliwe jego przekucie w atut – a przynajmniej tak myślą twórcy Inkulinati.

Zdecydowanie największe wrażenie przy obcowaniu z tym tytułem robi jest oprawa wizualna, stylizowana na średniowieczne manuskrypty. Deweloperzy uznali bowiem, że zdobnictwo książkowe właściwe dla Wieków Średnich kryje w sobie wielkie pokłady właśnie wyobraźni twórców – czy to w zakresie poruszanej przez nich tematyki, czy też sposobami radzenia sobie z ograniczeniami właściwymi chociażby dla nieznajomości konceptu perspektywy, nic tylko sięgnąć.

Jakby tego było mało, to twórcy doszli do wniosku, że gry uważane za najdoskonalsze wcale nie zwykły się cechować skomplikowaniem reguł rozgrywki czy ich upartym dążeniem ku realizmowi – dość wskazać na szachy, go – zakładające idealną równość stron czy brak jakichkolwiek czynników zewnętrznych (np. pogody) – czy… futbol, którego podstawow

ą zasadą (zupełnie sprzeczną z intuicją) jest niedopuszczalność dotykania piłki rękoma. Podobnie też przedstawiają się zasady Inkulinati - zdawać by się mogło, że ich przyswojenie wymaga tak naprawdę tylko uporania się z kilkuminutowym samouczkiem.

Oczywiście autorzy wskazują, że ich dzieło jeszcze nie jest ukończone, jak się zaś zdaje przeważająca część ich pracy jest obecnie zorientowana na staranne zaprojektowanie kolejnych jednostek, które gracz będzie mógł poprowadzić do boju (lub z którymi będzie mógł się zmierzyć), jak też usprawnienie algorytmów sztucznej inteligencji, tak by użytkownik przy okazji zwycięstwa czerpał satysfakcję ze swej przemyślności a nie musiał podzielić się triumfem ze ślepym Losem. Tu póki co dostrzegam główne zagrożenie dla ich dzieła, bo właśnie na tej przeszkodzie polegli deweloperzy odpowiedzialni za

Here Be Dragons.

Nie ukrywam, że w czasie zmagań z wczesną wersją gry zamarzyła mi się stylizowana na średniowieczne chorały bądź karczemne przyśpiewki muzyka, bądź chociażby dubbing towarzyszący zapisom o naszych akcjach. Póki co o tego rodzaju atrakcjach nie ma mowy, poczekajmy jednak do premiery.

Na chwilę obecną trudno cokolwiek orzec o potencjalnym sukcesie (bądź nie) Inkulinati, jakkolwiek pod względem oprawy graficznej niewątpliwie stanowić będzie ona źródło porównań dla przyszłych dzieł i dziełek. Zdecydowanie bardziej jednak życzyłbym sobie zapadającą w pamięć mechanikę rozgrywki, zaś na tym polu trudno obecnie o jakiekolwiek wyrokowanie – wszystko zależy od bogactwa dostępnych elementów oraz ich liczby, czyli efektywności sposobu wykorzystania czasu przez zespół deweloperski. Talentu póki co jednak nie sposób im odmówić.

Autor: Klemens

KOMENTARZE NA TEMAT GRY

więcej komentarzy dodaj komentarz

RECENZJE CZYTELNIKÓW

ILOŚĆ RECENZJI - ŚREDNIA OCENA - % więcej recenzji dodaj recenzję