LOGOWANIE

Zarejestruj sie

Tribes of Midgard

ocena05101520253035404550556065707580859095100 Głosuj na tę grę!

Tribes of Midgard to gra, która przenosi nas do mitologii nordyckiej. Jest to survival z cechami RPG, tower defense i roguelike. Gra jest przystosowana zarówno do rozgrywki solo, jak także w co-op do 10 graczy.

Początek swej przygody zaczynamy jako (niemal) goli ludzie. Jesteśmy jednym z wielu wybrańców bogów (Einherjerem), którego zadaniem jest przygotowanie się do Ragnarök (Ostatecznej bitwy między bogami, a olbrzymami) oraz ochrona Yggdrasila - drzewa życia przed mrocznymi istotami i Jotunami - czyli gigantami, którzy pragną zniszczyć drzewo i tym samym cały świat. W praktyce wygląda to tak, że w centrum naszej osady znajduje się drzewo, które musimy bronić przed hordami potworów, jakie nawiedzają nas każdej nocy. Rozgrywka ma więc wyraźny podział na dzień - wtedy zbieramy surowce, wytwarzamy ekwipunek, eksplorujemy krainę by pozyskiwać materiały, i na noc - wtedy naszym zadaniem jest obrona bazy przed potworami, które pojawiają się znikąd i nacierają w kilku falach. Ten motyw przypomina bardzo gry typu tower defense.

Z zabijanych potworów - nie tylko tych, które atakują naszą osadę, ale także tych, które można normalnie napotkać w otwartym świecie - pozyskujemy materiały i przede wszystkim dusze, które są główną walutą w czasie rozgrywki - z ich pomocą możemy ulepszać stanowiska u NPC czy „karmić" Yggdrasila”. Świat jest proceduralnie generowany, można w nim wyróżnić kilka biomów na których można spotkać potwory czy surowce danego typu. Podróżowanie po tak dużym otoczeniu ułatwiają nam kapliczki, po aktywacji których można się do nich natychmiast teleportować. Niestety w moim mniemaniu ogólna różnorodność świata jest mała, potwory niezbyt różnią się od siebie, a środowisko jest nijakie i bardzo powtarzalne. Brakuje też jakiś ciekawszych „atrakcji” bo same obozy mrocznych elfów, czy to większe czy mniejsze, nie są niczym ciekawym.

W naszej osadzie są NPC, którzy umożliwiają nam wytwarzanie coraz to lepszego ekwipunku. Tutaj jest dosyć standardowo - oprócz mieczów czy łuków mamy do dyspozycji jeszcze młoty i topory. Im broń lepsza, tym nie tylko zadaje większe obrażenia, ale także posiada zdolności jakie możemy używać w trakcie walki - nigdy jednak nie jest ich więcej niż trzy. Ponadto bronie posiadają swoje żywioły, które są istotne zwłaszcza przy walce z Jotunami, czyli swoistymi bossami. Gra umożliwia nam posiadanie dwóch setów wyposażenia na raz co ma nam ułatwić starcie z różnymi typami przeciwników.

Oprócz ekwipunku mamy także możliwość rozwijania naszej postaci poprzez wybór jednej z kilku klas. Każda z nich ma swoje własne drzewko rozwoju, które przede wszystkim skupia się na rozwijaniu zdolności bojowych, zwykle związanych z konkretnym typem broni. Klasy podobnie jak niektóre schematy przedmiotów musimy odblokowywać poprzez wykonywanie wyzwań czy konkretnych osiągnięć.

Nie zabrakło także dosyć mocno uproszczonego systemu budowania. Można więc budować platformy i podesty aby móc dostawać się na wyższe partie terenu bez potrzeby obchodzenia klifu. Do obrony bazy natomiast przyda się palisada blokująca przeciwników nacierających na Yggdrasil. Można także zakładać pułapki na przeciwników.

Podstawowy tryb zwany Sagą posiada fabułę i zakończenie. Musimy wykonywać konkretne zadania aby uzyskiwać z nich rzadkie nagrody, które będą bardzo pomocne w starciu z ostatecznym bossem. Jak zapewniają twórcy, same Sagi to swoiste sezony, a każdy z nich ma się w jakiś sposób różnić od pozostałych. Jak to będzie wyglądać dopiero przyjdzie się nam dowiedzieć, bo wszak gra jest świeża i mamy dopiero pierwszą Sagę.

Drugi tryb rozgrywki jaki jest dostępny w grze to Przetrwanie (Survival Mode), który jest kwintesencją tower defense - musimy po prostu przeżyć jak najdłużej. Każdy dzień to coraz silniejsze fale potworów, a także coraz dłuższa noc.

Zastanawiacie się pewnie gdzie w tej grze są jakieś cechy roguelike, o których wspomniałam we wstępie. Takową cechą jest fakt, że po każdej udanej (bądź nie) rozgrywce nasze konto ogólnie się rozwija, co sprawia, że następnym razem kiedy zaczynamy to możemy mieć pewne bonusy już na start. Jest to na pewno dobre rozwiązanie, gdyż początek zawsze jest taki sam i dosyć nużący. Ponadto za pokonywanie Jotunów zdobywamy Złote Rogi, za które można kupować nowe wyposażenie.

W grze można także znaleźć... Item Shop. Wprawdzie znajdują się tam tylko kosmetyczne dodatki, niemniej widać, że twórcy od razu nastawili się na możliwość zarabiania w także inny sposób niż tylko poprzez sprzedaż gry. Czy to dobrze? Zdania zapewne będą podzielone, ale tak długo jak sklep nie będzie zawierać p2w przedmiotów, można to akceptować.

Rozgrywka po pewnym czasie potrafi jednak znudzić. Jak dla mnie dzień trwa nieco za długo (nawet pomimo faktu, że z czasem dzień jest coraz krótszy), a noc i walka z potworami jest mało dynamiczna i schematyczna - przeciwnicy ślepo pełzają w stronę centrum osady, zwykle nawet nie używając żadnych specjalnych zdolności, które miałyby uczynić starcie z nimi emocjonującym. Ogólnie system walki nie jest zbyt powalający - niby jest mechanizm robienia uników, bloków i kilka skilli do używania, ale niestety nie daje to zbytniej frajdy. Z samych uników raczej się mało korzysta bo są dziwnie zlagowane, a cooldown na nie jest zbyt długi aby się na nich opierać.

Tribes of Midgard to na pewno ciekawa pozycja wśród wielu zwyczajnych survivali. Zaczerpnięcie rozwiązań i mechanik z kilku różnych gatunków gier wyszło jej zdecydowanie na dobre, chociaż w żadnym aspekcie nie jest idealna. Trzeba jednak przyznać, że jest to aktualnie jedna z fajniejszych gier do wspólnego pogrania ze znajomymi - i to w większym gronie, bo mało jest co-opów gdzie można grać w więcej niż 4 osoby.

Autor: BlueArga

więcej komentarzy dodaj komentarz

ILOŚĆ RECENZJI - ŚREDNIA OCENA - % więcej recenzji dodaj recenzję