Stalingrad

Poziom realizmu w grze jest bardzo wysoki i wcale nie mówię tutaj tylko o historii, ale także o jednostkach, których liczba wynosi około 150. Mało tego, występują jednostki specjalne transportujące amunicję dla czołgów, wyrzutni oraz innych dział. Od razu rzuca się spostrzeżenie, że eliminacja tych jednostek sprzyja zmniejszeniu siły ognia przeciwnika. Ponadto, ukształtowanie terenu jest bardzo istotnym elementem taktycznym i nie można go pomijać. Dla tych, co chcą poszerzyć swoją wiedzę, proponuję zapoznanie się z niektórymi książkami, traktującymi o prowadzeniu działań wojennych. Dzięki temu ułatwią sobie nieco zadanie i będą mieli odpowiednie zaplecze do wygrania niektórych misji.

Warto również dodać, że każda jednostka może się okopać, bądź - jeśli ową jednostką jest pojazd - ułożyć worki z piaskiem, co automatycznie zwiększa wytrzymałość tej jednostki. Nie ma jednak dymu bez ognia i kiedy jesteśmy okopani, nie możemy się przemieszczać.



Nie zapomniano o odpowiednim poziomie realizmu pojedynczych potyczek, takich jak np. starcie żołnierzy z czołgiem. Niegdyś pewna ilość zwykłych żołnierzy wystarczyła, żeby pokonać jednostkę pancerną, co oczywiście świadczyło o braku wyobraźni twórców, bądź o pójściu na łatwiznę. Oczywiście jednostki pancerne są odpowiednio zabezpieczone i zwykli żołnierze nie mają szans w starciu z takimi pojazdami, natomiast mogą uszkodzić ich koła bądź gąsienice. Ale i na to są rozwiązania - jesteśmy wyposażeni w jednostki naprawcze, które szybko taką usterkę usuwają. I tu kolejna podpowiedź taktyczna dla początkujących: aby zlikwidować jednostkę pancerną, zawsze do oddziału żołnierzy powinniśmy dołączyć jedną jednostkę przeciwpancerną. Mogę jeszcze dodać, że podczas pojedynku naszym priorytetem powinny być właśnie jednostki specjalne. To znacząco osłabi wroga, ale musimy uważać, ponieważ w bezpośrednim starciu nasze plany mogą zostać pokrzyżowane, np. przez stratę jednostek kluczowych dla powodzenia misji.



Podsumowując, gra jest dobrym symulatorem wojennym rozgrywanym w czasie rzeczywistym. Dobrze dobrana ścieżka dźwiękowa znacząco podnosi grywalność oraz sprawia, że często powtarzamy sobie: „jeszcze chwilę pogram”. Misje, bazujące na autentycznych wydarzeniach historycznych, są bardzo ciekawe. Bardzo duża liczba jednostek, sięgająca 150 rodzajów, tylko wzmacnia dobre wrażenie. Wszystko to, oraz statystyki i akta osobowe, sprawia, iż grając w tę grę możemy z satysfakcją stwierdzić, że nie jest to stracony czas, a wręcz przeciwnie - stajemy się ekspertami w kwestii bitwy o Stalingrad. To zacznie procentować na lekcjach historii, kiedy tematem będzie sprawa drugiej wojny światowej. Mając takie zaplecze informacyjne, zaciągnięte z tej gry, nie możemy uzyskać niższej oceny niż piątka. Serdecznie zapraszam do zapoznania się z tym tytułem, zwłaszcza dlatego, że za niewielki wydatek, jakim jest trzydzieści złotych, otrzymamy dobrą grę, która zapewni nam pożyteczną rozrywkę na wiele tygodni.


METRYCZKA
Grafika i muzyka: 70%
Inteligencja komputera: 70%
Poziom trudności: 70%
Grywalność: 70%
Ocena ogólna: 70%

+ / -

PLUSY duża liczba jednostek (150) dobra oprawa muzyczna duża liczba misji (43 w dwóch kampaniach) akta osobowe wysoki poziom realizmu niska cena

MINUSY brak rozgrywki sieciowej brak przewodnika (tutoriala)

Wymagania systemowe

Pentium III 600 MHz, 128 MB RAM, karta graficzna 32 MB

---

E-mail autora: Boolseye

---