LOGOWANIE

Zarejestruj sie

Mount and Blade

ocena05101520253035404550556065707580859095100 Głosuj na tę grę!

Podczas bitew możemy oczywiście wydawać naszym podopiecznym rozkazy. Zostali oni podzieleni na trzy grupy: piechotę, strzelców oraz jazdę. Same rozkazy zaś w zupełności wystarczają do sprawnego kontrolowania wojsk. Możemy więc rozkazać wszystkim wstrzymanie ataku, zgrupowanie bądź rozproszenie się lub też podążanie za bohaterem. Jeźdźcom możemy nakazać zejście z wierzchowców oraz walkę pieszo, a łucznikom natychmiastowy ostrzał przeciwnika. Powinniśmy w miarę szybko posiąść umiejętność sprawnego rozkazywania oddziałom aby minimalizować straty poniesione w boju. Taka jest przecież rola stratega.;)

Myślenia wymaga też kreowanie własnej postaci oraz przyłączonych do drużyny bohaterów. Przede wszystkim dlatego, że nie jesteśmy w stanie stworzyć rycerza uniwersalnego. Każdy bohater posiada trzy cechy: atrybuty, umiejętności oraz biegłości. Od atrybutów (siła, zwinność, inteligencja, charyzma) zależy maksymalny poziom rozwoju umiejętności. Jeżeli więc chcielibyśmy zostać potężnym wojownikiem, musimy inwestować w siłę. Umiejętności przywódcze wymagają charyzmy, a taktyka oraz lecznictwo inteligencji. W końcu zwinność odpowiada za jeździectwo oraz posługiwanie się bronią. Ostatnia umiejętność (mistrz broni) określa maksymalny poziom biegłości jaki będziemy mogli osiągnąć. Możemy więc specjalizować się w walce bronią jednoręczną (miecze, szable, topory), dwuręczną (wielkie miecze i topory) oraz drzewcową (lance, halabardy, kije). Mamy także biegłości związane z walką na dystans. Możemy specjalizować się w strzelaniu z łuku, kuszy bądź też rzucaniu (nożami, oszczepami itp.).

Przy każdym awansie na wyższy poziom otrzymujemy zawsze jeden punkt atrybutu i umiejętności oraz 10 punktów biegłości. Niestety koszt zwiększania biegłości zwiększa się wraz z jej wzrostem. Dlatego też zmuszeni jesteśmy wybrać jeden rodzaj oręża, którym przyjdzie nam szatkować wrogów oraz jeden rodzaj broni dystansowych. Konkretną decyzję powinniśmy podjąć już w początkowym etapie gry (o wadach i zaletach broni opowie nam instruktor w obozie szkoleniowym, gdzie będziemy mogli poćwiczyć „na sucho”). W sprawach umiejętności z pomocą przychodzą nam najmowani w gospodach bohaterowie. Jeden z nich może być utalentowanym felczerem, inny specjalizował się będzie w tropieniu, jeszcze inny zaś w taktyce i handlu. Są to umiejętności drużynowe, więc jeżeli zdolność jest w posiadaniu tylko jednej postaci liczy się ją dla całego oddziału. Oczywiście w ogólnym rozrachunku bierze się pod uwagę tylko najwyższy poziom umiejętności, nie zaś sumę od wszystkich bohaterów.

Najęci rycerze mogą różnie się ze sobą dogadywać. Jednych kolegów będą darzyć sympatią, innym zaś mogą działać na nerwy. Dlatego też starannie dobierać musimy towarzyszy podróży. Jeżeli w drużynie wybuchać będą kłótnie, morale spadnie, a dana postać może zechcieć opuścić naszą kompanię. Dobierać musimy także ekwipunek dla naszych towarzyszy broni (dla zwykłych rekrutów już nie). Oczywiście priorytet najlepszego uzbrojenia zawsze będzie miała główna postać, lecz nie możemy zapominać o kolegach.;) Zawsze warto więc pamiętać jakim uzbrojeniem dysponują towarzysze oraz w przypadku znalezienia czegoś ciekawego w łupach, ulepszać je. Bohatera ubrać można w zbroję, buty, rękawice, hełm oraz tarczę. O rodzajach uzbrojenia pisałem już wcześniej.;)

Warto jednak wiedzieć, że każdy przedmiot w Mount&Blade posiada swoją jakość. Zbroja może więc być stara, zardzewiała lub też wzmocniona. To samo tyczy się oręża, tarcz, a nawet koni (tzn. to że są różnej jakości). Nie zmieniamy starego uzbrojenia na zupełnie inny model. Bardzo często wymieniamy jeden przedmiot na taki sam, lecz lepszego wykonania. Nie można niestety zwiększać jakości posiadanych już przedmiotów. W drugą stronę jest to możliwe np. tarcza może się zużyć, a koń w wyniku odniesionych ran może okuleć. O naszą szkapę musimy więc dbać.;) Poza uzbrojeniem w M&B handlować możemy także zwykłymi towarami. Jedna frakcja produkuje futra, inna piwo, kolejna zaś aksamit. Chyba każdy wie jak odpowiednio wykorzystać taką sytuację. Ostatnim rodzajem towarów jest żywność, którą zawsze musimy posiadać aby utrzymać wysokie morale oddziału. Nie muszę chyba mówić, że im więcej żołnierzy prowadzimy, tym więcej jadła musimy wozić ze sobą. Do tego każdej jednostce wypłacać należy tygodniowy żołd, więc zdobywanie pieniędzy jest nieodzowną częścią rycerskiego życia.

A zbierać fundusze możemy na wiele sposobów. Dość żmudnym zajęciem jest handel. Można się na nim dorobić, lecz wcale nie tak szybko jak na walce. Po każdej potyczce zdobywamy łupy w postaci denarów i ekwipunku poległych przeciwników. Oczywiście opłaca się wybierać z niego tylko co kosztowniejsze kąski, złomem nie zawracając sobie głowy. Od napotkanych władców, wójtów wsi oraz miast otrzymamy także zadania. Możemy przepędzać bydło, transportować towary, łoić bandytów, wykonywać egzekucje albo przekonywać lordów do oddania zaciągniętego niegdyś długu. Kolejnym, tym razem stałym źródłem dochodów są lenna. Wraz z rozwojem naszej wasalskiej kariery możemy zostać panem kilku wsi, zamków, a nawet miast. Podatki zbierane podczas odwiedzin naszych lenn mogą znacznie podreperować nasz budżet. Do tego dochodzą także organizowane od czasu do czasu turnieje z zakładami. Jak sami widzicie, na nudę w M&B nie można narzekać.

Pod względem grafiki Mount&Blade nie zachwyca, nie jest też na szczęście okropnie. Muzyka jest klimatyczna i brzęczy sobie w tle. Gracz zajęty wymachiwaniem mieczem prawie w ogóle nie zwraca na nią uwagi. Bardziej w uszy rzucają się dźwięki, które prezentują się już bardzo dobrze. Tętent kopyt i szczęk żelaza jest tym co napełnia duszę każdego rycerza radością.;) Same animacje walki prezentują dobry poziom. Polonizacja dokonana przez firmę CD Projekt nie jest zła. Na pewno jednak nie dorównuje ona poziomem spolszczeniu, wypuszczonemu przez fanów gry. W polonizacji dystrybutora znajdziemy kilka baboli (np. „wymagania sprz towe” na okładce gry), lecz nie są one na tyle dokuczliwe aby nie dało się grać. Zresztą nic nie stoi na przeszkodzie aby wypróbować spolszczenie fanów. Jeśli się nam ono nie spodoba z łatwością można je odinstalować.

Za Mount&Blade przemawia także silna społeczność modderska. Do gry powstało wiele modyfikacji. Można więc wstawić nowe tekstury i cieszyć oko znacznie lepszym wyglądem (taki właśnie lepszy wygląd oglądać możecie na screenach). Inna modyfikacja wprowadza do Mount&Blade fabułę, czyli to, czego najbardziej w grze brakuje. Kolejne mody mogą przenieść graczy w zupełnie inne realia: gladiatorów w starożytnym Rzymie, angielsko-francuskiej wojny stuletniej, czy nawet „Władcy Pierścieni”. Jak sami widzicie: jeżeli znudzi wam się „zwykłe” M&B, w Internecie znajdziecie kilka naprawdę dobrych alternatyw. Musicie jednak pamiętać o dopasowaniu modów do waszej wersji gry.

Mount&Blade jest niezbitym dowodem na to, że niepotrzebna jest wypasiona grafika aby zrobić świetną, wciągającą grę. Produkcja twórców z TaleWorlds jest naprawdę udanym symulatorem średniowiecznego rycerza. W grze znajdziemy masę swobody, wiele ścieżek rozwoju (zarówno bohatera jak i jego armii), kilka sposobów na zarabianie pieniędzy oraz przede wszystkim fenomenalny system walki. Mount&Blade wciąga na długie godziny, a gdy już zaczniemy toczyć regularne bitwy, stając na czele własnej armii, pojmiemy jak niewiele trzeba rycerzowi do szczęścia.;) Polecam więc M&B wszystkim tym, którzy chcieliby poczuć się prawdziwymi rycerzami. Na pewno będą zadowoleni.

PS: Dla wszystkich niezdecydowanych, Mount&Blade jak wspomniałem na wstępie, można przetestować za darmo, grając w wersję demonstracyjną (do 6 poziomu doświadczenia). Cóż wam zaszkodzi spróbować?;)

Plusy:
- grywalność
- swoboda rozgrywki
- świetny system walki
- jazda konno!
- sporo modyfikacji

Minusy:
- brak fabuły
- nie ma trybu multiplayer

Autor: Tigikamil

<< poprzednia | 1 | 2

więcej komentarzy dodaj komentarz

ILOŚĆ RECENZJI - ŚREDNIA OCENA - % więcej recenzji dodaj recenzję