LOGOWANIE

Zarejestruj sie

Ichi

ocena05101520253035404550556065707580859095100 Głosuj na tę grę!

Geniusz kryje się w prostocie – by sobie uświadomić ten fakt wystarczy przywołać znany wzór E=mc², który wywrócił kilkusetletni dorobek nauk ścisłych, a także wielotysiącoletni sposób postrzegania świata przez przedstawicieli gatunku homo (ledwo) sapiens. Prostota cechuje także grę logiczną o równie trywialnym tytule Ichi.

Mechanizm rozgrywki jest, a jakże, banalny. Otóż naszej opiece zostaje powierzona kulka, a zadaniem stawianym przed nami jest jej dostarczenie do określonego punktu na planszy. Jako że mamy do czynienia ze światem idealnie dwupłaszczyznowym, w którym kąt padania jest równy kątowi odbicia, mogłoby się zdawać, iż nic prostszego.

Podobnie jednak jak ze wspomnianym zapisem stanowiącym fundament szczególnej teorii względności Einsteina, diabeł tkwi w szczegółach. Szybko bowiem odkrywamy, że na drodze ku realizacji naszych planów co chwila będą się piętrzyć nowe i nowe przeszkody, a dla ich pokonania będziemy musieli się posłużyć coraz to odmiennymi narzędziami – szybko więc się przekonamy, że proste zasady nie muszą być równoważne prostemu rozwiązaniu.

Niestety dodatkowym elementem komplikującym będzie konieczność odwołania się niejednokrotnie do zwinnych palców czy też dobrego wyczucia tempa. Osobiście uważam to za główną wadę przedmiotowej produkcji, „żenienie” elementów logicznych i zręcznościowych uważam za kompletną pomyłkę – równie dobrze w grach FPS można by było zaimplementować obowiązkowe mecze szachowe między przeciwnikami.

Urokiem przedmiotowej produkcji jest fakt, że twórcy oddali w ręce gracza edytor poziomów, właściwie unieśmietalniający grę - możemy bowiem tak mierzyć się z wyzwaniami przygotowanymi przez innych graczy, jak też dać upust swoim diabolicznym instynktom i stworzyć planszę przyprawiającą o ból głowy.

Gra jest opatrzona szczątkową oprawą audiowizualną. Grafika przywołuje na myśl pozycje wyprodukowane z myślą o systemie Windows 3.1, czego bynajmniej nie należy traktować w kategoriach wad – jest powściągliwie, ale z gustem. Żadna melodia także nie zapada w pamięć, nie ma więc co się martwić o konieczność podśpiewywania pod nosem nazajutrz w pracy.

Ichi potrafi stanowić wyzwanie dla szarych komórek, potrafi jednak sfrustrować, i to także wtedy, gdy gracz w istocie zna rozwiązanie problemu, nie dysponuje wszakże małpią zręcznością. O ile więc koncept pierwotny był całkiem sensowny, nieprzemyślanymi elementami zręcznościowymi został popsuty. Żywotność sceny moderskiej pozwala jednak przezwyciężyć tę słabość.

Autor: Klemens

więcej komentarzy dodaj komentarz

ILOŚĆ RECENZJI - ŚREDNIA OCENA - % więcej recenzji dodaj recenzję