LOGOWANIE

Zarejestruj sie

Besiege

ocena05101520253035404550556065707580859095100 Głosuj na tę grę!

Bawiliście się kiedyś klockami? Pewnie niejedna osoba z Was miała niemałą uciechę gdy z bezładnego chaosu kompletnie porozdzielanych elementów zaczęły się wyłaniać takie czy inne uporządkowane struktury, niejednokrotnie zdolne zresztą do pewnych dodatkowych funkcji. Nie zapominajmy jednak o pewnej mniejszej, ale niejednokrotnie irytującej grupie osób, które autentyczną radość zwykły czerpać dopiero z niszczenia tych konstrukcji, im bardziej efektownego i jednocześnie efektywnego, tym lepiej. Twórcy Besiege uznali jednak, że obie te pasje nie są sobie wcale odległe i możliwe jest ich połączenie.

Nasze zadanie w trakcie zabawy sprowadza się bowiem do niszczenia coraz to bardziej wyrafinowanych struktur obronnych będących pod pieczą sztucznej inteligencji, jak też wykonania przy okazji pewnych zadań dodatkowych. Początkowo są one zupełnie pasywne, oczekują bezradnie na swój nieszczęsny los, kryjąc się za jakimś płotem, drzewem czy – istne szaleństwo – polem minowym. Później jednak zaczynają się cechować pewną mobilnością, zdolnością nie tylko do oddawania ciosów, lecz ich uprzedzającym zadawaniem, w tym reagowaniem na posunięcia gracza. Ale ich los i tak jest przypieczętowany.

Rola użytkownika sprowadza się bowiem do skonstruowania machiny oblężniczej, która będzie zdolna uporać się z napotkanymi trudnościami, jak też osiągnąć cel zasadniczy, z reguły sprowadzający się do zniszczenia takiego czy innego elementu bynajmniej nie przyrody, a już z pewnością nieożywionej.

Brzmi trywialnie, ale wcale bynajmniej takie nie jest. Sęk w tym, że ową machinę oblężniczo-szturmową musimy sobie zbudować sami, kawałek po kawałku, tymczasem okazuje się to wcale nieproste. Nie chodzi bynajmniej o samą mechanikę konstrukcji, ta bowiem jest szalenie intuicyjna, potrzebna jednak jest wyobraźnia tyleż przestrzenna, co i mechaniczna, zdolność wnioskowania na zasadzie „jeśli A, to B, a więc C”.

Pewne zastrzeżenia mam tylko do modułu „akcji”, a mianowicie konieczności bezpośredniego pokierowania swoim urządzeniem. Śmiem twierdzić, że w tym zakresie interfejs mógłby być przyjaźniejszy użytkownikowi. I jakkolwiek cała mechanika sterowania nie jest specjalnie złożona, to niekoniecznie współgra ona tyleż z odruchami wyniesionymi z innych gier, co i zwykłą graficzną reprezentacją posunięć. Na szczęście tytuł ten jest dalece wyrozumiały w zakresie możliwości ponownego (i ponownego, i ponownego) podejścia do danego etapu, choć niejednokrotnie doskwierał mi brak opcji cofnięcia czasu do momentu bezpośrednio poprzedzającego dokonany błąd.

Produkcja jest utrzymana w dość powściągliwej, wręcz ascetycznej – zwłaszcza pod względem muzycznym – oprawie. Nie oznacza to bynajmniej, że autorzy warstwę tą potraktowali po macoszemu, z niemałą maestrią zwykli się posługiwać nade wszystko efektem kontrastu, sprawiając, że chociażby takie wybuchy – jakkolwiek przesadne – prezentują się zaskakująco efektownie.

Besiege to pozycja niełatwa do skategoryzowania, teoretycznie obiecuje ona lekką i szybką zabawę – którą w istocie może czasami zapewnić – w istocie jednak wymagającą większego samozaparcia oraz zaangażowania. Jej koncept jest dość prosty i mimo wszystko nieco niszowy, jednakże realizacja okazała się wysoce udana.

Bardzo dziękujemy serwisowi GOG.com za udostępnienie kodu recenzenckiego w celu umożliwienia powstania niniejszego tekstu - https://www.gog.com/game/besiege

Autor: Klemens

więcej komentarzy dodaj komentarz

ILOŚĆ RECENZJI - ŚREDNIA OCENA - % więcej recenzji dodaj recenzję