The Amazing American Circus

Chyba większość z nas była choć raz w życiu w cyrku. Nie jest to atrakcja codzienna, nieraz dość odległa i wymagająca cierpliwości wskutek konieczności oczekiwania na jego zjawienie się. Dziecięciem będąc zawsze mnie jednak intrygował (czy pociągał – to inna sprawa) iście nomadyczny charakter tego rodzaju sposobu zarabiania na życie. Do czasu ujawnienia produkcji The Amazing American Circus nigdy jednak nie przyszła mi do głowy konstatacja, że pomimo wręcz dziesiątek gier traktujących o różnorakich parkach rozrywki (nawet z dinozaurami) trudno mi sobie przypomnieć tytuł choć jednej produkcji traktującej o tej wszak dość pokrewnej branży.

Autorzy uznali, że samo skopiowanie rozwiązań chociażby z takiej serii Theme Park (której zresztą jedną z atrakcji był wszak budynek cyrku), tyle że z klaunami i akrobatami w roli głównej niekoniecznie zda egzamin, w konsekwencji czego postanowili oni rozbudować swój tytuł o szereg dalszych elementów.

Zacznijmy więc od fabuły – dziedziczymy po naszym ojcu cyrk, który wydaje się kiepskim interesem, niejako jednak realizując pewien ostatni obowiązek wobec zmarłego ruszamy w trasę. Ta zaś rozpoczyna się na Zachodnim Wybrzeżu, dość oczywiste jest więc, iż dane nam będzie pokonać (niemal) cały „Kraj Wolności”.

Rozgrywka dzieli się z kolei niejako na dwie sfery. Pierwsza (czy też druga) to spektakle, w trakcie których musimy „zmierzyć się” z potencjalnie niechętną widownią, wymagającą poruszenia, skłonną zaś do szyderstw i artykułowania ich

z wykorzystaniem różnorakich warzyw i owoców trzeciej świeżości. Ów bój przybiera postać dość klasycznej karcianki, choć z pewną istotną modyfikacją, albowiem „przeciwnik” nie dysponuje typową talią, nie mamy do czynienia z typową ekwiwalentnością zagrań.

Pomiędzy zaś rzeczonymi starciami niejako oddajemy się rozgrywce o bardziej „ekonomicznym” charakterze, ustalając ceny biletów, prowadząc kampanie marketingowe czy też podejmując decyzji o kierunkach dalszych podróży. Całość rzecz jasna tworzy swego rodzaju obieg zamknięty, tzn. „ekonomia” ma służyć pozyskiwaniu jak najsilniejszych talii, te zaś mają nam umożliwiać toczenie zwycięskich bojów w nowych, coraz wymagających lokacjach.

Przyznam szczerze, iż mając do czynienia z wczesną (ale nie aż tak – premiera raptem za dwa miesiące) wersją tytułu pewne zastrzeżenia wzbudzała u mnie sztuczna inteligencja przeciwnika ̵

1; a raczej tejże brak. Dość często odnosiłem wrażenie, iż zagrania rywala cechuje daleko posunięta losowość, w swym chaosie jednak na tyle przewidywalna, by łatwo wykoncypować stosowną strategię przeciwdziałania.

Gra utrzymana jest w oprawie cechującej się nade wszystko mnogością nieruchomych, ręcznie rysowanych teł – jeśli ktoś po „cyrkowej” produkcji oczekuje akrobatycznej ekwilibrystyki animatorów, to może doznać rozczarowania. Przypadła mi z kolei do gustu muzyka – delikatna i subtelna – choć sądzę, iż wiele osób oczekiwałoby bardziej „cyrkowych”, energetycznych motywów.

Trudno w chwili obecnej orzec cokolwiek o realnych szansach The Amazing American Circus na odniesienie sukcesu – obawiam się jednak, iż jakkolwiek produkcja ta nie przejdzie zupełnie niezauważona, to trudno dostrzec w niej potencjał, który pozwalałby się nią chwalić – i ją sprzedawać – również lata po premierze.

Autor: Klemens

KOMENTARZE NA TEMAT GRY

więcej komentarzy dodaj komentarz

RECENZJE CZYTELNIKÓW

ILOŚĆ RECENZJI - ŚREDNIA OCENA - % więcej recenzji dodaj recenzję