Zapewne każdy z nas słyszał i pewnie jeszcze nie raz usłyszy o Napoleonie. Miewamy chwilami nawet takie momenty, kiedy na dłużej zatrzymujemy się przy tej postaci. A gdyby tak spróbować postawić się na jego miejscu? Albo stawić mu czoło w otwartej bitwie? Możliwe, że już tego próbowałeś, bowiem historia zna już kilka gier traktujących o Napoleonie, ale mnie osobiście żadna z nich nie przypadła do gustu. Już długo czekam na grę wybitnie bitewną. Czy Histwar: Les Grognards mnie nasyci? Mam nadzieję, że tak; ogromnymi krokami zbliża się ta świetnie zapowiadająca się produkcja. W tle będą rosły i obracały się w proch imperia, a my będziemy walczyć o lepsze jutro. Oto epoka napoleońska jakiej jeszcze nie znacie!

Producent na określenie gry używa standardowych epitetów takich jak „widowiskowa”, „wspaniała”, „znakomita”, „doskonała”, „genialna”. Niestety, jak zwykle, część z tych zapowiedzi jest tylko zabiegiem marketingowym i ma dość skąpe powiązanie z rzeczywistą produkcją. Czy więc Histwar: Les Grognards jest nic niewartą grą, której zapowiedź wypada zacząć od ostrzeżenia? Oczywiście, że nie; gra zapowiada się wyśmienicie i mimo kilku widocznych z dużej odległości niedociągnięć, ma szansę stać się grą wybitną w swoim gatunku. Już teraz przyrównuje się ją do serii Total War, mimo że w wielu aspektach ustąpi Rome, o Medieval’u II nie wspominając. Naturalnym konkurentem gry jest Imperial Glory, czyli klon serii TW osadzony w XIX wieku. Obie gry jednak mają nieco inną filozofię – o ile w Imperial Glory czy Total War dbamy kompleksowo o nasze państwo, to w Histwar skupiamy się jedynie na bitwach. Ale za to jakich!

Można, najkrócej rzecz biorąc, powiedzieć, że gra jest w „stylu Empire”, gdyż dokładnie jej akcja przypada na lata 1805 –1814, czyli okres tryumfów i porażek Napoleona Bonaparte. Jej filozofia jest odmienna od tej znanej z Total War, bowiem wyciągnięto z owej serii esencję, czyli bitwy. To walka jest tematem Histwar: Les Grognards, Naszym zadaniem jest więc oczywiście wygrywać kolejne bitwy, dowodząc wybranymi wojskami. Ale zbrodnią byłoby nie rozwinąć tej myśli, bowiem bitwa to tylko i aż cała gra.

WOJNA!

W Histwar mamy podobno spotkać się z rewolucyjnym realizmem, którego najmniejsze szczególiki możemy regulować. Na rozgrywkę ma wpływ pora roku, mgła, deszcz, śnieg, czy dym. Wgląd w akcję będziemy mieć na kilka różnych sposobów: tradycyjnie poprzez interfejs trójwymiarowy (3D) odwzorowujący tzw. „prawdziwy świat” z dość marną grafiką (przynajmniej taka jest na udostępnionych przez producenta materiałach), również trójwymiarowy, lecz przedstawiający jednostki symbolicznie oraz poprzez interfejs dwuwymiarowy (2D) przypominający klasyczną mapę strategiczną. Nie trzeba chyba dodawać, że najbardziej efektowny (acz i tak niezbyt ładny) jest ten pierwszy sposób.

Niezwykle ciekawy jest system dowodzenia, który opiera się on na trzech szczeblach. W pierwszym ustalamy główne cele i wydajemy podstawowe rozkazy. Określamy strefy obrony, ataku, dywersji i koordynujemy manewry (łącząc oddziały w grupy). W drugim stopniu dowodzenia nasza myśl taktyczna przekłada się bezpośrednio na działania wojsk. I tu się zaczyna prawdziwa zabawa, bowiem rozkazy są wydawane nie przez władcę-boga, lecz przez najzwyklejsze centrum dowodzenia i rozwożone przez posłańców. Istnieje więc prawdopodobieństwo, że rozkaz będzie wykonany za późno, lub że posłaniec zostanie zabity bądź przechwycony przez wroga. Oczywiście musimy sobie zdać sprawę z tego, że nie będziemy w stanie zapanować nad całą armią. Z pomocą przychodzi nam AI które wydaje rozkazy za nas w oparciu o taktykę, którą nakreśliliśmy wcześniej. Nie ma jednak przeszkód, by samemu przejąć kontrolę nad daną dywizją jeśli będziemy mieć taką chęć.
Pozostaje jeszcze system dowodzenia na trzecim poziomie W tym przypadku AI dowodzi naszymi poszczególnymi, najmniejszymi grupami jednostek – regimentami. Oznacza to, że dywizja nie będzie się zachowywać jak stado bydła, lecz każdemu pododdziałowi zostaną indywidualnie przyporządkowane rozkazy do wykonania.

Nasz plan taktyczny

Mnogość jednostek odpowiada z grubsza temu, co było w historii. Mamy więc majorów, chorążych, saperów, grenadierów, fizylierów, harcowników i gwardię. Każda armata wchodząca w skład naszej artylerii jest obsługiwana przez 5 lub 6 żołnierzy i od 2 do 6 koni. Prawdziwa różnorodność jest wśród kawalerii – odwzorowanie ma objąć wiele rodzajów jednostek. Warto przy okazji żołnierzy wspomnieć, że zadbano o wierność historyczną pod względem liczebności wojsk. Ponieważ nasze komputery nie obsłużyłyby setek tysięcy i milionów pojedynczych żołdaków, postanowiono zastosować skalę 1:10. Oznacza to, że maksymalna ilość jednostek, czyli 50 000, odpowiada 500 000 żołnierzy w rzeczywistości.

W grze występują wojska takich państw jak Francja, Prusy, Rosja, Austria oraz Polska, Wirtembergia, Saksonia i Włochy. Do dyspozycji będziemy mieć 10 najważniejszych potyczek historycznych oraz nieograniczoną liczbę tych z gatunku „co by było gdyby”, bowiem twórcy dali nam spore możliwości personalizowania rozgrywki. Możemy wojaków ubrać w mundury swojej autorskiej kolekcji, zmodyfikować pole bitwy i warunki atmosferyczne, dobrać sobie przeciwników i stworzyć doskonałych dowódców. Słowem – przyszłość Europy w Twoich rękach!

Choć pewnie będzie można mieć zastrzeżenia odnośnie grafiki, to gra zapowiada się naprawdę ciekawie i jest duża szansa na to, że napoleońskie bitwy wciągną prawdziwych strategów na długi czas."