Ludzkość od zawsze podziwiała gwiazdy na niebie. Najpierw służyły one jako drogowskazy, powoli jednak odchodziły do statusu „ozdabiaczy nocy.” Dopiero od niedawna człowiek zapragnął dowiedzieć się czym tak naprawdę jest kosmos oraz dlaczego te małe kropeczki tak świecą. Ale na razie podbój galaktyk pozostanie tylko w sferze naszych marzeń. No chyba, że znajdzie się gra, która postanowi zasymulować życie we wszechświecie i da nam namiastkę tego co stanie się w przyszłości. Teraz zaś nadszedł taki dzień! Panie i Panowie nadchodzi DarkStar One!

Tego niewątpliwie trudnego zadania jakim jest symulowanie życia we wszechświecie podjęło się studio Ascaron Entertainment. Chłopcy mają już na swoim koncie doskonałego hack’n’slasha Sacred wraz z dodatkami. Na szczęście DarkStar One nie ma być tylko bezmyślną strzelaniną, polegającą na ciągłym eliminowaniu hord obcych. Tutaj pojawić mają się elementy ekonomiczne, RPG, ciekawe misje poboczne do wypełnienia oraz intrygująca fabuła. A skoro już przy niej jesteśmy warto zauważyć, że maczała w niej palce sławna niemiecka pisarka SF i fantasy Claudia Kern. Prawda, że budzi respekt?

Manewrowanie wśród gradu meteorów nie jest najbezpieczniejszym zajęciem

Przyjrzyjmy się bliżej temu co już wiadomo o historii opowiedzianej w grze. Otóż od stuleci panuje względny spokój w galaktyce. Sześć obcych ras starało się nie wywoływać otwartego konfliktu. Jednak niedawno jedna z nich zaczęła atakować statki przy swojej granicy. Wielka rada nie panuje już nad sytuacją, a nowa wojna wydaje się być nieuniknionym. Tutaj pojawia się młody pilot Kayron Jarvis, który niedawno stracił ojca (w całkiem niewyjaśnionych okolicznościach). Teraz zaś okazuje się, że tatko pozostawił mu w spadku pewien statek. I to nie byle jaki, podrzędny myśliwiec tylko wspaniały okręt zbudowany przy użyciu nieznanej dotąd, technologii obcych. Tak, tak, tatuś zgłębiał ich tajemnice i może właśnie to było przyczyną jego śmierci? Ale nie zważając na przeciwności Kayron rusza zwiedzać galaktyki, powstrzymać wojnę i rozwikłać zagadkę odejścia ojca. No cóż, nie jest to może arcydzieło niemieckiego pisarstwa, ale przynajmniej mamy zapowiedziane wiele intryg, spisków i zwrotów akcji. A to już coś;).

Czy ta planeta czegoś wam nie przypomina?;)

Kolejnym atutem DarkStar One (poza fabułą), ma być ogrom świata (a raczej wszechświata) przedstawionego w grze. O wielkości naszego pola manewru świadczyć ma, niebagatelna liczba ponad 300 układów połączonych ze sobą hiperprzestrzennymi tunelami. W każdym z nich znajdziemy przynajmniej jedną stację handlową lub badawczą oraz oczywiście pełno statków do złupienia. Ale czy będziemy znęcać się nad (nie)winnymi mieszkańcami kosmosu zależeć będzie tylko od nas. Wszechobecna wolność wyboru drogi, jaką będziemy kroczyć, ma być zresztą kolejnym atutem gry chłopców z Ascaron. Postarali się oni abyśmy za bardzo się nie nudzili. Tak więc do naszej dyspozycji oddane ma być kilka możliwości zdobycia gotówki. Będziemy mogli wykonywać misje transportowe i eskortowe, handlować, szmuglować, zdobywać nagrody za zabijanie piratów lub samemu trudnić się tym niechlubnym zajęciem. Jak sami widzicie dla każdego powinno znaleźć się coś miłego;).

Wspomnianą wyżej gotówkę wymienimy na nowy sprzęt, tak bardzo potrzebny w gnającym do przodu świecie. Ciągle rosnące wymagania sprzętowe… wiecie o co chodzi;). Zakupimy ponad 200 rodzajów broni tarcz i sprzętu. Przyczyni się on do poprawienia naszej skuteczności w walce ale nie do usprawnienia naszego statku. Tym zajmiemy się w wolnym czasie. A na zabawę w mechanika pozwoli nam tajemnicza technologia obcych, dzięki której zbudowana została nasza maszynka. Po całym wszechświecie porozrzucane i pochowane mają być tajemnicze artefakty, które pozwolą nam ulepszyć nasz statek. Tylko od nas zależeć będzie czy zainwestujemy w mocniejsze silniki, lepszą zwrotność czy też grubszy pancerz. Ach ta wszechobecna swoboda…

A oto nasz statek po porządnym tuningu

O warstwie audiowizualnej mogę powiedzieć słów kilka, bowiem grałem w wersję demo. Grafika prezentuje się całkiem ładnie. Podczas gry widzimy kokpit naszego pojazdu, a włączenie dopalacza wciska w fotel (taki efekt). Modele statków również nie są brzydkie. Co prawda podczas walki nie za bardzo jest czas aby je podziwiać, ale za to stacje handlowe i badawcze wyglądają świetnie. Wymagania sprzętowe również są odpowiednie. Zalecane to Procesor 3.0 GHz, 1 GB RAM i 256 megowa karta graficzna z obsługą shaderów 3.0. Ale spokojne podobno na sprzęcie o połowę słabszym też da się pograć (wg wymagań minimalnych). Podczas gdy na zachodzie gracze śmiało eksplorują świat DarkStara, u nas zostanie on wydany dopiero 6 września. Polonizacji kinowej podjęła się firma Cenega, a gra kosztować będzie niecałe 80 złociszy.

Najnowsza produkcja firmy Ascaron powinna zainteresować wszystkich miłośników kosmicznych klimatów. Jeśli tylko gra nie będzie zbyt monotonna (co przy wielkości świata nie jest takie pewne), powinna odnieść sukces. Niestety nie będzie w niej trybu multiplayer, a szkoda. Do polskiej premiery pozostało jeszcze trochę czasu, ale gra już zbiera pochlebne recenzje na Zachodzie. Jeśli ogromny wszechświat i swoboda DarkStara wciągną was jak czarna dziura, zapowiada nam się niezły falstart nowego roku szkolnego;).