LOGOWANIE

Zarejestruj sie

Cities XL 2011

ocena05101520253035404550556065707580859095100 Głosuj na tę grę!

Cities XL 2011 to nic innego, jak kolejna część Cities XL. Wcielimy się tam w rolę włodarza miasta, które będziemy stawiać od zera, a naszym zadaniem będzie stworzenie z niego światowej metropolii...

...A droga do tego będzie niełatwa, wyboista i usłana wieloma nieprzyjemnościami, takimi jak zagrożenie bezrobociem, dostarczenie do mieszkańców mediów, zaspokojenie ich potrzeb i zadowolenia, poprzez organizowanie imprez masowych, czy też zapewnienie odpowiedniej sieci transportowej. Ogólnie rzecz biorąc naszym zadaniem będzie zapewnienie dobrobytu naszemu miastu.

Cities XL 2011 to jeden z niewielu konkurentów dla gier z serii SimCity. Jego pierwsza część poniosła rynkową porażkę, pomimo ciekawego pomysłu: tworzenia swojego wirtualnego miasta, a później umieszczania go na globie, na którym znajdują się także metropolie innych graczy z całego świata; miasta te mogły ze sobą współpracować na różne sposoby (umowy handlowe, organizacja imprez masowych, gromadzących mieszkańców różnych miast etc.), jednak niestety pomysł się nie sprzedał. Teraz autorzy postawili przede wszystkim na rozgrywkę solową, chociaż dalej nasze miasta będą mogły ze sobą współpracować – jednak tym razem każde będziemy musieli stworzyć my sami i nie będzie można ich opublikować w Internecie.

Gra to swego rodzaju „piaskownica”: mamy wpływ na niemal każdy aspekt naszego miasta, sami o wszystkim decydujemy i nie jesteśmy nigdzie prowadzeni za rękę. Na początku może to spowodować nieco trudności nie zaznajomionym z rozgrywką, jednak metodą prób i błędów sami będziemy odkrywać, co jest najlepsze dla naszych mieszkańców. Będziemy mogli także wybrać, w jakiej strefie klimatycznej postawimy naszą metropolię. Dostępne będą dla nas także 3 style architektoniczne: amerykański, europejski i azjatycki.

Do dyspozycji przy budowie dostaniemy ponad 700 różnych struktur. Liczba ta nieco oszałamia, gdyż na pewno ciężko się zorientować w ich tak ogromnej mnogości, jednak nie ma co się bać. Na początku budowy metropolii dostaniemy ich tylko kilka do dyspozycji i ich stopniowe odblokowanie będzie zależało od paru czynników, w tym od liczby mieszkańców i zatrudnienia. Gracz zatem nie zostanie od razu rzucony na głęboką wodę i nie będzie musiał natychmiast orientować się wśród tego ogromu. Oczywiście z czasem rozgrywka będzie się komplikować, jednak nie powinniśmy mieć już wtedy z nią większego problemu.

Naszym głównym źródłem dochodu będą podatki. By jednak te rosły, musimy mieć odpowiednią liczbę mieszkańców. Ci z kolei muszą mieć z czego je płacić, więc musimy zagwarantować im zatrudnienie. Z kolei uzyskamy miejsca pracy, gwarantując inwestorom odpowiednie warunki na ich utworzenie oraz zapewniając im surowce wymagane do produkcji. Z kolei po wyprodukowaniu produktu firma musi mieć je gdzie sprzedać – utworzenie odpowiednich instytucji obsługowych to także nasz obowiązek. Mieszkańcy jednak nie spędzają całych dni na szyciu butów w fabryce i potrzebują jakiejś rozrywki, którą oczyścicie znowu my musimy im zapewnić. Trzeba więc także stawiać różne obiekty rekreacyjne (parki, boiska, mariny, ogrody zoologiczne etc.), a od czasu do czasu wykosztować się na zaproszenie jakiejś znanej gwiazdy czy zespołu muzycznego i zorganizowanie koncertu. Nie należy także zapominać o zagwarantowaniu naszym mieszkańcom odpowiedniego wykształcenia, stawiając szkoły, uczelnie, biblioteki czy inne obiekty naukowe, oraz o ich bezpieczeństwie, rozmieszczając odpowiednio posterunki policji, straży pożarnej i szpitale. Tak z grubsza wygląda rozgrywka na początku gry. Z czasem dochodzi do niej coraz więcej aspektów: walka z zanieczyszczeniem, umowy zawierane między miastami, zadbanie o transport, stałe dostawy prądu, wody czy innych mediów, uniezależnienie się poprzez stawianie rafinerii i elektrowni i tym podobne. Gra jednak daje ogromną satysfakcję, gdy możemy oglądać jak nasze małe dzieło powoli przeistacza się w tętniącą życiem metropolię.

W stosunku do poprzedniej części, głównymi zmianami jest wprowadzenie paru setek nowych struktur oraz 45 dodatkowych map. Poza tym pojawi się transport publiczny (koleje, autobusy, metro itp.), a rozgrywka – jak wcześniej wspomniałem – z trybu MMO przeistoczy się w zabawę solową. Rozbudowany zostanie także system podatkowy, dzięki czemu będziemy mieli większy wpływ na to, czy będziemy tłamsić mieszkańców coraz to nowymi i dziwniejszymi podatkami, czy też zapewnimy im większą swobodę i dobrobyt.

Grafika w grze jest wyjątkowo szczegółowa i niemal fotorealistyczna. Warunki w każdej ze stref klimatycznych będą wiernie odtworzone, tak więc w chłodnych strefach podbiegunowych śnieg będzie zaliczać się do codzienności, a w strefie równikowej będzie panowała niemiłosierna spiekota. Każdy zaprojektowany obiekt ma być jak najwierniej oddany i przypominać niemal dokładnie to, co możemy zobaczyć w prawdziwym świecie. Jak piszą sami autorzy, oglądając te struktury mamy się poczuć tak, jakbyśmy tam fizycznie byli.

Cities XL 2011 z jednej strony w stosunku do pierwszej części nie przynosi istotnych różnic, jeżeli chodzi o mechanikę gry. Z drugiej jednak zrezygnowanie z rozgrywki dla wielu graczy może wprowadzić w grze sporo zmian. Czy dorówna ona swojemu największemu konkurentowi – SimCity? Przekonamy się o tym już niebawem.

Autor: Dziadó

więcej komentarzy dodaj komentarz

ILOŚĆ RECENZJI - ŚREDNIA OCENA - % więcej recenzji dodaj recenzję