Orden Militar de Alcantara

Mieczem i krzyżem: Orden Militar de Alcantara

1. Tło historyczne (wspólne dla artykułów o zakonach hiszpańskich)

Osiągnięcia militarne arabskich kalifów w VII wieku mogły umacniać muzułmanów w przekonaniu, że pochodzą one od samego Boga. Bizancjum leżało u stóp synów Allaha i bezczynnie czekało na cios w serce, kończący żywot cesarstwa Wschodniorzymskiego. Miecz Mahometa zawisł nad Konstantynopolem już w 674 roku, kiedy to potężna armia obległa miasto zarówno na lądzie, jak i od strony morza. Bizancjum przetrwało co prawda 3-letnie oblężenie, ale już w 717 zostało ponownie zaatakowane. Tym razem po roku armia arabska odstąpiła od oblężenia, zostawiając ponoć 30 000 zabitych.

Podczas gdy Konstantynopol zaciekle się bronił, inne armie emirów wyparły Greków z Egiptu. Sukces ten otworzył drogę do opanowania afrykańskiego wybrzeża Morza Śródziemnego. Starożytna Kartagina została zdobyta w 698 roku, a 7 lat później zajęta została cała północna Afryka. W 711 roku armia berberyjska pod wodzą wyzwolonego niewolnika Tariqa przebyła Cieśninę Gibraltarską. 7000 Berberów w szybkim tempie narzuciło Hiszpanii nowego boga. Jeszcze tego samego roku padła Kordoba i Lizbona, a rok później stolica Wizygotów - Toledo. W Toledo dołączył do Tariqa jego dawny pan, Musa ibn Nusajr, wysłany z polecenia kalifa Damaszku, który żądał podporządkowania islamowi całej chrześcijańskiej Hiszpanii. Nowy namiestnik ruszył dalej, przesuwając granicę aż do gór Kantabryjskich strzegących północnych wybrzeży Półwyspu Iberyjskiego. Wojska Maurów (hiszpańska nazwa Arabów) zostały wreszcie zatrzymane pod Covadongą przez 300 Gotów pod wodzą rycerza Pelagiusza (Pelyo) najprawdopodobniej w roku 718. Bitwa ta jest uznawana za początek reconquisty i państwa hiszpańskiego. Pobita armia nie mogąc przebić się na północ ruszyła na wschód, już pod wodzą nowego namiestnika Hiszpanii, Abda ar-Rahmana. Przebyła Pireneje i zdobyła Narbonnę. Mimo porażki pod Tuluzą w 721 roku wojska arabskie podążały dalej na wschód. Dopiero Karol Młot, który zastąpił Berberom drogę, ostatecznie rozbił ich wojska w bitwie stoczonej w pobliżu Poitiers A.D. 732.

Mieczem i krzyzem Orden Militar de Alcantara 115608,1
Bitwa pod Poitiers


Hiszpania miała stać się jednym z wielkich tryumfów islamu, toteż jako pierwsza wyłamała się spod władzy kalifatu. Abd ar-Rahman I ogłosił się skromnie emirem, ale już w 929 roku, Abd ar-Rahman III tytułował się kalifem. To właśnie za czasów jego panowania islam przeżywał renesans. Kwitła teologia, filozofia, medycyna, matematyka, astronomia i architektura. Doskonałym przykładem osiągnięć arabskich architektów jest meczet w Kordobie, który turyści mogą podziwiać do dziś dnia. Były to czasy ogromnej tolerancji religijnej, które jednak szybko się skończyły pod rządami Almanzora (Abu Amira al-Mansura) zmarłego w 1002 roku. Militarne osłabienie Ujmajjadów (arabskiej dynastii panującej w Hiszpanii), szybko wykorzystali chrześcijańscy władcy, którzy odzyskali ziemie będące podwalinami królestw Kastylii i Leonu.

2. Historia zakonu

Początki zakonu są owiane tajemnicą. Legenda głosi, że założycielami zakonu byli dwaj pobożni rycerze, bracia Suero i Gomez z Salamanki. Około roku 1156 mieli zbudować wraz z grupą rycerzy gród na pograniczu, aby stamtąd prowadzić walkę z Maurami. Gród otrzymał nazwę San Julian del Pereyro (obecnie miejscowość ta znajduje się na terenie Portugalii i z ledwością zasługuje na miano miasta). Istnieje nawet dokument z tamtego okresu potwierdzający legendę, jednak badania wykazały, że jest on sfałszowany. Pierwotnie zakon był konfraternią, o czym mówi tytuł nadany pierwszemu przełożonemu zakonu, Don Suerowi. Początkowo nosił on miano przeora, a dopiero po roku 1177 otrzymał tytuł mistrza, co świadczy o zmianie statusu bractwa. Nowe bractwo rycerskie poparł biskup Salamanki, cysters Odo. W szybkim czasie nadał im regułę cysterską, zmodyfikowaną do zadań wojskowych (m.in. skrócono habity, tak aby nadawały się do jazdy konnej). Bracia z San Julian del Pereyro (pierwotna nazwa zakonu) stali się więc mnichami cysterskimi, którzy obok ślubów czystości, posłuszeństwa i ubóstwa ślubowali walkę w obronie chrześcijaństwa.

Mieczem i krzyzem Orden Militar de Alcantara 115635,1


Wielkim protektorem zakonu był król Leonu, Ferdynand II. Nowy zakon był potrzebny Ferdynandowi II do obrony królestwa przed arabskimi rycerzami-rabusiami, często atakującymi pogranicza. Zakon wspomógł go także podczas wojny z Alfonsem Henriquezem, pierwszym królem Portugalii. W roku 1176 Ferdynand II wziął w opiekę królewską braci i ich dobra. Już rok później papież zatwierdził bractwo z San Julian del Pereyro jako zakon rycerski. W roku 1183 rycerze otrzymali zmodyfikowaną regułę benedyktyńską i czarny ubiór zakonny. Duże nadzieje z zakonem wiązali również inni papieże, zwłaszcza Lucjusz III i Innocenty III, którzy nadali braciom z San Julian liczne przywileje.

Mieczem i krzyżem: Orden Militar de Alcantara

| 1 | 2 | następna >>
skomentuj
KOMENTARZE NA TEMAT GRY
więcej komentarzy dodaj komentarz