Settlers II: 10-lecie

Sam mechanizm rozgrywki pozostał dokładnie taki sam, jak przed laty. Niepotrzebny mi był absolutnie żaden samouczek ani instrukcja, z miejsca uruchomiłem kampanię i poczułem się jak ryba w wodzie. Naprawdę nic nie zmieniło się w stosunku do pierwowzoru, różnice są naprawdę detaliczne i incydentalne – ot, katapulty nie zawsze trafiają, z kolei razić mogą już nie tylko budynki wojskowe, ale i inne; porty budować można nie tylko na mapach przeznaczonych dla kampanii (co było wielkim, nazwijmy rzeczy po imieniu, idiotyzmem poprzedniczki); przy jednej fladze może zaś spoczywać maksymalnie sześć towarów w tym samym czasie; możliwe także stało się rozbudowywanie budynków wojskowych etc. – ale nie zmienia to w sposób zasadniczy, ba, właściwie nawet zauważalny, rozgrywki.

Gracze dopiero zapoznający się z serią mogą na początku poczuć się lekko zagubieni, konieczne bowiem będzie przyswojenie sobie podstawowych zależności łączących poszczególne budynki. Te zaś wcale nie są specjalnie skomplikowane, a bardzo intuicyjnie, nawiązują bowiem do podstawowych skojarzeń. Co innego stworzyć sprawnie i optymalnie działający mechanizm z owych poszczególnych elementów – i tu właśnie pojawia się analogia do szachów, niezwykle wciągającej gry o przecież naprawdę prostych zasadach.

Chińczycy naprawiają dziejowy błąd i ruszają na podbój Nowego Świata!

Jedną z największych nowalijek 10-lecia w stosunku do poprzedniczki miał być tryb gry wieloosobowej, pozwalający na rozgrywkę przez internet. Multiplayer ów jest ciekawy, oferuje tryby zarówno kooperacji, jak i bezwzględnego deathmatchu, a że jest rzeczą naprawdę nietrudną znaleźć chętnego do gry, z pewnością obietnice twórców można tu uznać za dotrzymane – to ten tryb ma właśnie grze zapewnić żywotność na kolejnych dziesięć lat.

Czas jednak na kilka słów gorzkich, skierowanych wszakże głównie do graczy pamiętających rok 1996 i ówczesne dzieło Blue Byte’u. Otóź 10-lecie jest niesamowicie wtórne względem poprzedniczki, właściwie poza zupełnie odświeżoną oprawą audiowizualną i multiplayerem nie wnosi absolutnie nic nowego! Mam świadomość, iż nie wszyscy uznają to za wadę, ja wszakże liczyłem na nieco więcej.

"Only in Kenya..."

Poważnym zarzutem wobec trzeciej odsłony Osadników, będącej niejako kresem „prawdziwych” Settlersów było odejście od „chorągiewkowego” ducha serii, i chyba łączące się z tym zagubienie klimatu. Nie zmienia to faktu, iż „trójeczka” zawierała całkiem sporo sensownych pomysłów rozwijających pierwotny pomysł. I ich mi właśnie brakuje w 10-leciu, co niejako należy uznać za krok wstecz.

Dla przykładu – poszczególne rasy absolutnie niczym, poza wyglądem zewnętrznym, się nie różnią. Wzniesienie fortecy czy to dla Nubijczyków, czy dla Chińczyków wiąże się z takimi samymi potrzebami „surowcowymi”, co jest przecież dość irracjonalne i śmieszne, jeśli się spojrzy na efekty prac wirtualnych podopiecznych.

Portal - ostatnia granica...

Przydatnym z kolei narzędziem jest edytor, niespecjalnie skomplikowany w obsłudze. Jako „bajer”, acz działający, należy potraktować opcję importu map z oryginału sprzed dekady. Niewątpliwie aplikacja ta dobrze wróży multiplayerowi, co już znajduje potwierdzenie w ogromie plików, które można znaleźć na różnorakich stronach fanowskich.

Wciąż nie potrafię odpowiedzieć na pytanie, do kogo tak naprawdę, mimo różnorakich wypowiedzi marketingowców, swoje nowe dzieło chcieli zaadresować niemieccy twórcy. I to chyba należałoby uznać za komplement, bowiem mimo małego déjà vu bawiłem się przednio, wyobrażam zaś sobie, że i cała rzesza „młodzieży”, która po prostu nie miała szans poznać poprzedniczki, ulegnie magii Osadników, jak to miało miejsce w stosunku do ich starszych kolegów i koleżanek. Gra, choć nie jest żadnym przełomem, jest „wciąż” wyśmienita, a jej cena może tylko i wyłącznie zachęcać! I wielkie brawa dla twórców za zakończenie wątku fabularnego!:)

Grafika 95% Muzyka 70% Trudność 80% Grywalność 90% Ocena końcowa 90%

10 20 30 40 50 60 70 80 90 100 10 20 30 40 50 60 70 80 90 100

PLUSY piękna oprawa graficzna multiplayer edytor niesamowita grywalność Osadnicy niczym sprzed lat!

MINUSY wtórność w odniesieniu do pierwowzoru nijaka muzyka

Pentium 4 2 GHz, 1 GB RAM, karta graficzna 128MB (Geforce 4 lub lepsza), 1 GB HDD, Windows 2000/XP.