LOGOWANIE

Zarejestruj sie

The Political Machine 2020

ocena05101520253035404550556065707580859095100 Głosuj na tę grę!

Pandemia koronawirusa przyćmiła właściwie niemal wszystkie wydarzenia na świecie, co chwilę docierają do nas informacje o odwoływaniu kolejnych i kolejnych imprez masowych bądź skutkując bezprecedensowymi zmianami terminów – by wskazać chociażby na zaplanowane na tegoroczne lato igrzyska olimpijskie w Tokio bądź piłkarskie mistrzostwa Europy. Nie dotyczy to zresztą tylko wydarzeń o charakterze sportowym, wszak i teraz w Polsce toczy się niezwykle gorąca dyskusja nad przeprowadzeniem (bądź nie) wyborów prezydenckich. Póki co jednak Amerykanie nawet nie dopuszczają myśli o możliwości jakiegokolwiek przełożenia własnej elekcji, a zgodnie już z pewną świecką tradycją w takiej sytuacji zostaliśmy uraczeni dedykowaną jej odsłoną serii The Political Machine.

Produkcja ta stanowi nieco bardziej śmiałą modyfikację mechaniki rozgrywki niźli to miało miejsce cztery lata temu – wówczas psioczyłem wszak niemal niezmienioną wobec pierwowzoru konstrukcją, swe „nowatorstwo” sprowadzającą niemal wyłącznie do implementacji kilku nowych tematów, z których część – by wskazać chociażby na wątek „black lives matter” – współcześnie jawi się jako zupełnie przebrzmiała, inne z kolei (jak materie ograniczenia dostępu do broni tudzież wsparcia dla Izraela w konflikcie bliskowschodnim) stanowią typowe „evergreeny”. Główną z nich niewątpliwie jest możliwość stworzenia własnej quasi-ideologii, swego rodzaju manifestu politycznego, przy czym gra wymusza tutaj na nas niezmienność tejże, raz zadeklarowane poglądy będą naszym tyleż kołem zamachowym, co i kotwicą już do końca kampanii. Szkoda tylko, że nie dysponujemy tutaj daleko posuniętą swobodą, możliwością wytyczenia swego rodzaju trzeciej drogi – np. deklarowania jednoczesnego oporu wobec tak kary śmierci, co i liberalizacji prawa aborcyjnego.

Oczywiście zgodnie z tradycjami serii nieustannie pozostajemy w ruchu, wygłaszamy pogadanki i emitujemy spoty poświęcone szeregowi mniej czy bardziej drobnych kwestii (tak, koronawirusowi także), w międzyczasie zaś nieustannie pilnujemy budżetu pozyskując nowe środki. Tutaj zresztą uwidacznia się po raz kolejny niewykorzystany potencjał „kolejnej odsłony cyklu” – brudna kampania cały czas jawi się jako równie skuteczna co forsowanie pozytywnego programu (tymczasem dość powszechnie wiadomo, iż jedni politycy są lepsi w prezentacji świetlanej przyszłości niźli bezpośredniej konfrontacji z rywalami, inni z kolei wręcz lubują się w obrzucaniu błotem i punktowaniu cudzych grzechów), fundusze pozyskujemy „na ładne oczy”, zaś instytucja prawyborów jako takich w ogóle nie istnieje.

Autorzy więcej swej uwagi poświęcili swoistemu dopieszczeniu swego tytułu, skupiając się na detalach – wrażenie robi zwłaszcza stopień rozbudowy tematów, w których musi się orientować gracz, jak też sposobu ich postrzegania w różnych stanach. O ile w niektórych spośród nich możliwość prowadzenia własnych odwiertów oraz nieskrępowanego nabywania w Walmarcie strzelb i pistoletów tak naprawdę zamyka horyzont zainteresowań elektoratu, o tyle w innych głowa może wręcz rozboleć od bogactwa (i absurdalności) wrażliwych zagadnień. Ameryka!

Gra nie zmieniła się specjalnie pod względem oprawy, co można rozpatrywać tyleż w kategoriach zalety, co i wady. Wciąż jest więc dość estetycznie, pomimo nawet nie jaskrawej, co wręcz odpustowo-jarmarcznego anturażu, z drugiej strony zaś trudno jednak nie odczuć zdziwienia dostrzegając, że modyfikacje o iście kosmetycznym nawet nie charakterze, co i wadze, pociągają za sobą jednak dostrzegalny wzrost wymagań sprzętowych. Te co prawda i tak są dość skromne, niemniej jednak.

The Political Machine 2020 to nieco ambitniejszy niż poprzednik reprezentant cyklu, cały czas jednak twardo trzymający się trzonu, stroniący od jakichkolwiek odważniejszych kroków w nowe rejony. Produkcja ta ma nade wszystko charakter rozrywkowy i tak naprawdę uświadamia graczowi, za jakim prawdziwym „symulatorem politycznym” wzdycha od dziesięcioleci, gdyż sama takowym ziszczeniem marzeń nie jest.

Autor: Klemens

więcej komentarzy dodaj komentarz

ILOŚĆ RECENZJI - ŚREDNIA OCENA - % więcej recenzji dodaj recenzję