Pharaoh: A New Era

Pharaoh: A New Era
Sztab VVeteranów
Tytuł: Pharaoh: A New Era
Producent: Triskell Interactive
Dystrybutor:
Gatunek: Ekonomiczna
Premiera Pl:0000-00-00
Premiera Świat:
Autor: Bu:)
Ocena
czytelników bd GŁOSUJ
OCENA
REDAKCJI 75% procent
Głosuj na tę grę!

Pharaoh: A New Era

Faraon to jeden z kultowych city builderów w starożytnym Egipcie. Grę rozpoczynamy jako zarządca niewielkiego miasteczka w dolinie Nilu. Początkowo musimy wypełniać wolę faraonów, jednak z czasem zdobywamy coraz większe uznanie aż do tytułowego faraona. Czas na remake.
pharaoh-a-new-era-26274-1.jpg 1Gra jest odświeżeniem klasycznej wersji Faraona z 1999 roku i dodatku Kleopatra: Królowa Nilu. Podczas kampanii powoli odblokowujemy nowe budowle, zaspokajamy potrzeby mieszkańców, gromadzimy surowce i poznajemy mechaniki w kolejnych budowanych egipskich miastach. Początkowe 4-5 misji jest odrobinę nudnawych póki nie skończy się samouczek. Prawdziwa gra zaczyna się z chwilą odblokowania poborcy podatkowego i handlu z innymi miastami, kiedy trzeba zacząć się liczyć z wydatkami i początkowy kapitał nie starczy do ukończenia celów misji. Gdy się o czymś zapomni dojdą pożary, złodzieje, zaraza, pieniędzy zaczyna brakować i gniewni bogowie dorzucą swoje robi się ciekawie. Nie zabraknie również cudów architektury Egiptu i jest możliwe wznieść ogromne budowle np. piramidy. Mechanikę zarządzania miastem da się porównać do współczesnych gier z serii Anno, choć nie jest aż tak rozbudowana pod względem handlu i wielkości świata, natomiast miasto jest trudniejsze w zarządzaniu, by wszystko funkcjonowało poprawnie.

Największą zaletą gry jest ekonomia oraz zarządzanie surowcami. Kolejne miasta kampanii są od siebie różne, budynki i produkcja, która była w jednym miejscu, mogą być niedostępne w kolejnym wymuszając import i eksport surowców oraz inne podejście do zarządzania gospodarką. Zaczynając od podstawowych potrzeb typu woda pitna i zapasy żywności, wybudowanie świątyń, bazarku i budynków administracyjnych. Kolejnym krokiem jest zadbanie o skarbiec, postawienie czegoś co przyniesie dochody kopalnie lub produkcja towarów luksusowych na eksport zapewniają przyzwoite wsparcie do zbieranych podatków. Nie może zabraknąć pięknych ogrodów, dekoracyjnych posągów i rozrywek: tańców, muzyki i żonglerów. Bardziej rozwinięte miasta domagają się dostępu do edukacji i wytwarzanego papirusu. Dawni Egipcjanie dużą wagę przykładali do życia po śmierci w ostatnią drogą potrzebują kostnicy gdzie ich ciała zostaną zabalsamowane.

Starożytny Egipt wiele zawdzięczał rzece Nil i w grze jest tak samo. Wylewy rzeki są kluczowe do użyźnienia ziemi dla rolnictwa i ilości zbiorów. Bóstwa mogą nagrodzić obfitym obszarem zalewowym lub ukarać niszcząc pola upraw, co w nieprzygotowanym mieście skłoni ludność do wyprowadzki z powodu braku żywności. Bogowie są istotnym elementem zabawy i zaniedbanie ich w szybkim tempie potrafi zrujnować wspaniałą gospodarkę miasta i odwrotnie, gdy są zadowoleni to dobrobyt płynie z wszystkich stron, aż są kło
poty pomieścić towary:)

Ostatnim z aspektów gry są bitwy, które wyglądają jak z gry przeglądarkowej. Jest plansza, idą sobie ludziki, po tym ekran z podsumowaniem strat i to by było na tyle. Strona militarna kuleje, i to mocno, choć nie o nią w tej grze chodzi. Istnieje chociaż ekonomiczna część systemu wojskowego trzeba wyprodukować broń, wyszkolić wojsko i zbudować forty dla garnizonu wojsk. Twórcy zapowiedzieli że przedyskutują co można z tym zrobić, a czy coś usprawnią i jak czas pokaże. Brak jednostek wojska na mapie rozgrywki niesie też problem z drapieżnikami nie ma ich czym usuwać, policja też nic im nie robi jedynym wyjściem jest opcja ich wyłączenia lub można je obudować (po ostatniej łatce nie powinno być już problemów z działaniem gry przez to ).
Wizualnie jest mniej naturalnie niż w oryginale, trochę bardziej bajkowo. Świat jest wykonany w rzucie izometrycznym 2.5D. Zaletą tego rozwiązania są bardzo niskie wymagania karty graficznej, niesie to też pewne wady jak brak swobodnej kamery i trochę skromną ilość animacji np. drzewa, trawa są statyczne. Można swobodnie przybliżać i oddalać widok, przy pełnym przybliżeniu postacie wyglądają w stylu ludzików z Settlersów, w średnim oddaleniu przestaje mieć to już taki dziwny charakter. Z efektów dodano przesuwające się cienie chmur. W mojej opinii całokształt wygląda dobrze, mapy są ładnie wykonane, miasta potrafią tętnić życiem nawet zabawnie się ten Egipt prezentuje. Graficznie odświeżona wersja znacząco góruje nad klasykiem w wyższych rozdzielczościach lub na TV.

Zmianom uległ też interfejs zajmuje on mniej miejsca na ekranie, dodano łatwą zmianę prędkości gry oraz możliwość jej zatrzymania z głównego ekranu. Po lewej stronie umieszczono niczym z Anno 1800 pionowe menu z powiadomieniami, celami, doradcami. Warto wspomnieć też kwestie czcionki, tu jest ona zwyczajna w wersji klasycznej, była ona w stylu pisma egipskiego bardziej pasująca do klimatu gry.

Poza wyborem poziomu trudności mamy dwie dodatkowe zmiany wpływające na trudność i złożoność rozgrywki. Pierwszą jest system zatrudniania - w klasycznej rozgrywce z każdego budynku wymagającego robotników wychodzi ludzik i poszukuje po domach bezrobotnych z okolicy miejsca pracy. Można to jednak uprościć i zmienić opcję, by wszystkie budynki połączone drogami automatycznie zatrudniały z globalnej puli bezrobotnych, działa to znapharaoh-a-new-era-26274-2.jpg 2cznie szybciej i nie wymaga budowania np. kilku kłopotliwych domów obok kopalń. Kolejną zmianą jest możliwość wyłączenia symulacji wieku mieszkańców co pozwala utrzymywać stały % pracowników z posiadanej populacji.

Dla wielu grających w wersję z 1999 roku może być rozczarowujący brak wsparcia dla polskiego języka, który wersja klasyczna posiadała razem z świetnym pełnym dubbingiem, to bardzo klimatycznie wpływało na rozgrywkę. Zaznaczę: by grać w tą grę trzeba znajomości któregoś z obsługiwanych języków inaczej mogą być problemy. Dźwięk i muzyka są na zadowalającym poziomie.

Niestety są błędy i niedoróbki ujawniające się zwłaszcza w późniejszych etapach, na szczęście da się pomimo ich obecności grać i dobrze się bawić. Poniżej w dużym skrócie problemy które napotkałem:
- klikając spacerującego ludzika trzeba go kliknąć od pasa w dół, by się wyświetlił jego opis i głos, gdy kliknie się wyżej w głowę, to wybiera się to co jest za nim np. dom. Budynki mają ten sam błąd gdy są wyższe i coś jest za nimi;
- brak regulacji prędkości przewijania mapy (jest trochę za wolna) i brak minimapy (już twórcy zapowiedzieli, że pracują nad takową) powoduje w większych miastach dyskomfort w szybkim przemieszczaniu widoku. Jeśli się nie używa klawiszy WASD, tylko gracz preferowałby przesuwanie widoku samą myszką na krawędziach, to jest lekki dramat, bo tak widok się przemieszcza tylko w poziomie albo w pionie, nie można w dwóch płaszczyznach naraz za pomocą myszki!;
- brak obracania kamery, jest jedynie flat mode (klawisz F), więc precyzyjnie budować można, ale to nie to samo;
- trzeba w kilku sytuacjach się domyślać i kombinować lub korzystać z wsparcia społeczności co jest nie tak z misją czy budową monumentu lub innym błędem, bo z opisu wynika, że wszystko jest w porządku, a nic się nie dzieje.

Podsumowując: jest to poprawnie ukształtowany remake, z drugiej strony potrzebuje on jeszcze dopracowania. Twórcy już od premiery wypuścili dwie łatki, w tym poprawiającą błąd z zapisami, czyli najważniejszy problem; to dobrze rokuje. Dla fanów budowania miast myślę, że gra jest warta polecenia, ma ona w sobie coś wyjątkowego, czego nie posiadają inne współczesne tytuły i potrafi wciągnąć na długie godziny.

Bardzo dziękujemy serwisowi GOG.com za udostępnienie kodu recenzenckiego w celu umożliwienia powstania niniejszego tekstu - https://www.gog.com/pl/game/pharaoh_a_new_era

Autor: Bu:)
skomentuj
KOMENTARZE NA TEMAT GRY
więcej komentarzy dodaj komentarz
RECENZJE CZYTELNIKÓW
ILOŚĆ RECENZJI - ŚREDNIA OCENA - % więcej recenzji dodaj recenzję