Ozymandias: Bronze Age Empire Sim

ocena05101520253035404550556065707580859095100 Głosuj na tę grę!

Gdyby spytać przeciętnego Polaka o skojarzenia z imieniem „Ozymandias(z)”, to odpowiedzi, które należałoby rozpatrywać w kategoriach poprawnych, mieściłyby się zapewne w granicach błędu statystycznego. Gdyby zapytać go o Ramzesa II, najprawdopodobniej wynik byłby tylko nieznacznie korzystniejszy. Można sobie jednak zadać zasadnicze pytanie o celowość tego zabiegu, skoro nie miał on praktycznie żadnego merytorycznego uzasadnienia w przypadku gry ludzi zrzeszonych w studio The Secret Games Company.

Ozymandias: Bronze Age Empire Sim to produkcja wprowadzająca w błąd już samym swoim tytułem, albowiem z produkcjami, które zwykło się określać mianem „simów” nie ma ona w istocie nic wspólnego. Pozycji tej w istocie bliżej do planszówek, i to tych, które przy pewnym samozaparciu mogłyby zostać sprokurowane z wykorzystaniem materiałów biurowych choćby w trakcie szkolnej wycieczki.

Co więcej, odwołanie się do konkretnej postaci w nazwie ma charakter tylko i wyłącznie marketingowy, możemy bowiem zapomnieć o jakiejkolwiek fabule, ba, nie uświadczymy nawet czegokolwiek, co moglibyśmy nazwać kampanią. Tak naprawdę jest to „tylko” zbiór scenariuszy o tożsamych regułach rozgrywki.

Zasady gry są zaś proste, nawet wręcz trywialne w swej banalności. Plansza stylizowana na taki czy inny zakątek antycznego świata (choć nie ograniczonego jedynie europocentrycznie do basenu Morza Śródziemnego, możemy bowiem toczyć starcia na Subkontynencie Indyjskim, a nawet w Azji Wschodniej z uwzględnieniem części Polinezji) dzieli się na identyczne heksopodobne kafelki, które stanowią – i to całkiem dosłownie – budulec naszych (bądź wrażych) imperiów. Całość tak naprawdę sprowadza się do jak najsprawniejszego zawłaszczenia jak największego terytorium, w oparciu o które następnie należy dążyć do triumfu „punktowego”, którego tylko jednym z kryteriów są przewagi militarne.

Lektura powyższych akapitów mogłaby prowadzić do wniosku, że czytelnik ma do czynienia z gniotem, a w najlepszym razie z „wydmuszką”. Nie ukrywam, iż początkowo sam skłaniałem się ku rozczarowaniu, aż sobie nagle uświadomiłem, że produkcja ta wciąga mnie na kolejne i kolejne godziny, a po jednej rozgrywce przystępuję do kolejnej i tylko zastanawiam się, jak tu namówić kogoś znajomego do stanięcia w szranki. Ozymandias: Bronze Age Empire Sim cechuje się bowiem zdecydowanie niebanalną grywalnością, z największą prostotą wyzwalając tzw. syndrom jeszcze jednej tury.

Oprawa tytułu również jest nieskomplikowana, ale tak naprawdę wszelkie „wodotryski” pełniłyby w jej przypadku rolę raczej „zapychaczy”. W grach jednak zwykłem sobie cenić bardziej muzykę nad obrazem i produkcja The Secret Games Company pod tym względem mnie nie rozczarowała w najmniejszym stopniu.

Ozymandias: Bronze Age Empire Sim to gra, która niewątpliwie zostanie przeoczona przez większość graczy, recenzentów oraz po prostu branży. Jeśli jednak poszukujecie alternatywy dla różnorakich Saperów lub imprezowego odpowiednika aplikacji od Microsoftu, to niewiele produkcji może stawać w sensowne szranki z recenzowaną pozycją.

Bardzo dziękujemy serwisowi GOG.com za udostępnienie kodu recenzenckiego w celu umożliwienia powstania niniejszego tekstu - https://www.gog.com/en/game/ozymandias_bronze_age_empire_sim

Autor: Klemens

więcej komentarzy dodaj komentarz

ILOŚĆ RECENZJI - ŚREDNIA OCENA - % więcej recenzji dodaj recenzję