---

Nazwa gry : Imperial Glory
Gatunek: Strategiczne
Oficjalna strona : http://www.imperialglory.com/
Skrócony opis gry: Gra twórców „Preatorians”, osadzona w realiach historycznych, pozwalająca graczom stanąć na czele jednego z wielkich imperiów: Wielkiej Brytanii, Francji, Rosji, Prusów lub Austrowęgier. Program nawiązuje rozmachem i techniką wykonania do znanej serii Total War.

---

Jestem kapral John Stark. Piszę swój pamiętnik a raczej opis moich przygód i zdrowo przez kartacze poharatanego życia. Może to jest dla potomnych, nawet nie dla upamiętnienia moich sławetnych i niezliczonych bitew w których miałem wątpliwe szczęście brać udział, ale dla upamiętnienia moich kamratów poległych na polach Austerlitz... Moich braci!

Wstąpiłem do armii z biedy i braku perspektyw. Mieszkaliśmy w nędznej dzielnicy na obrzeżach miasta. Matka trudniła się sprzątaniem i harowała całe dnie, aby napełnić gardła mojego rodzeństwa. Mój ojczulek jak w dobrze szanującej się rodzinie dołu społecznego był rasowym pijakiem i oszustem. Bił i "czyścił" matkę z wszelkich zarobków już pierwszego dnia po wypłacie. Następnie zabierał całą kasę i przepuszczał. Jak myślicie w ile dni? Zadziwię was - w kilka godzin! I śmiał „ prosić” matkę o więcej. To matuchna musiała więcej pracować. Jak naprawdę wycisnął od niej cały grosz, zajmował się inną profesją - złodziejstwem. Kradł trochę tu, trochę tam , od czasu do czasu go złapano. Posiedział parę miesięcy ( O Królowo Anglii, ten czas był jak raj dla nas. Bez tego parszywego psa to nawet czasem na jakieś jabłko starczało!) i wychodził przynosząc ze sobą do domu coś w rodzaju psychicznego piekła. Gardziłem nim, gdyż był to tchórz i damski bokser. Gromadziłem ten ból i wzgardę przez kilkanaście lat. Już nawet postanowiłem zabić tego drania. Przygotowałem nóż, gdy nagle się dowiedziałem, że w moim domu wybuchł pożar i wszyscy, o zgrozo, wszyscy zginęli! Do dziś jestem prawie pewny, iż to nie był wypadek tylko kolejny wybryk mojego „pijaczka”.

Próbowałem się parać wieloma zawodami, ale żadna praca nie ukoiła nienawiści do tego, co zrobił mój ojciec. Poprzysiągłem sobie, że wyrwę się z tego bagna i choćbym miał przy próbie tej zginąć i nikomu nic i niczego nie udowodnić, dobry Bóg, przynajmniej będzie widzieć moje starania...

Bez nadziei i bez ochoty do życia, w deszczu, który lał się po mnie strumieniami, na wpół przytomny przyczłapałem do budynku zbudowanego z czerwonej cegły. Na szyldzie widniał wielki i czarny napis „ FOR THE IMPERIAL GLORY”. Nie wiem jaki czort mnie dopchał do tego najbardziej chyba znienawidzonego miejsca, jakim było „dobrowolne” centrum rekrutacyjne Jej Królewskiej Mości. Chociaż sądząc po ostatniej nadgorliwości rekrutacyjnej żandarmów miałem prawo przypuszczać, że i tak by mnie zabrali prędzej czy póĽniej. Słyszałem nawet pewną plotkę. Żołdacy podobno raz tak się zagalopowali i pewnego razu wtargnęli na wesele jakiejś tam pary młodej i pozabierali wszystkich mężczyzn. Nadchodziły ciężkie czasy. Nadchodziły czasy wojny!

„Imperial Glory” jest typowym RTSem osadzonym w realiach wojen napoleońskich. Jest mieszanką dobrze znanych nam Kozaków, ale raczej pierwszej części, jak i również posiada elementy zapożyczone od gier serii Total War. Gra rozpoczyna się lekko przed czasami Wielkiego Cesarza i nie jest zgodna z realiami historycznymi. Mamy takie oto tryby rozgrywki: „Kampanię”, „Bitwy Historyczne”, „Stwórz Bitwę” oraz „Grę Sieciową” no i rzecz jasna „Samouczek”. Kampania jest głównym elementem gry. Mogła być wspaniała, jednakże duże niedociągnięcia pozwalają jedynie na zadowalające wrażania. Państwa, którymi dowodzimy to Rosja, Francja, Austria, Prusy i Wielka Brytania. Są to w tym okresie największe i najsilniejsze kraje, które zdołały podporządkować sobie wielkie połacie ówczesnej Europy. Istnieją też inne państwa, jednak nimi nie możemy kierować. Bardzo nad tym ubolewam, ponieważ jednym z tych „zapomnianych landów” jest Polska. Co więcej mapa podzielona jest na prowincje tak duże oraz niedobrze wydzielone, że zniechęca sam ich widok. Bo jak dobrze się bawić gdy twoje państwo i to niby mocarstwo posiada jedną, dwie bądĽ trzy prowincje? To jest żałosne kiedy za jednym zamachem możemy podbić jedną drugą Imperium Osmańskiego. Z racji takiego rozplanowania mapy droga do zwycięstwa jest dość krótka co pogłębia niezadowolenie z rozgrywki.



System wznoszenia budynków i rozwijania ulepszeń w porównaniu nawet do przeciętnego RTSa jest symboliczny i kiepsko się prezentuje. Ot kilkanaście technologii podzielone na trzy lub cztery rozgałęzienia rozwoju. Gra która miała być szumnie zapowiadaną wielką konkurencją dla Kozaków 2. Nie porywa i nie ciągnie do komputera tak jak jej przeciwnik.

W „Historycznych Bitwach” mamy okazję uczestniczyć w kilku wybranych starciach, przeważnie tyczących szlak Napoleona w drodze do władzy. Możemy poprzeć w nich „Boga Wojny” lub zniweczyć jego plany. „Stwórz Bitwę” jest opcją przeze mnie zwaną pół-edytorem. Pozwala ona na wykreowanie dowolnego starcia w dowolnie wybranej prowincji dostępnej w kampanii.

Imperial Glory