LOGOWANIE

Zarejestruj sie

IXION

ocena05101520253035404550556065707580859095100 Głosuj na tę grę!

Już zdradzałem na tych łamach mój sceptycyzm – by nie nazwać tego pesymizmem – co do szans ludzkości na przekroczenie ciałem choć jednego swego przedstawiciela orbity Jowisza. Nie zmienia to jednak faktu, że jak najbardziej zaliczam się do grona marzycieli wzdychających ku międzygwiezdnym podróżom. Nic więc dziwnego, że gier traktujących o eksploracji kosmosu co chwilę debiutujących na rynku są dziesiątki i setki. Owo zacne grono powiększyło się o kolejną z nich – IXION.

Patrząc na Międzynarodową Stację Kosmiczną czy pokrewne jej (nieliczne) konstrukcje trudno nie poczuć zawodu uświadomiwszy sobie skromność oferowanej przez nie jej mieszkańcom przestrzeni, wciąż bowiem gdzieś z tyłu głowy kryją się nam różne startrekowe czy kubickowskie konstrukcje. W IXIONIE ludzkość niejako szczytowym wysiłkiem buduje tego rodzaju Obwarzanek, zasadniczo jednak pusty, dopiero bowiem przeznaczony do zasiedlenia i zagospodarowania, stosownie do potrzeb. Szybko jednak następuje iście hitchcockowskie trzęsienie ziemi, naszą rolą zaś staje się walka o przetrwanie.

Tytuł dysponuje bardzo wdzięcznym samouczkiem, umiejętnie wprowadzającym gracza w kolejne arkana rozgrywki, ani przez moment nie przytłaczając użytkownika zbyt dużą liczbą nowych mechanik, stopniowo jednak coraz bardziej i bardziej ulegając rozbudowie. Prolog jest prologiem, inteligencja gracza ani przez moment nie jest obrażana, powierzona jest mu jednak również pewna doza swoboda, co pozwala od razu zapałać wobec tytułu cieplejszym uczuciem.

Pod względem rozgrywki gra jest dość typowym simem, zorientowanym na umiejętne zarządzanie mocno ograniczoną przestrzenią (zwłaszcza na samym początku łatwo tu o popełnienie błędów, na szczęście w większości przypadków w miarę bezboleśnie „odkręcalnych”), jak też i konstrukcję efektywnych ciągów produkcyjnych. Co nie jest pozbawione znaczenia, nie musimy absolutnie wszystkiego wykonywać ręcznie, system dąży do samoorganizacji, jeśli tylko wyposażymy go w umożliwiające to elementy.

Gra jednak nie przechodzi się sama, każdorazowo trzeba dla przykładu manualnie delegować próbniki do eksplorowania kosmosu w poszukiwaniu źródeł cennych surowców, zlecić naprawę uszkodzonych konstrukcji czy odciąć od energii takie czy inne budynki w sytuacji przeciążeń sieci. Trochę szkoda, że aplikacja nie umożliwia choćby zaplanowania kolejności wyłączeń czy zlecenia poszukiwania minerałów określonego rodzaju.

Nieco irytuje również „autonomiczność” poszczególnych sektorów naszej stacji, konieczność wznoszenia szeregu osiedli tego samego rodzaju w każdym z nich, a opcje importu-eksportu pomiędzy nimi są tylko substytutem tego rozwiązania. Są one zresztą mocno niedoskonałe, w konsekwencji czego możemy zapomnieć choćby o rozwiązaniu polegającym na utworzeniu w jednym sektorze dzielnicy typowo mieszkalnej, w innej zaś przemysłowej.

Tego rodzaju gameplay’owych potknięć i uproszczeń jest więcej, osobiście najbardziej irytowała mnie niemożność zmiany orientacji wznoszonych budynków, co z uwagi chociażby na lokalizację wejść tylko z jednej strony sprawiało, że choć teoretycznie dysponowałem powierzchnią zabudowy 3x3 parceli, a upragniony budynek dysponował takimi właśnie dwuwymiarowymi gabarytami , to jednak faktycznie nie mógł być on tam posadowiony, a to z uwagi na brak możliwość zorientowania wyjścia w kierunku drogi.

Grę uatrakcyjniają wydarzenia losowe i konieczność podejmowania pewnych decyzji, wpływających na nastroje załogi czy wydajność naszej gospodarki. Czasami są to zresztą realne wybory, przywodzące na myśl mechaniki znane chociażby z Frostpunka.

Niewątpliwym atutem omawianej pozycji jest jej oprawa. Gra ta po prostu cieszy oczy i tak naprawdę niekrótką chwilę zabiera uświadomienie sobie, iż w istocie ma się do czynienia z wizualiami operującymi w dwóch wymiarach (zręcznie kamuflowanych). No i ta muzyka – wiem, że nie każdy przepada za ambientem, trudno mi jednak sobie wyobrazić lepszą „podkładkę”, gdy głowa jest zwrócona w kierunku wielkich przestrzeni kosmosu.

IXION to gra nie wolna od wad, ale i tak nawet nie tylko zdolna oczarować użytkownika, co niemal od razu ów czar rozpościerająca. Jak wiadomo kosmos jest wielki, nawet gdyby jednak jego rozmiary były znacząco mniejsze, to wciąż znalazłoby się weń miejsce dla dzieła Bulwark Studios.

Autor: Klemens

więcej komentarzy dodaj komentarz

ILOŚĆ RECENZJI - ŚREDNIA OCENA - % więcej recenzji dodaj recenzję