Ghosts of Memories

ocena05101520253035404550556065707580859095100 Głosuj na tę grę!

Monument Valley było świeżym powiewem w nieco już skostniałym gatunku gier logicznych, nic więc dziwnego, że odniosło spory sukces, który następnie został zmultiplikowany wraz z zawitaniem na planie trzeciego sezonu „House of Cards”. Nic więc dziwnego, że szybko znaleźli się naśladowcy, w tym także rodem z Polski.

Ghosts of Memories od razu nasuwa skojarzenia ze słynnym dziełem ustwo, ba, nawet menu plansz jest bardzo zbliżone w wyglądzie do klasycznej dziesiątki, nie bójmy się użyć tego słowa, pierwowzoru. Skojarzeń tych nasuwa się wraz z rozgrywką coraz więcej i więcej – szybko natykamy się chociażby na totemy przemieszczające pozornie niepowiązane z nimi elementy plansz, musimy też naciskać różnorakie przełączniki, by dokonać modyfikacji umożliwiających postąpienie do przodu tam, gdzie wcześniej wydawało się to ślepym zaułkiem.

Autorzy porzucili jednak koncept przewrotnej geometrii, stanowiącej w istocie znak rozpoznawczy Monument Valley, szukając nieco innych rozwiązań. W konsekwencji uciekli w ten sposób od zarzutów zupełnej wtórności, choć też pozbawili swojej produkcji pewnej miodności.

Fabuła w grach logicznych zwykła stanowić element kompletnie bagatelizowany, ale swego rodzaju atutem dziełka ustwo była umiejętność wywołania u gracza uczucia sympatii wobec kierowanej przez niego księżniczki. Niestety, w Ghosts of Memories nie udało się tego podrobić, cała opowieść nieco razi sztucznością, pompatycznością i tromtadracją, w czym nie pomaga „natchniony” głos aktorki.

Atutem GoM jest z kolei szybko rosnący poziom trudności, tak iż już po pokonaniu trzeciej części przewidzianych etapów można zacząć się pocić z wysiłku intelektualnego, podczas gdy w przypadku Monument Valley miało to miejsce dopiero gdzieś koło 8-9 planszy ze wspomnianych 10.

Zaletą gry niewątpliwie jest jej oprawa audiowizualna. Jest po prostu pięknie i nastrojowo, pomimo – a może właśnie dlatego – skromności użytych środków wyrazu. Nie mamy do czynienia z bogactwem flamandzkiego czy matejkowskiego malarstwa, lecz raczej powściągliwością postimpresjonistów.

Trochę szkoda jednak, iż pomimo polskiej proweniencji recenzowanej produkcji poza „listą płac” nie natkniemy się na jakikolwiek element, który by oddawał nadwiślańskiego ducha. „Myśl lokalnie, działaj globalnie” – niestety, motto to nie przyświecało ludziom z Paplus International.

Ghosts of Memories nie jest pozycją nowatorską i równie dobrze mogłoby się ukazać pod tytułem Monument Valley 1.5. Co stanowi tyleż zarzut pod jej adresem, co i pochwałę, gdyż gra ta w pełni zaspokoi fanów produkcji ustwo, których dotychczasowa ilość poziomów po prostu nie zadowala.

Autor: Klemens

więcej komentarzy dodaj komentarz

ILOŚĆ RECENZJI - ŚREDNIA OCENA - % więcej recenzji dodaj recenzję