LOGOWANIE

Zarejestruj sie

Deep Sky Derelicts

ocena05101520253035404550556065707580859095100 Głosuj na tę grę!

Z pewnym zadziwieniem, lecz również niemałą frajdą obserwuję istną falę narodzin w ostatnich latach nowych podgatunków gier. Niby zjawisko nie jest nowe, już dekady temu mówiło się o „klonach” takich czy innych produkcji bądź tworach X-podobnych. Co więcej niektóre z nich trudno przypisać do jednej zbiorczej kategorii, bo w istocie łączą elementy, której dawniej postrzegało się jako zupełnie sobie obce. Dobrym przykładem mogą być tzw. „rogaliki”, z których jednym bliżej do gier strategicznych, innym zaś do szeroko rozumianych produkcji cRPG. A jak się to ma w przypadku Deep Sky Derelicts?

Gra ta oferuje – w swej podstawowej wersji – dwa moduły rozgrywki, przy czym kampania niewątpliwie ma walor trybu „królewskiego”. Pieczy gracza powierzona jest tworzona przezeń drużyna składająca się z trzech osób, na której parametry ma on całkiem spory wpływ, tak w punkcie wyjścia, jak i później, osoby te bowiem zdobywają punkty doświadczenia umożliwiające im awans i zdobywanie zupełnie nowych umiejętności. Czyżby więc cRPG?

Sama rozgrywka zasadniczo jednak sprowadza się do eksplorowania kolejnych map i toczenia co i rusz mniej czy bardziej równorzędnych starć, z zachowaniem mechaniki nie tylko turowej, co również garściami czerpiącej z karcianek (aczkolwiek niewyłącznie). Każde z nich można rozegrać na całe mnóstwo sposobów, a nawet do typowych „bossów” (dość rzadkich) można „się dobrać” kilkoma odmiennymi drogami. Czyżby więc strategia?

Co chwilę gromadzimy całe tony sprzętu, w istocie mocno między sobą zróżnicowanego, nie tylko pod względem nazwy, lecz nade wszystko różnorakich parametrów, sprawiających, że w przypadku jednej drużyny gadżet rzekomo poziomu 8 będzie sprawował się słabiej niźli tenteges poziomu 6, choć znowu w przypadku innego zestawienia jednak lepiej byłoby zachomikować pierwszy ze wspomnianych wihajstrów. A więc jednak cRPG? Musimy jednak każdorazowo umiejętnie zarządzać dodatkowym zasobem w postaci punktów energii, każda nasza aktywność wymaga bowiem nie tylko powietrza – albo inaczej, nade wszystko wymaga powietrza, które w kosmosie jest dobrem ze wszech miar deficytowym. Czyli jednak strategia?

Fabuła gry nie jest niestety specjalnie angażująca – próbujemy odszukać mitycznego statku-matki, a właściwie jego rdzenia, podejrzewamy bowiem, że może on zawierać dane tłumaczące agresję ze strony maszyn kierującą się wobec wszystkich istot żywych. Szczerze mówiąc owo tło ma jednak charakter pretekstowy, ciekawsze są już zadania poboczne, dość zróżnicowane, acz mimo wszystko przewidywalne. Szkoda tylko, że ich liczba jest tak skromna…

Atutem gry jest niebanalna oprawa wizualna, utrzymana we ze wszech miar komiksowym stylu. Swoją drogą aż uderzyła mnie błyskotliwość tego rozwiązania, pozwala bowiem znacznie zaoszczędzić na nie tak prostej wszak animacji postaci, zarazem racząc użytkownika ujęciami satysfakcjonującymi go pod względem estetycznym. Nieco szkoda jedynie, że w adekwatnym stopniu klimatu gry nie współtworzy muzyka – owszem jest, owszem, nie razi, ale zarazem (owszem) zupełnie wypada z pamięci.

Deep Sky Derelicts to całkiem udany i mimo wszystko dość oryginalny roguelike adresowany do graczy, którzy mają dość fantastyczno-demonicznych realiów i preferują motywy właściwe dla oper kosmicznych. W większych dawkach pozycja ta potrafi wywołać znużenie, acz zaobserwowałem u siebie również tzw. syndrom jeszcze jednej tury, czym w przypadku zgorzknienia i zblazowania niżej podpisanego nie każdy tytuł może się pochwalić.

Autor: Klemens

więcej komentarzy dodaj komentarz

ILOŚĆ RECENZJI - ŚREDNIA OCENA - % więcej recenzji dodaj recenzję