1503 A.D.: The New World
Najpierw był statek, później port, osada, miasteczko, miasto, a później z miasta wyrosło liczne, dobrze prosperujące i posiadające swoje kolonie, państwo.
Jakiś czas temu w moje ręce wpadła gierka legenda, a właściwie kontynuacja legendy 1503 A.D.:
The New World, lub tytuł polski: Anno 1503. I myślę, że to mówi już wiele. Kilka lat temu, kiedy stratedzy na całym świecie usłyszeli słowo Anno 1603, świat gier strategiczno-ekonomicznych ponownie zawirował. Dlaczego? Jeszcze nigdy na PC nie powstała tak wciągająca i rozbudowana, a zarazem prosta gra co tu dużo mówić ekonomiczna. Ona miała to coś, oj miała! A jak w roli kontynuacji dawnego przeboju sprawdzi się nowe dzieło? To postaram się przedstawić w mojej recenzji.
Na początku była... Instalacja. No i tutaj się wszystko zaczyna. Po włożeniu CD do napędu ukazało mi się okno pozwalające na przeprowadzenie instalacji, która to trzeba przyznać przebiegła w jak najbardziej normalnym tempie (ciągle wspominam instalację Diablo II na moim ówczesnym sprzęcie:)), oraz już na początku zaskoczyła mnie miłym screenem ze statkiem kolonizacyjnym (zapewne) w tle. Sama gra na dysku zajmuje około 840 MB, więc jak na dzisiejsze tytuły, to bardzo przystępnie (nie ma jak GTA III lub Mafia;)).
Następnym etapem było uruchomienie gry... Wstrzymuję oddech i... moim oczom ukazuje się menu rodem z
pierwszej części. Czy to źle? Dla jednych zapewne tak, dla drugich bardziej sentymentalnych i klasycznych nie. Dlaczego tak, a dlaczego nie? Otóż już wyjaśniam. Tak, dlatego, że twórcy gry mogli śmiało za wzór stawić sobie menu Warcrafta III lub Age of Mitilogy, gdzie na pierwszy rzut oka widać, że program jest z XXI wieku. A dlaczego menu miałoby pozostać takie same jak w części pierwszej? Ano dlatego, że Anno 1603 bardzo pozytywnie kojarzy się znakomitej większości fanów tej gry. Ten niepowtarzalny klimat robił (i robi) swoje. Sprawa wyglądu menu już wyjaśniona, teraz co w owym menu się znajduje. Standardowo: jeden gracz, twórcy, opcje oraz wyjście. Dużo tego nie ma, ale wychodzi to tylko na plus dla klimatu gry. Gdy wybierzemy opcję jeden gracz (multiplayera w tej wersji, którą posiadam nie uwzględniono, zupełnie nie wiem dlaczego, ale o tym później), to zobaczymy następujące opcje: nowa gra, kampania, wczytaj grę oraz kontynuuj grę. Cała zabawa zaczyna się wtedy, kiedy wybieramy nową grę i rozgrywamy dany scenariusz lub zagrywamy się w wolną grę lub kiedy kursor myszy skierujemy na kampanię. Te dwa tryby to brama do świata, który zwie się Anno 1503. O kampaniach nic nie napiszę, bowiem mnie osobiście denerwują recenzje, które zawierają i skupiają się na opisie jakiejś kampanii lub czegoś podobnego zdradza to moim zdaniem jakąś część uroku gry, a ten powinien być zachowany już tylko wyłącznie dla gracza.
