System rakietowy ADATS

System ADATS jest samobieżną wyrzutnią pocisków rakietowych, zwalczającą cele na niskiej wysokości a także na ziemi. Przeznaczony jest do zabezpieczenia ruchomych oddziałów i instalacji naziemnych. Zestaw montuje się w oparciu o różne wozy bojowe. Można tu wymienić amerykański bojowy wóz piechoty M2 Bradley czy brytyjski MCV 80 - Warrior. Pod pojęciem systemu ADATS nie należy rozumieć całego pojazdu a tylko jego bojową część. Ma to zresztą miejsce w wielu konstrukcjach tego typu (np. Roland czy Crotale). Wiodąca rolę nad programem ADATS pełniła firma Oerlikon Bührle (Szwajcaria). Nad konstrukcją pracowały jeszcze: Martin Marietta (USA), Litton of Canada (Kanada), Contraves Italiana (Włochy).

ADATS jest przede wszystkim uniwersalny. Nie dość, bowiem że działa w warunkach dziennych i nocnych to również w każdych warunkach pogodowych.

Jeżeli do tych cech dodamy jeszcze możliwość zwalczania celów naziemnych - otrzymamy obraz niezwykle przydatnego środka bojowego. Podczas prób przechwytywania celów prowadzonych na terenie bazy sił powietrznych Eglin i na terenie poligonu White Sands wystrzelono w sumie 39 pocisków z czego 85% trafiło w cel.

System Rakietowy ADATS

Do wykrywania celów powietrznych służy impulsowo-dopplerowska stacja radiolokacyjna, której paraboloidalna antena stabilizowana jest w czasie jazdy. Pracuje w paśmie x i posiada bardzo dużą zbieżność wiązki, dzięki czemu skutecznie wykrywa cele o małych rozmiarach, będące w okolicach przeszkód terenowych. W stacji radiolokacyjnej wykorzystano podzespoły stacjonarnego zespołu Skyguard. Cele naziemne wykrywane są za pomocą rozwiniętego systemu TADS/PNVS znanego ze śmigłowca AH-64A Apache. Kierowany pocisk rakietowy wyposażony jest w 12 kg ładunek kumulacyjny. W czasie wybuchu formowane są odłamki z jego obudowy, rażą one słabiej opancerzone cele. Stosowane są zapalniki uderzeniowe i zbliżeniowe (w przypadku zwalczania celów powietrznych). Mimo wszystko w związku z zakończeniem zimnej wojny Departament Obrony Stanów Zjednoczonych przerwał program.

Nie znaczy to, że nastąpił koniec tak obiecującego przedsięwzięcia. Podobno Kanadyjczycy kontynuowali prace w ramach programu Systemu Obrony Przeciwlotniczej Niskiego Pułapu. W skład jego weszło 36 ADATS-ów, współpracujących z 20 działkami przeciwlotniczymi kalibru 35 mm i 10 systemami namierzania SkyGuard. Podstawowe pytanie jest jednak takie:, po co Kanadyjczykom tak złożony i kosztowny system obrony skoro mają obok najpotężniejsze mocarstwo świata...?

Firma Oerlikon wydała na badania nad systemem około 700 milionów franków szwajcarskich.

Hallack
pioburda@poczta.onet.pl

System rakietowy ADATS