Jan Miodek - Polszczyzna. 200 felietonów o języku
Tytuł „Polszczyzny. 200 felietonów o języku” może nie porywa wymyślnością czy oryginalnością, z pewnością jednak nie można mu odmówić komunikatywności – doskonale bowiem opisuje zawartość zbioru. Zawiera on zgodnie ze swoją nazwą szereg tekstów opublikowanych przez Profesora na przestrzeni lat, a ich forma sprawa, iż pozycję tę można dawkować sobie w bardzo skromnych, dosłownie minutowych dawkach, choć też nie ma przeszkód, by zmierzyć się z nią przy pojedynczym podejściu.
Przedmiotowa antologia nie ma charakteru chronologicznego, a przynajmniej nie z perspektywy całości. Poszczególne teksty zostały bowiem podzielone tematycznie – odrębny dział traktuje więc o kwestiach etymologicznych czy
neologizmach, odrębny o mowie czy pochodzeniu nazw miejscowych. Daje się jednak dostrzec pewne zafascynowanie autora pewnymi konkretnymi zjawiskami – jak też zniesmaczenie innymi.
Felietonowa forma sprawia również, iż choć osoby zainteresowane odpowiedziami nie tylko na pytanie „jak”, lecz i „dlaczego” będą ukontentowane wyjaśnieniem pewnych zjawisk, to nie zostaną przytłoczone nawałem żargonowej terminologii czy akademickiej wiedzy. Autor sygnalizuje posiadanie takowej, jednakże dowodzi również wieloletniego doświadczenia dydaktycznego i świadomości, iż nie należy nią przytłaczać czytelnika.
„Polszczyzna. 200 felietonów o języku” to książka osoby zakochanej w języku polskim, lecz obdarzonej prawdziwym darem umiejętności dzielenia się swoją pasją z innymi, wręcz zarażania nią. Jeśli zaś w niniejszym tekście dopuściłem się któregoś z błędów wyartykułowanych przez Profesora, a wiedza o tym występku dotrze do niego, pragnę go gorąco za to przeprosić.
Autor: Klemens
Przedmiotowa antologia nie ma charakteru chronologicznego, a przynajmniej nie z perspektywy całości. Poszczególne teksty zostały bowiem podzielone tematycznie – odrębny dział traktuje więc o kwestiach etymologicznych czy
Felietonowa forma sprawia również, iż choć osoby zainteresowane odpowiedziami nie tylko na pytanie „jak”, lecz i „dlaczego” będą ukontentowane wyjaśnieniem pewnych zjawisk, to nie zostaną przytłoczone nawałem żargonowej terminologii czy akademickiej wiedzy. Autor sygnalizuje posiadanie takowej, jednakże dowodzi również wieloletniego doświadczenia dydaktycznego i świadomości, iż nie należy nią przytłaczać czytelnika.
„Polszczyzna. 200 felietonów o języku” to książka osoby zakochanej w języku polskim, lecz obdarzonej prawdziwym darem umiejętności dzielenia się swoją pasją z innymi, wręcz zarażania nią. Jeśli zaś w niniejszym tekście dopuściłem się któregoś z błędów wyartykułowanych przez Profesora, a wiedza o tym występku dotrze do niego, pragnę go gorąco za to przeprosić.
Autor: Klemens