LOGOWANIE

Zarejestruj sie

Starożytny Izrael, czy to się nam podoba, czy nie, jest przełomowym momentem w kształtowaniu się kultury europejskiej opartej na wartościach zapisanych w Biblii. Jednak, czy Biblia rzeczywiście przekazuje nam prawdziwą historię „Narodu Wybranego”? Czy możemy bezkrytycznie ufać wszystkim zawartym w niej przekazom odnośnie dziejów historycznych na Bliskim Wschodzie?

Głodni wiedzy z łatwością odnajdą bogatą literaturę traktującą o najdawniejszych dziejach Izraela. Jednak dopiero opracowanie włoskiego historyka i archeologa, Maria Liveraniego, jest w stanie przekazać nowatorskie podejście do tematu oparte na licznych materiałach archeologicznych skonfrontowanych z zapiskami biblijnymi.

Takie skonfrontowanie spowodowało podzielenie książki na dwie części: historie zwyczajną, gdzie jej „twórcami” są znaleziska archeologiczne, inskrypcje z terenów Bliskiego Wschodu, szczególnie z Asyrii, oraz historię zmyśloną, czyli według autora, wykreowaną w celach propagandowych, religijnych i ideologicznych przez osobników redagujący tekst biblijny. Mimo wyraźnie pejoratywnego wydźwięku w nazwie drugiej części, Liverani nie przekreśla Świętej Księgi chrześcijan i żydów, próbując wyłowić z niej informacje pierwotne, które z czasem zostały obudowane mityczną dobudówką. Pierwsza część poza wyraźnym oparciem się na materiale źródłowym, przekazuje nam również ogólne informację o sytuacji społecznej i politycznej w Syropalestynie w epoce brązu i żelaza.

Ważnym problemem dla autora jest etniczne pochodzenie Hebrajczyków. Nie wprowadza tu jednak rewolucyjnych teorii i tak jak większość badaczy, korzeni narodu żydowskiego doszukuje w ludach koczowniczych, które otarły się o cywilizację kananejską (czy też fenicką).

Wracając jeszcze do hipotezy o dobudówkach, autor tworzy kalendarium istotnych wydarzeń, które miały zainspirować osoby spisujące Stary Testament do ich sporządzania. Przykładem niech będzie historia Exodusu. Liverani wiąże ją z powrotem wygnanych Izraelitów, który zapoczątkował edykt Cyrusa II. Podbudowanie wygnańców historią Jozuego i Mojżesza miało wzmocnić ich przynależność do posiadanej ziemi.Profesjonalizm badacza widać w bogatej bibliografii, którą skrupulatnie uporządkował zgodnie z tematami, które poszczególne pozycje omawiają.

Jest to książka wprowadzająca swoisty powiew świeżości w tematyce starożytnego Izraela, jak i historii Bliskiego Wschodu w ogóle. Prosty i barwny język pozwala na jej szerszy odbiór.

Autor: regis

więcej komentarzy dodaj komentarz