Krew W Dżungli

Inną wielką organizacją polityczną, optującą za centralizmem, był ogólnokrajowy Kongijski Ruch Narodowy (MNC) utworzony 10 października 1958r., na którego czele stanął Patrice Lumumba (25.07.1925-17.01.1961, Lumumba urodził się w Onalua-prow. Kasai. Ukończył szkołę prowadzoną przez misjonarzy a następnie podjął pracę jako urzędnik i dziennikarz. W 1955r. wstąpił do Belgijskiej Partii Liberalnej. Za działalność niepodległościową został aresztowany w 1957r. i osadzony na rok więzienia. Po wyjściu stanął na czele MNC, który stał się pierwszą ogólnokrajową partią dążącą do niepodległości i jedności Konga Belgijskiego). Patrice Lumumba nie krył się ze swoimi poglądami. Na jednym z wieców MNC, 28 grudnia 1958r., oświadczył, że niepodległość nie jest podarunkiem od Belgii, lecz podstawowym prawem narodu kongijskiego. W samym Ruchu jednakże nastąpił podział na dwa obozy, na czele których stanęli P.Lumumba oraz Albert Kalonji (przywódca plemienia Baluba (BALUBAKT), co też miało miejsce 17 lipca 1959r. (Lumumba został zresztą ponownie aresztowany i osadzony w więzieniu).


Czarna Afryka  Kongo  krew w dzungli 223108,1

Patrice Lumumba


Tymczasem w Kongo sytuacja zaczęła zaostrzać się z miesiąca na miesiąc. W styczniu 1959r. w Leopoldville doszło do przelewu krwi. Przez miasta Konga przebiegła fala masowych demonstracji politycznych. Kolonizatorzy poprzez represje i areszty próbowali odzyskać stracone pozycje. Do krwawych starć doszło m.in. 1 listopada 1959r. po meetingu MNC w Stanleyville, kiedy to lider jej radykalnego skrzydła , P.Lumumba został, jak wspomniałem wcześniej, aresztowany. Nakaz aresztowania umotywowany został podburzaniem do gwałtu i przemocy. Kongres uchwalił rezolucję wzywającą do bojkotu wyborów, zażądał "natychmiastowego uwolnienia" Konga i nakazał "mobilizację" przeciw okupacji belgijskiej. Podczas swojego wystąpienia Lumumba w jeszcze ostrzejszych słowach skrytykował politykę belgijską w Kongo oraz umiarkowaną postawę niektórych Kongijczyków. Żądając natychmiastowej niepodległości rzucił hasło: Żadnej kolaboracji, żadnych wyborów, bojkotujemy zalecenia rządu!

Wreszcie Belgia zapowiedziała oficjalnie nadanie niepodległości Kongu (możemy sobie tylko wyobrazić, z jakim bólem serca;), trzeba będzie opuścić krainę miedzi, węgla, manganu, żelaza, uranu...). Już od stycznia 1959r. prowadzono na różnych szczeblach przy udziale reprezentantów wielu ugrupowań afrykańskich konsultacje belgijskie dotyczące charakteru przyszłej niepodległości. Dnia 20 grudnia 1959r. odbyło się ogólnonarodowe referendum w sprawie niepodległości, które wykazało wolę własnego państwa. Ostateczne decyzje w tej sprawie powzięła Brukselska Konferencja Okrągłego Stołu, tocząca się od 20 stycznia do 20 lutego 1960r. (P.Lumumba również był jej uczestnikiem), która powzięła uchwałę o proklamowaniu niepodległości kraju (18 lutego 1960r. przyjęto jednogłośnie datę 30 czerwca 1960r. jako dzień, w którym Kongo uzyska niepodległość. Przedmiotem dyskusji były w szczególności punkty dotyczące struktury przyszłego państwa i organizacji wyborów. Prace "okrągłego stołu" były co rusz zakłócane tajemniczymi podróżami jednego z uczestników- Josepha Kasavubu, który podczas obrad udał się do Liege, gdzie w czasie konferencji prasowej wyjaśnił, jakie wymagania stawia sobie jego ruch- ABAKO- utworzenie rządu tymczasowego w oczekiwaniu na rząd wyłoniony w wyniku wyborów). Tym samym niepodległość Konga stała się faktem. Należy jednak zaznaczyć, że Belgowie inaczej niż Francuzi i Brytyjczycy przyznali niepodległość swojej wielkiej, bogatej w surowce kolonii w dorzeczu Konga. Przede wszystkim nie przygotowali do niej tamtejszego, bardzo etnicznie zróżnicowanego społeczeństwa. W Kongu wrzało. Dnia 9 czerwca 1960r. rozpoczęła się operacja "Camoens" mająca na celu ochronę obywateli belgijskich opuszczających masowo terytorium byłej kolonii. Patrice Lumumba nie czekał na oficjalne uroczystości niepodległościowe i 23 czerwca 1960r. utworzył rząd (w czasie zaprzysiężenia ostro skrytykował belgijską politykę kolonialną, co miało bezpośredni wpływ na późniejszą secesję prowincji Katanga wspieraną przez Belgów). Dzień 30 czerwca 1960r. przeszedł na stałe do historii Konga, które po półrocznym okresie przejściowym uzyskało upragnioną niepodległość ( jako republika, początkowo pod nazwą Kongo-Leopoldville, potem Kongo- Kinszasa, a od 1971r. jako Zair). W tym samym roku zostało przyjęte do ONZ. Prezydentem Republiki Konga został Joseph Kasavubu, natomiast premierem Patrice Lumumba, czyli przywódcy dwóch potężnych organizacji niepodległościowych (może nieco atmosfery tamtych wydarzeń- w towarzystwie prezydenta J.Kasavubu król Belgii Baudouin przejechał między podwójnym szpalerem wiwatującej ludności tubylczej ulicami Leopoldville. Po podpisaniu układu o przyjaźni belgijsko-kongijskiej odbyły się oficjalne uroczystości. Przedstawiciele rządu belgijskiego z premierem Gastonem Eyskensem na czele zostali przyjęci przez nowego szefa państwa kongijskiego, któremu towarzyszył premier P.Lumumba. Liczni obserwatorzy odnotowali pewną nerwowość wśród ludności kongijskiej. Mówiono o licznych zamieszkach, często krwawych, w różnych rejonach stolicy).
<< poprzednia | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | następna >>
skomentuj
KOMENTARZE NA TEMAT GRY
więcej komentarzy dodaj komentarz