Broń biała od A do Z

Broń biała od A do Z

Dawniej bardzo popularna, obecnie wyparta z wojska przez broń palną. Poza sporadycznym wykorzystaniem przez oddziały specjalne, w powszechnym użyciu są jedynie bagnety oraz noże. Pozostała jest bronią paradną (kordzik i szabla) oraz sportową. Używana jest przez stowarzyszenia kultywujące tradycję np. rycerskie i kawaleryjskie.

Podział:
  • broń drzewcowa np. kopia
  • broń obuchowa np. maczuga
  • broń sieczna np. szabla

    Niekiedy wydziela się dodatkowo z broni siecznej:
  • broń kłująca np. szpada
  • broń kłująco-sieczna np. rapier
  • broń obuchowo-sieczna np. czekan.

    Broń obuchowo-sieczna – typ broni obuchowej przeznaczonej do zadawania cięć miażdżących. Obejmuje wszystkie rodzaje toporów i siekier bojowych, oraz ich pochodne: berdysze, czekany i nadziaki. Broń obuchowo-sieczna używana była w głównie w starożytności i średniowieczu, w późniejszych wiekach jej znaczenie zaczęło maleć, a w XVIII wieku całkowicie wyszła z użycia wojskowego.

    Broń drzewcowa - to rodzaj broni białej. Charakteryzuje się osadzeniem żeleźca na drzewcu o długości równej wzrostowi dorosłego człowieka lub większym. Przy krótszym drzewcu mamy do czynienia z bronią obuchową. Używana zarówno przez piechotę jak i jazdę od czasów starożytnych do niemal nam współczesnych. Aktualnie broń drzewcowa używana jest najczęściej jako broń paradna.

    Broń obuchowa – ogólna nazwa każdego typu broni białej przeznaczonej do zadawania ciosów lub cięć miażdżonych. Zazwyczaj ma postać metalowego żeleźca lub głowicy na drewnianym trzonie lub krótkim drzewcu. Wyróżnia się dwa rodzaje broni obuchowej:

    Broń sieczna - to broń biała służąca do zadawania cięć. Znana jest już od epoki brązu. Aż do XVIII wieku różne jej rodzaje stanowiły podstawową broń ręczną wojowników, rycerzy i żołnierzy w większości regionów świata. Sporadycznie była używana jeszcze w okresie II wojny światowej. Obecnie, z wyjątkiem noży i bagnetów, broń sieczna stanowi jedynie broń honorową oraz sportową.

    Broń sieczna składa się przede wszystkim z głowni i rękojeści. Zwykle w jej skład wchodzi także jelec, oddzielający głownię od rękojeści; poszczególne rodzaje broni siecznej posiadają ponadto dalsze części składowe. Do wyposażenia dodatkowego należy pochwa do przechowywania broni. W zależności od rodzaju broni, głownia może być prosta lub zakrzywiona, o różnej długości, kształcie i szerokości; jednosieczna, obosieczna lub kłująca.

    Broń sieczna o głowni prostej, obosiecznej lub kłującej:
  • miecz
  • rapier
  • szpada
  • koncerz
  • sztylet

    Broń sieczna o głowni prostej jednosiecznej:
  • pałasz
  • kordelas (bywały też o głowni krzywej)
  • nóż

    Broń sieczna o głowni krzywej jednosiecznej:
  • szabla
  • bułat
  • miecz katana
  • jatagan
  • maczeta
  • kukri
  • sejmitar

    Należące do różnych rodzajów:
  • bagnet
  • tasak
  • puginał



    Akinakes - sztylet (lub krótki miecz) używany przez Scytów.

    Bron biala od A do Z 203009,1


    Assegai (lub assagai) - lekka włócznia ludów Bantu w Afryce Południowej, używana do walki wręcz lub do miotania. Cechy charakterystyczne to: krótkie hartowane drzewce i długie na ok. 40 cm żelazne ostrze (grot). Całkowita długość wahała się od 1 m do 2 m.

    Wynaleziona przez Czakę, historycznego króla Zulusów. Najlepiej znana jako broń wojowników zuluskich z czasów wojen kolonialnych przeciwko Burom i Brytyjczykom w XIX wieku.

    Według Zulusów, broń ta zawdzięcza swoją nazwę dźwiękowi, jaki towarzyszy ostrzu, które wchodzi i opuszcza ciało.

    Bron biala od A do Z 203009,2


    Atlatl, miotacz oszczepów - broń w postaci wydrążonego kawałka drewna z zagłębieniem na jednym z końców, stosowana na całym świecie od czasów górnego paleolitu. Najstarsze odnalezione atlatle mają ok. 20 tys. lat. Broń ta nigdy nie była specjalnie rozpowszechniona, gdyż ustępowała pod wieloma wględami praktyczniejszemu łukowi, który stopniowo wypierał miotacz oszczepów. Najwięcej znalezionych atlatli ma ok. 12 - 10 tys. lat. Ostatecznie atlatl na niemal całym świecie ustąpił łukowi ok. 8 - 6 tys. lat temu. Najdłużej, bo do XVI w. miotacz oszczepów był w użyciu w Ameryce Środkowej, m.in. stosowały go wojska Azteków przeciwko hiszpańskim konkwistadorom pod wodzą Hernána Cortésa.

    Altatl ma postać niezbyt długiego (ok. 40 - 60 cm.) kawałka wydrążonego drewna, na końcu którego znajduje się hakowate zagłębienie, będące miejscem na umieszczenie końcówki drzewca oszczepu.

    Zastosowanie miotacza oszczepów zwiększa zasięg rzutu blisko dwukrotnie - rekord świata w rzucie oszczepem z użyciem atlatla wynosi 180,4 m., podczas gdy rekord w klasycznym rzucie oszczepem (mężczyzn) to niespełna 98,5.

    Bron biala od A do Z 203009,3


    Augustówka – rodzaj bojowej szabli polskiej z XVII-XVIII wieku, o głowni opatrzonej monogramem królów Augusta II, Augusta III lub Stanisława Augusta Poniatowskiego.

    Szabla ta posiadała rękojeść zamkniętą lub karabelową, a monogram króla był trawiony lub rytowany na głowni. W przypadku okresu panowania króla Augusta II i Augusta III był to symbol "AR" (łac. Augustus Rex) pod koroną lub bez korony. Nazwę augustówka można spotkać też dla określenia późniejszych szabli z okresu panowania króla Stanisława Augusta Poniatowskiego – opatrzona wtedy była symbolem "SAR" (łac. Stanislaus Augustus Rex) pod koroną. W okresie ostatniego króla I Rzeczypospolitej pojawiły się szable z rytymi inskrypcjami okolicznościowymi, jak choćby: VIVAT NARÓD Z KRÓLEM / KRÓL Z NARODEM i KONSTYTUCJA / DZIEŃ 3 MAJA 1791 ROKU.

    Augustówki były tak dobre jakościowo, że przecinały klamki i gwoździe bez szczerby na ostrzu klingi.

    Polskie możliwości produkcji głowni niestety były niewystarczające na potrzeby polskiej armii, stąd oprócz głowni wykonanych na warszawskim Mokotowie (a także w szabelniach krakowskich i sandomierskich), były też wykonane na zamówienie za granicą. Broń ta bardzo była ceniona, m.in. przez Rosjan, gdzie dużo głowni augustówek zostało ponownie oprawionych w rękojeści typu szaszka, a jedna z nich została zdobyta na sowieckim kawalerzyście w czasie wojny w... 1920.

    Bron biala od A do Z 203009,4

    Broń biała od A do Z

  • | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | następna >>
    skomentuj
    KOMENTARZE NA TEMAT GRY
    17.04.2012 | Turel » Błędy, błędy, błędy i ogólniki rodem z wikipedii.
    17.04.2012 | Turel » Młot bojowy: Kafar nigdy nie miał zastosowania bo
    17.04.2012 | Turel » Sejmitar: W wolnym tłumaczeniu znaczy tyle co sza
    więcej komentarzy dodaj komentarz