Three Kingdoms: The Last Warlord

Ostatnimi czasy Zachód nieco głębiej zaczął się interesować historię Chin, dotychczas bazując na bardzo ograniczonych kliszach i mitach – trudno było nawet porównywać skalę wiedzy o cywilizacji Państwa Środka z pewną wręcz manią na punkcie kultury Japonii. Ku pewnemu swemu zaskoczeniu odkrył on, że ten kolos współczesnej gospodarki dysponuje niezwykle obszerną i wiekową tradycją literacką, niejednokrotnie odwołującą się do wydarzeń rzeczywistych. Na pierwszy plan wysuwają się tu „Opowieści o Trzech Królestwach”, co znajduje również przełożenie na rynek gier. I choć obecnie większość domorosłych strategów odlicza dni do premiery kolejnej odsłony cyklu Total War, warto jednak rzucić okiem na interpretację własnego dorobku dokonaną przez twórców z Dalekiego Wschodu w postaci Three Kingdoms: The Last Warlord.

Rzeczona pozycja wciąż nie doczekała się oficjalnej premiery, mimo że w programie Wczesnego Dostępu znajduje się ona już stosunkowo długo. Już na wstępie jednak należy zauważyć, że obecnie jest to dzieło dość zaawansowane, oferujące wiele kampanii, nawiązujących do poszczególnych etapów konfliktu, z poszanowaniem jednak literackiej narracji.

Gra rozgrywa się w klasycznym trybie turowym, przy czym efekty swych poczynań każdorazowo zaobserwować możemy dopiero po zakończeniu swego kroku. Tychże działań w istocie jest zaś multum, zwłaszcza początkowo gracz może się poczuć przytłoczony ich wielością, jakkolwiek niemal żadne z nich nie jest szczególnie oryginalne, właściwie z każdą warstwą użytkownik miał już niejednokrotnie okazję zetknąć się wcześniej.

Nowalijką rzeczonej produkcji jest fakt, że jako udzielny pan i władca nigdy nie brud

zimy swych niebiańskich dłoni osobiście, lecz zmuszeni jesteśmy delegować poszczególne zadania udzielnym jednostkom, które twórcy zbiorczo określają mianem oficerów. Każdy z nich zaś stanowi odrębną indywidualność, lepszą czy gorszą na różnych polach. Mało tego jednak, każda z nich dysponuje własnymi przemyśleniami i ambicjami, trzeba więc baczyć na stopień lojalności danej osoby, ta zaś może stanowić cechę przyrodzoną, ale bynajmniej wcale nie wolną od wpływów zewnętrznych… chociażby wskutek naszych własnych działań.

W trakcie rozgrywki przyjdzie nam bowiem gromadzić nie tyle punkty chwały, co po prostu niesławy – każde wbicie noża w plecy, niedotrzymanie słowa etc., choć w konkretnej sytuacji bardzo opłacalne, może za sobą pociągnąć dalekosiężnie poważne i niespecjalnie pożądane skutki. Warto więc baczyć na opinię o swojej osobie, choć też należy pamiętać, iż z reguły infamia

na tym czy innym poziomie z reguły i tak będzie stanowiła pewną konieczność.

Atutem gry jest oprawa audiowizualna. Twórcy nie zdecydowali się na fotorealizm, w związku z czym skupili się na ogólnej, jakkolwiek umownej estetyce. Może trochę szkoda, że nie zdecydowali się oni na radykalny symbolizm, albowiem najgorzej prezentują się detale. Przypadło mi do gustu również udźwiękowienie, nade wszystko oryginalny dubbing (który jednak w przypadku produkcji wywodzącej się od tzw. native speakerów nie powinien dziwić), a i muzyka wpadła mi w ucho, choć żałuję, iż nie jest ona nieco bardziej „inwazyjna”.

Three Kingdoms: The Last Warlord to na chwilę obecną dość dojrzała produkcja, oferująca zabawę na wiele godzin, warta swej ceny, szczególnie przy okazji jakowejś promocji. Z uwagi na jej złożoność jest to jednak pozycja nieco hermetyczna i z pewnością wyszłoby jej na zdrowie pewne urozmaicenie interfejsu.

Autor: Klemens

KOMENTARZE NA TEMAT GRY

więcej komentarzy dodaj komentarz

RECENZJE CZYTELNIKÓW

ILOŚĆ RECENZJI - ŚREDNIA OCENA - % więcej recenzji dodaj recenzję