Sid Meier to już niemal legenda w świecie kolejek większych i mniejszych. Już w 1990 roku wydana została jego pierwsza gra o tematyce kolejowej Railroads Tycoon. Następnie inspirował on wielu (z lepszym, bądź gorszym skutkiem). Teraz po raz wtóry chce nas zaczarować swoim światem lokomotyw i wagonów. Czy warto ulegać owej magii? Zanim będziemy mieli do tego okazję, warto zapoznać się bliżej z tym, co nas czeka. Oto Sid Meier’s Railroads!

Czy zanosi się na przełom? Nie. Zdecydowanie nie i mówię to z pełną odpowiedzialnością. Sid Meier’s Railroads to moim zdaniem po prostu kolejny tytuł, który ma za zadanie usystematyzować rynek gier, czyli innymi słowy ma pełnić rolę modelowej gry ekonomicznej o tematyce kolei. A że będzie ona modelowa, to jestem przekonany, bowiem „Sid Meier” brzmi jak „obietnica sukcesu”. Cóż z tego, że sam pomysł liczy sobie szesnaście lat, skoro Sid oprawi go w grafikę 3D wykorzystującą najnowsze zdobycze techniki i doda widowiskowe efekty. Te smaczki decydują o grywalności, bo cóż więcej można wymyślić w kwestii kolei, niż to co było w serii Railroad Tycoon? Niewiele. Ale dla tych, co nie orientują się w historii tego typu gier prezentuję małą ściągę opartą na Sid Meier’s Railroads.

Podstawą jakiejkolwiek działalności transportowej są środki transportu. Jak już mówiłem, tu interesują nas tory kolejowe i wszystko, co może po nich jeździć. Następnie ważnym czynnikiem jest teren – my będziemy jeździć w kraju „żelaznych koni”, czyli Ameryka wita! Skoro mamy już czym i gdzie jeździć, zajmijmy się naszą działalnością, a będzie ona prosta w założeniu – stworzyć i rozwijać własną firmę transportową. Tu na początku dobra wiadomość – uproszczona została obsługa techniczna torowiska. Zwrotnice, stacje kolejowe, rozjazdy, tunele i zwrotnice – to wszystko buduje się samo. My koncentrujemy się na tym, co daje chleb, czyli na wyznaczaniu przebiegu torowisk i ustalaniu składów pociągów.

Na prawo most, na lewo most

Skład kompletujemy z odpowiednich wagonów (osobowe, towarowe) i lokomotywy. To ona decyduje w głównej mierze o efektywności naszych działań, ponieważ każdy przedsiębiorca kolejowy dąży, żeby jego usługi były szybsze, lepsze i solidniejsze. Do wyboru mamy wachlarz 30 predefiniowanych (od starych maszyn parowych do ultranowoczesnych TGV) oraz możliwość konstrukcji własnej lokomotywy! Jeśli nie grzeszysz brakiem myśli technicznej, to może warto byłoby wziąć sprawy we własne ręce?

Do przewozu mamy 20 różnych surowców i 30 rodzajów fabryk. To naprawdę duża różnorodność zapewniająca, że gra tak szybko się nie znudzi. Ale większym „nudowstrzymywaczem” jest silnik ekonomiczny gry. Tu tak naprawdę będziemy działać przez większość czasu. Ćwiczyć będziemy naszą przedsiębiorczość i zmysł hazardzisty. Decydując o tym, co, gdzie, kiedy, jak, po co i dla kogo przewozić decydujemy o rozwoju firmy. Notabene cała ekonomia i gospodarka to sztuka odpowiadania na pytania zawarte w poprzednim zdaniu (oczywiście wtedy zamiast słowa „przewozić” podstawiamy inne, nas interesujące). Koniunktura zmieniać się będzie bardzo nieprzewidywalnie, a to głównie za sprawą licznych zdarzeń losowych. Ale tak jest w normalnym, rzeczywistym świecie, nieprawdaż? Dla przykładu: wystarczy, że wybucha wojna i potrzeba broni dla wojska. Jeśli nie poprowadziliśmy torowiska do fabryki broni (bo uważaliśmy sytuację za nad wyraz pokojową) to tracimy krocie, bo nasz konkurent ma tory znacznie bliżej owego zakładu. Cała zabawa polega więc na umiejętnym poruszaniu się w zawiłym i nieprzewidywalnym labiryncie konkurencji.

Przez miasta i wioski

Nie będziemy walczyć jedynie o przetrwanie. Kto tak myślał był w błędzie. Możemy wybierać w bogatym wachlarzu środków pogrążających konkurencję. Celem jest oczywiście przejęcia przeciwnika i wzmocnienie naszej firmy. Jeśli przy wzmacnianiu jesteśmy, to wspomnę o giełdzie. To potężne źródło możliwości. Dostępne jest też w Sid Meier’s Railroads! Pamiętajcie jednak, że nieumiejętne obchodzenie się z nim może poważnie pogrążyć nieostrożnego gracza.

Pora na wzmiankę o trybach rozgrywki. Nie jest chyba dla nikogo zaskoczeniem, że możemy grać zarówno samotnie, jak i w sieci. W tym ostatnim przypadku dany jest nam wybór pomiędzy współpracą z innymi graczami i wspólnym kreowaniu kolejowego giganta i ostrą rywalizacją dwóch istot myślących. Do dzieła, fani kolejarstwa (i wszyscy pozostali również), bowiem szykuje się ciekawa, acz niezaskakująca gra.