Pewnie nie tylko ja jestem nadal w swego rodzaju kacu moralnym po fatalnych występach Polaków na Mistrzostwach Świata w Niemczech. Niestety moje ulubione kluby też nie pokazały klasy w ubiegłym sezonie. Na szczęście nadchodzi czas rewanżu. W końcu dostaniemy szansę poprowadzenia swojego zespołu tak jak należy, czyli bez nieudanych transferów i od zwycięstwa do zwycięstwa. Nie wątpię, że będzie to trudne zadanie, ale czy w przeciwnym wypadku dałaby taka zabawa jakąkolwiek satysfakcję? Tak czy siak przedstawiam państwu kolejną generację menedżerów piłkarskich - LMA Manager 2007.

Nadchodzi czas zmian. Po raz kolejny, tym razem w rodzinie menedżerów. Czy będzie to swego rodzaju rewolucja przekonamy się po premierze, natomiast dziś opierając się na materiałach jakie dostarczył nam producent możemy przygotować się na rolę najlepszego trenera w historii. Niektórych może zaintrygować nazwa gry, bowiem jeszcze nie tak dawno szumnie ogłaszano LMA Manager 2006, ale z powodu poślizgu (dość znacznego) u producenta, gra zdążyła zmienić nazwę.

Gra zostanie opracowana w wersjach na PC i konsole XBOX oraz PlayStation2. Zadanie jakie pojawi się przed nami, to pokierować przez 20 lat wybranym klubem i to nie byle jak! Do dyspozycji dostaniemy ponad 1000 różnych klubów z około 50 krajów. A to dopiero początek. Niemal zawsze skład jaki zastaje trener nie odpowiada jego wyobrażeniu o drużynie. W celu zmiany tego stanu rzeczy dobrodzieje - działacze - wymyślili takie cudo jak transfery zawodników. Niestety do tej pory w menedżerach piłkarskich nie było zadowalającego mnie systemu kupna piłkarzy.

LMA Manager 2007 ma być prekursorem „inteligentnych” rozmów transferowych. Co to oznacza? Otóż nasi partnerzy będą wykazywać osobowość bogatą zarówno we własne wizje składów klubów, jak i tak przyziemne wartości, jak choćby chęć zysku. Zdanie będą mieć tak kluby, jak sami zainteresowani piłkarze. Czasem może się okazać, że obiecujący transfer nie dojdzie do skutku z powodu jakiegoś „widzi mi się” transferowanego, ale czy właśnie nie tak jest w rzeczywistości?



Mamy już swoją drużynę marzeń (lub przynajmniej jesteśmy na drodze do niej), ale to nie wystarczy. Musimy podtrzymać umiejętności graczy, w czym z pomocą przychodzi nam bogaty wachlarz możliwości treningowych. Jeśli mieliście styczność z dotychczasowymi menedżerami piłkarskimi, to na pewno spotkaliście się z niekończącymi się tabelami z właściwościami poszczególnych piłkarzy. Osobiście czułem się nieco dziwnie mając przed sobą „zawodników w liczbach”, ponieważ stało to w głębokiej sprzeczności z tym, co mają do dyspozycji prawdziwi trenerzy i selekcjonerzy. W LMA Manager 2007 ma być inaczej. Wiadomości o naszych piłkarzach będziemy zbierać tak jak w rzeczywistości, czyli patrząc, słuchając i badając. Będziemy musieli sami wywnioskować z zachowania gwiazd (i gwiazdeczek) na boisku czy są w formie, czy dobrze są ustawieni, czy przyjęliśmy dobry wariant gry. Nie od razu Rzym zbudowano, więc i w tym przypadku nie obejdzie się bez niektórych informacji „w liczbach”, ale liczy się, że nie jest to jedyne źródło informacji o drużynie.

Jeśli nie mamy pomysłu na grę, z pomocą przychodzą nam predefiniowane ustawienia i style gry. Autorzy implementowali choćby takie, jakie miały Brazylia (1970), Włochy (1982), Francja (1998), Ajax Amsterdam (1995) i Manchester United (1999). Możemy gloryfikować zasady fair play i grać czysto równie dobrze, jak kazać naszym podopiecznym kosić, zbijać, uderzać, wybijać, wślizgiwać się, słowem faulować, gdzie popadnie.

A po przygotowaniach przychodzi czas na grę. I tu tkwi kwintesencja tej produkcji. Piękne, widowiskowe mecze, mające do złudzenia przypominać nam zachowania (i wygląd) prawdziwych piłkarzy. Będziemy oczywiście mieli możność oglądać je z 360 stopni w każdej płaszczyźnie i trzech wymiarach.



Zawodnicy na boisku grają sami. Nasza rola ogranicza się do tego, co może robić przy linii bocznej prawdziwy trener (oczywiście pomijamy wybieganie na boisko, rzucanie bidonami i w krytycznych sytuacjach obsceniczne gesty – tego realistycznego aspektu piłki nożnej nie uraczymy). Możemy więc pokrzykiwać na naszych piłkarzy (w naszej sytuacji donośny głos zastąpi myszka) i dawać im różnego rodzaju rady, typu „wybij piłkę na aut”. Brak skrajnie negatywnych emocji nie oznacza jednak „sztywniactwa” i nienaturalnej dobroci ze strony piłkarzy. Będą się wściekać, frustrować, krzyczeć i gestykulować, ale w granicach dobrego gustu.

Zapowiada się kolejny hit wśród gier o tematyce sportowej. Myślę, że właśnie ta gra ma szanse z powodzeniem zapełnić lukę, jaka istnieje na rynku; ma szansę stać się ciekawym, grywanym i realistycznym menagerem piłkarskim. Szkoda, że na razie nie po polsku (brak planów wydania).