Warrior Kings: Battles
Tytuł: Warrior Kings: Battles
Producent: Best Way
Dystrybutor:
Gatunek:
Premiera Pl:0000-00-00
Premiera Świat:
Autor: 91
| Warrior Kings: Battles | ||
|
Najwyższa pora skreślić kilka słów o specyfice rozgrywki. Warrior Kings Battles jest jedną z najbardziej rozbudowanych strategii RTS dostępnych na rynku. Łączy w sobie dość rozbudowane zagadnienia ekonomiczne z militarnymi, dodatkowo wzbogacają je o jak już wcześniej wspomniałem czynnik taktyczny. Jak zwykle podstawą jest zapewnienie sobie znacznej ilości surowców które pozwolą nam na wystawienie armii. Musimy więc uprawiać pola, ścinać drzewa i zdobywać złoto które wpłynie do naszego skarbca głównie dzięki prowadzeniu sprzedaży w sklepach. Oprócz tego trzeba stawiać nowe budynki i opracowywać przydatne technologie. System ekonomiczny zastosowany w grze bardzo mi się podoba, albowiem z jednej strony jest łatwy i wygodny, jednakże zawiera elementy zwiększające realizm. Jedzenie jest nie tylko potrzebne do wystawiania jednostek, ale również niezbędne do ich przeżycia i regularnie konsumowane (jak w Warcraft 3). Budynki dzielą się na dwa rodzaje: miejskie które możemy stawiać wyłącznie w pobliżu naszej głównej siedziby i wiejskie które stawia się w pobliżu złóż surowców. W ten sposób powstaje średniowieczny model infrastruktury- z potężnym miastem otoczonym murami i kilkoma praktycznie bezbronnymi wioskami położonymi w jego okolicy, wymagającymi ochrony i eskortowania transportów surowców do głównego spichlerza. Kończąc wątek ekonomiczny trzeba wspomnieć, iż rozbudowując osadę podejmujemy decyzje o wyborze technologii jakimi nasza armia będzie dysponować. Są trzy główne możliwości i w zależności od wybudowanych przez nas budynków będziemy dysponować armią imperium, pogan, lub siłami zbrojnymi korzystającymi z wynalazków technicznych. W odróżnieniu od pierwszej części możemy wybrać też drogę pośrednią łączącą atuty każdej z nich. Głównym aspektem rozgrywki jest prowadzenie działań militarnych.
Warrior Kings oddaje do naszej dyspozycji ponad 60 rodzajów jednostek które wchodzą w skład pięciu głównych typów- ciężkiej piechoty, lekkiej piechoty (strzelców), ciężkiej i lekkiej kawalerii, oraz machin oblężniczych. Są one bardzo zróżnicowane i posiadają specjalne umiejętności- i tak np. barbarzyńcy mogą dodatkowo plądrować, najemnicy nie wymagają jedzenia i podpalają budynki, a oswojonego Behemota nie zrani żadna strzała. Do tego dochodzi wykorzystanie magii zarówno w postaci czarów rzucanych przez jednostki, jak i wykonywaniu przez nie rytuałów powodujących boskie interwencje. Nic tak nie cieszy jak zafundowanie wrogowi trzęsienia ziemi, burzy z piorunami od której zapalą się jego budynki, czy też zesłania mrozów na jego ziemie. Jak zwykle w RTS-ach zastosowano model uzupełniających się oddziałów z których każdy posiada ściśle określone zalety i wady wymuszające na nas tworzenie różnorodnej armii. Warrior Kings idzie jednak o krok dalej wprowadzając wiele elementów znanych z gier bitewnych. Wprawdzie wciąż ustępuje poziomem zachowania realizmu pola bitwy np. Medieval Total War, jednakże taktyka znana chociażby z Warcraft 3, by rzucić jednocześnie do ataku wszystkie odziały już nie wystarcza. Nasze jednostki możemy ustawiać w określone formacje, dzięki czemu zwiększy się zarówno ich morale jak i skuteczność działania. Podczas walki powinniśmy optymalnie wykorzystać ukształtowanie terenu np. ustawiając naszych łuczników na wzniesieniach skąd będą mogli dalej posyłać strzały które spadając niemalże pionowo zadadzą przeciwnikowi większe obrażenia. Musimy też zadbać o dostarczanie na front zaopatrzenia, bez którego jednostki strzelające szybko staną się bezużyteczne, a w czasie starcia powinniśmy starać się zaatakować wroga od flanki lub tyłu, dzięki czemu można zadać mu większe obrażenia.
Jak w każdej grze podczas rozgrywki można zauważyć kilka denerwujących niedogodności. Mapy są bardzo rozległe, a ponieważ nie możemy wybudować koszar w dowolnym miejscu, zazwyczaj oznacza to, iż nasze jednostki będą musiały przebyć bardzo długą drogę nim dotrą na teren nieprzyjaciela. Kolejnym problemem jest zbyt mała mini mapa, na której praktycznie nic nie widać. Mam też spore zastrzeżenia do systemu sterowania jednostkami- o ile chłopi posłusznie i niemal automatycznie wykonują powierzone im zadania, o tyle nasi żołnierze inteligencją nie grzeszą. W czasie bitwy ustawione przez nas szyki nierzadko idą w rozsypkę, a wybranie i ponowne zaznaczenie jednostek jest dość trudne, albowiem ciężko je od siebie rozróżnić. Oprócz tego musimy bacznie zwracać na nie uwagę, albowiem nasze odziały mają tendencje do automatycznego gonienia nieprzyjaciół dostając się tym samym np. pod ogień wroga, lub też odwrotnie- spokojnie stoją w miejscu mimo, iż nieprzyjaciel posyła w ich kierunku las strzał. | ||
| << poprzednia | 1 | 2 | 3 | następna >> |
