LOGOWANIE

Zarejestruj sie

Tennis Manager 2021

ocena05101520253035404550556065707580859095100 Głosuj na tę grę!

Tenis nigdy nie był sportem wśród Polaków specjalnie popularnym, czy to jako forma aktywnej rekreacji, czy też jako telewizyjne widowisko. Podejrzewam, że przyczyn tego stanu można upatrywać w stosunkowo znacznych kosztach mu towarzyszących, jak też właściwej mu (choć nie tylko) nieco snobistycznej atmosferze. Nie zmienia to faktu, że zarazem uchodzi on za dość prestiżowy, zaś coraz śmielej wkraczający na światowe korty rodacy powodują coraz większe zainteresowanie ze strony Lachów. Może więc pokuszą się oni o sięgnięcie po Tennis Manager 2021?

Przedmiotowa produkcja nie może się pochwalić wielkim budżetem oraz sławą właściwą dla futbolowej serii od Sports Interactive, więc już na samym początku trzeba oswoić się z myślą, że autorzy nie nabyli licencji do posługiwania się nazwiskami prawdziwych zawodników czy nazwami najsłynniejszych turniejów. Poszli oni jednak inną drogą niż producenci takiego WE ARE FOOTBALL i nie silili się na wymyślanie zupełnie nowych personaliów i określeń, lecz tylko nieznacznie zmodyfikowali te istniejące, tak by nikt nie miał wątpliwości o kogo chodzi – na korcie możemy się więc zetknąć z Polakiem Hurviczem, Hiszpanem Nabalem, Szwajcarem Wawrunką… No, w przypadku juniorów z natury rzeczy puścili oni wodze fantazji, mnie najbardziej ujął Grzegorz Brzeczyszczykiewicz (polskich znaków diakrytycznych brak).

Wcielamy się w rolę tytułowego menedżera, ale nie pojedynczego zawodnika (czy zawodniczki), lecz całej akademii, gdyż – i to zapewne będzie szok dla niejednej osoby – w tym sporcie również stosunkowo niewiele osób jest klasycznymi naturszczykami-samoukami, przeciwnie, one również stanowią efekt wieloletniego szkolenia, wymagającego całej infrastruktury. Szkoda tylko, iż gra umożliwiając również stworzenia takowej „od zera” nie obdarzyła użytkownika zbyt szerokim polem manewru – nawet wybierając godło musi się on ograniczyć do ośmiu wzorów, nie mając możliwości chociażby stworzenia własnej kompozycji z predefiniowanych elementów.

Osoby zaznajomione z FM-em błyskawicznie odnajdą się w interfejsie rzeczonej produkcji, nie da się bowiem ukryć, że bardzo, bardzo mocno była ona wzorowana na swoim słynnym starszym krewniaku. Możemy więc szczegółowo zarządzać treningiem swoich podopiecznych, poświęcać gros uwagi skautingowi, negocjowaniu kontraktów czy też – to akurat specyfika tej dyscypliny – planować grafik swych tenisistów i tenisistek, nie wszędzie zostaniemy bowiem dopuszczeni, a nieraz musimy również rozważyć, czy bardziej atrakcyjna jest dla nas stosowna (i potencjalna) gratyfikacja finansowa czy też punktowa w stosownym rankingu.

Niestety dość szybko dostrzegamy, że mamy do czynienia ze stosunkowo ubogim krewnym – nawet nie zaliczając się do fanatyków białego sportu łatwo zauważyć szereg opcji niedostępnych. I tak nie możemy rozważać charakterystyki używanego sprzętu, rodzaju czy miejsca zakwaterowania w czasie turniejów – przykłady można mnożyć.

Największe emocje wywołuje z kolei moduł meczów – możemy bowiem z trzech różnych ujęć śledzić przebieg pojedynków – i to całych! (choć na szczęście istnieje opcja „przewijania”), obserwować tak dyspozycję naszego zawodnika (oraz rywala), w tym rodzaj jego błędów, i udzielać mu na bieżąco stosownych uwag i instrukcji. Mam jednak wrażenie, że algorytmy gry w niedostatecznie dużym stopniu uwzględniają element losowości, tzw. dyspozycję dnia.

Oprawa gry jest typowo „menedżersko-excelowska”, trudno ją uznać za „ładną” pod jakimkolwiek względem, choć też nie sposób jej zarzucić szpetoty czy też jakiegoś rażącego braku estetyki. Warto mieć tylko na względzie fakt, że produkcja ta jest pozbawiona jakiejkolwiek muzyki – co nie stoi na przeszkodzie (a wręcz zachęca), by w tle uruchomić coś własnego.

Tennis Manager 2021 to pozycja daleka od ideału, tak gdy w takich kategoriach postrzega się dzieło SI, a już zwłaszcza, gdy i ono jawi się jako nieperfekcyjne. Jednakże przyłapałem sam siebie, iż bynajmniej nie z recenzenckiego obowiązku spędziłem przy tym tytule kilkadziesiąt godzin, i to pomimo faktu, że nieraz odbywało się to z uszczerbkiem dla takiego drugiego Pathfindera czy innego Encased. Gra ta posiada bowiem ową nieuchwytną miodność zdolną przyspawać do monitora i patrząc na jej potencjał mam gorącą nadzieję, iż będzie stanowiła początek nowej rodziny sportowych „menago”.

Autor: Klemens

więcej komentarzy dodaj komentarz

ILOŚĆ RECENZJI - ŚREDNIA OCENA - % więcej recenzji dodaj recenzję