Spartan

"Przegląd Imperium" daje nam możliwość obejrzenia sytuacji w ośrodkach miejskich bez potrzeby zaznaczania i wchodzenia do każdego z nich, oraz regulacji podatków, czasu pracy i ilości pożywienia przypadającego na pracownika. Za te trzy ostatnie odpowiedzialne są suwaki a informacje o polis są umieszczone w tabelce na samej górze. Tutaj też znajdują się istotne dane na temat handlu. W tej dziedzinie zaszły zmiany, których nie ominę. Wprowadzono tak zwany limit wymiany towarów. Zwiększa się on wtedy gdy podbijamy nowe miasto lub odkrywamy nową technologie. Naciskając klawisz F4 wchodzimy do następnej pozycji jaką są "Odkrycia". Wynalazki mają w tej grze wielkie znaczenie. Zwiększają produktywność zakładów, gospodarstw, ulepszają taktykę i oręż wojenny lub umożliwiają budowę nowych konstrukcji. Pozostałymi odnośnikami są: "Przejdź do miasta", "Wyniki gry" oraz "Wiadomości". Do programu załączono również drzewko technologiczne.

Zajmijmy się teraz miastami. System zarządzania stricte pojedynczym ośrodkiem administracyjnym jest prosty i przyjemny. Budowa odbywa się na zasadzie kupna projektu, który jest realizowany przez określony okres przykładowo kilku tur. W nie wszystkich jednak miastach możemy postawić wszystkie budynki. Proces rozwoju infrastruktury zależy od umiejscowienia ośrodka na mapie i poziomu dostępnych surowców. Robotników jak we wcześniejszych odsłonach serii symbolizują pionki- czarny oznacza brak wolnego robotnika a biały wolne ręce do pracy. Zresztą jeżeli nawet nie jesteś w grodach przez kilka kolejek to wiesz gdzie pojawili się nowi chętni do pracy (biało-czarna nazwa miasta zmienia się na biało-zieloną).

Przed nami nieskończone pasma górskie

Grafika. Cóż, muszę to powiedzieć: jest w najwyższym stopniu nierówna, ma dwojaką naturę. Jak wspomniałem wyżej, mapa jest pogodna i ciekawie zrobiona. Mimo, iż jest wymodelowana w 2D, trzyma klasę. Ta sama ocena tyczy się też wyglądu terenu zabudowanego. Mądrze odwzorowano budynki z tego okresu. Jedyna wadą jest to, że architektury nawet tak antagonistycznych państw jak Ateny i Persja są kropla w kroplę podobne do siebie.

I znów bitwy są najsłabszym ogniwem totalnie niszczącym pozytywny obraz produktu. Zaczynamy każdą potyczkę od ustawiania ludzi. Nie musimy się spieszyć, więc spokojnie rozplanowujemy nasze ustawienia. Do wyboru mamy kilkanaście komend, których nieznaczna część jest innowacyjna , będących dostępnymi podczas starcia. Jednostek jest około 50 rodzajów. Łucznicy, kawaleria, piechota itd. Po prostu zwyczajny asortyment wojenny. Nasi wojacy jednak nie są osamotnieni na polu walki. Przewodzi im heros lub generał. Podwyższają oni znacznie możliwości twego wojska.

Mamy do wyboru dwa tryby walki. Wybieramy je w głównym menu. Po danej czynności wychodzimy z gry i jeszcze raz ją włączamy. Pierwszy z nich dzieje się w środowisku dwuwymiarowym i jest żywcem ściągnięty z "Legiona" i "Chariots of War". Przejrzysty i niezły w stosunku do tego co widziałem w trójwymiarze. Skwituję go jednym zdaniem: poszarpane tekstury i ogólna brzydota - tak to można określić. Powiem tak, jeżeli uznać grafikę bitwy w 2D za ubogą i niedostatecznie ładną to w 3D zrobiona jest obrazoburczo. No nic, trzeba to przetrzymać, gdyż pomijając ten bardzo istotny mankament gra ma swój klimat i styl, którym nawet te najbardziej gorzkie zarzuty przyćmiewa.

Ostatnie kilka zdań należy do oprawy audio. Muzyka i dźwięki prezentują dostateczny poziom, który może się podobać bardziej lub mniej. Intrygującym rozwiązaniem jest zastosowaniem języka podobnego do archaicznego. Taki zabieg jest przeze mnie mile widziany i pożądany.

Nie jest to produkcja pozbawiana wad ale i posiada multum zalet. Uważam, że low-endowy "Spartan" wodzi prym na rynku gier z niższej półki i choć nie jest grą ambitną, to jest wyśmienitą propozycją dla ludzi, którzy chcą pograć tanio, długo i przyjemnie .

Dominik Kiezik
Kiezik@interia.pl