LOGOWANIE

Zarejestruj sie

Sims: Historie z bezludnej wyspy

ocena05101520253035404550556065707580859095100 Głosuj na tę grę!

Myślałem, iż marketingowcy z firmy Maxis już niczym mnie nie zaskoczą. Ich strategia wydawała się banalnie prosta – po tym, jak dziecko ich koleżanek i kolegów z działu deweloperskiego zatytułowane Sims okazało się cudownym, nadeszła pora żniw w postaci wydawania kolejnych i kolejnych dodatków, produkowanych wręcz taśmowo i niewielkim nakładem kosztów. A sprzedaż szła w miliony i miliony. Dolarów także.

Cóż, w ostatnich czasach jednak amerykańska waluta coraz bardziej traci na wartości, trzeba więc bardziej się postarać, by wyjść na swoje. Szybki przegląd rynku dał zaś jasną odpowiedź co do dalszego kierunku ofensywy – konsole i laptopy, których posiadacze także przecież nie pogardziliby symulacją życia. Maxis jednak postanowił się wysilić nieco bardziej i nie poprzestać na zwykłych konwersjach (choć te rzecz jasna także nastąpiły), ale zaproponować coś nowego – w miarę nowego.

Seria Sims: Historie mimo wszystko była czymś zaskakującym, gra bowiem została wzbogacona o coś, czego wcześniej jej właściwie brakowało – cel. Tym razem gra posiada bowiem jakąś fabułę, zachęca użytkownika do podjęcia określonych działań i wysiłków, rozwiązywania pewnych zagadek i dalszego odkrywania tajemnic.

Ale nie przesadzajmy – chociaż nasz bohater tudzież bohaterka trafia na bezludną wyspę i jego zadaniem jest przetrwać... i coś więcej, to jednak wciąż są to te same Simsy, które pokochał świat. Na początku fabuła wzbudza jeszcze zainteresowanie i pewne emocje, szybko jednak gracz przekonuje się, że jest ona tylko czymś „ekstra”. Nawet jak się czymś zatrujemy i będziemy wręcz bombardowani komunikatami wieszczącymi nasz szybki zgon w razie niepowodzenia w znalezieniu leku, to możemy bez żadnych obaw kontynuować dotychczasowe zajęcia, a naszemu wirtualnemu alter ego i tak włos nie spadnie z głowy. Niemniej miło, że coś takowego jest, nawet jeśli jest zupełnie nonsensowne i tak ma się do mechaniki gry, jak pięść do nosa. Trochę lepiej – bardziej wymyślnie – było to rozwiązane w wersji konsolowej, acz da się to spokojnie przeboleć.

Będziemy więc szukać wspomnianego leku, będziemy zaprzyjaźniać się z małpami i zbierać banany, później będziemy szukać szamańskich bębnów i rozmawiać z tajemniczego pochodzenia figurką. Przekonamy się także, iż tytułowa wyspa wcale bezludną nie jest, a bynajmniej nie zamieszkuje jej li tylko jakowyś skromny Piętaszek...

Sims: Historie z bezludnej wyspy faktycznie lepiej współpracują z komputerami przenośnymi, niźli ich starsze, klasyczne rodzeństwo. Jak cudaczna i egzotyczna konfiguracja sprzętowa by nie była, o ile spełnia minimalne wymagania, bez większych zgrzytów, „lamentów i krzyków” pozwoli w pełni rozkoszować się rozgrywką. Nie znaczy to jednak wcale jakoby zwykłe „szaraki” miały jakieś problemy natury technicznej z Wyspą. Tyle że ich użytkownicy mają znacznie szerszy wybór różnorakich pozycji ze stajni Maxis - i to bardziej rozbudowanych.

Recenzowana pozycja w porównaniu bowiem do „pełnych” Simsów mimo wszystko jest dość uboga i skromna. Niby poza trybem fabularnym posiada ona także moduł wolnej rozgrywki, który jednak siłą rzeczy jest dość zgrzebny – gracz nie ma tu do czynienia z istnym zalewem różnorakich przedmiotów i gadżetów, domorośli architekci także mogą poczuć się rozczarowani ilością udostępnionych im opcji i elementów. Nie bez powodu, a już z pewnością nie ze względu na miłosierdzie wypływające z serc członków zarządu Maxisu cena Historie z bezludnej wyspy jest znacząco niższa od tej właściwej dla wszelkiej maści typowych simsododatków.

Muszę przyznać, iż oprawa audiowizualna recenzowanej pozycji jak rzadko kiedy mnie ujęła. Może wynika to ze specyfiki prezentowanego tematu, ale kolorystyka – ciepła, radosna, trochę jaskrawa – bardziej do mnie przemawia, niż ta typowa dla „zwykłych” Simsów, tak jakby sterylna. A i muzyka jest milsza uchu, mniej chłodna. Widać, iż twórcy włożyli w swój produkt choć trochę własnej duszy, przez co jest on nieco bardziej... ludzki? Przejawia się to i w tym zresztą, że częściej się uśmiechniemy rozbawieni jakowymś gagiem.

Sims: Historie z bezludnej wyspy oczywiście nie są pozycją przełomową czy rzucającą na kolana, dostarcza jednak sporo zabawy nawet takim sceptykom jak niżej podpisany. I choć podobnie jak w przypadku rozlicznych dodatków mamy do czynienia z ostrożną ewolucją a nie żadną rewolucją, to tym razem ta pierwsza wydaje się rzeczywista, a nie, nomen omen, symulowana. Ta gra może pozyskać dla Maxisu kolejne grupy graczy, dotychczas zawzięcie „simsoodporne”. A wbrew pozorom jest to naprawdę duże osiągnięcie i jak najlepsza rekomendacja. Zwłaszcza w perspektywie nadchodzących coraz dłuższych wieczorów.

Autor: Klemens

więcej komentarzy dodaj komentarz

ILOŚĆ RECENZJI - ŚREDNIA OCENA - % więcej recenzji dodaj recenzję