Hearts of Iron II

Hearts of Iron II
Sztab VVeteranów
Tytuł: Hearts of Iron II
Producent: Paradox Interactive
Dystrybutor: Cenega Poland
Gatunek: turowa/RTS
Premiera Pl:2005-01-28
Premiera Świat:
Autor: Hunter
Ocena
czytelników 77 GŁOSUJ
OCENA
REDAKCJI 80% procent
Głosuj na tę grę!

Hearts of Iron II

Seria Paradoxu pod tytułem Europa Universalis od samego początku oferowała nietuzinkową rozrywkę dla weteranów gier strategicznych. Głównym założeniem serii zawsze była dominacja nad pewnym kontynentem bądź też całym światem. Z biegiem czasu powstało wiele gier, które mimo innej nazwy oferowały podobny przebieg rozgrywki. Jedną z nich była miniseria II Wojna Światowa i o tyle, o ile pierwsza część gry obeszła się bez rewelacji, to jej sequel - którego recenzję właśnie czytacie - to całkiem inna bajka…
hearts-of-iron-ii-2589-1.jpg 1Hearts Of Iron II, bo taki jest oryginalny tytuł gry, kontynuuje opowieść o historii największej wojny w historii świata. Ponownie możemy przejąć władzę nad jednym z mocarstw, aby jeszcze raz zapanować nad światem.

Jak na tę serię przystało, fabuła skupia się na wydarzeniach historycznych. Czas gry obejmuje lata II wojny światowej, co składa się na kilkanaście kampanii. Te z kolei dzielą się na dwa rodzaje: kampanie historyczne oraz bitewne. Jak sama nazwa wskazuje, kampanie historyczne oferują nam wzięcie udziału w wielkiej wojnie ze wszystkimi szczegółami (dokładność historyczna jest fantastyczna, ale o tym za chwilę), natomiast kampanie bitewne pozwalają nam stoczyć ważniejsze w dziejach ludzkości bitwy.

Sama gra natomiast polega na nieustannej, bezkompromisowej walce. Strona ekonomiczna gry jest tak naprawdę czystym dodatkiem do wojny na ogromną skalę. Do wyboru mamy kilkadziesiąt większych bądź mniejszych mocarstw, a każde z nich charakteryzuje się odmiennym systemem władzy oraz i posiada swoje wady i zalety. Należy również pamiętać, że część polityczna gry jest bardzo ważna i nie można o niej zapomnieć. To właśnie tam ustalamy władzę, system polityczny oraz zawiązujemy umowy handlowe. Ponadto doprowadzamy do konfliktów, pokojów i politycznych wyniszczeń. System gry praktycznie nie zmienił się od pierwszej części Europy. Silnik pozostał taki sam, podobnie jak założenie gry. Tym razem jednak główną jej częścią jest wojna, która potrafi załatwić wszystko.

Zmienił się natomiast samouczek. Ci, którzy grali w poprzednie odsłony serii, wiedzą dobrze, że samouczek nie potrafił wyjaśnić niczego. Tu natomiast, włączając sześcioczęściowy trening, zostajemy wprowadzeni w dosyć skomplikowany świat gry, a każdy aspekt jest po kolei omawiany. Tak więc w odróżnieniu od poprzedniczek, w Hearts of Iron II może swoich sił spróbować każdy, nawet ci, którzy z serią nie mieli wcześniej nic wspólnego.
Po zapoznaniu się z systemem gry, przychodzi czas na rozpoczęcie normalnej rozg
rywki i wtedy doznajemy szoku. Gra jest olśniewająco prosta i przejrzysta. Wszystko można zobaczyć na wykresach, a to, co wydaje się jeszcze niezrozumiałe, stanie się jasne po kilku kliknięciach. Zatrzymać się można jeszcze na chwilę przy wspomnianej już wcześniej zgodności historycznej. Trzeba przyznać, że ludzie z Paradoxu postarali się i prawdziwość każdego szczegółu można dowieść w encyklopedii lub w Internecie, a każde wydarzenie jest dokładnie przedstawione. Wszystko to jest oblane tysiącami historycznych zdjęć postaci, wydarzeń, jednostek. Owszem zdarzają się kruczki w szczegółach, które zaprzeczają faktom, aczkolwiek zdarzają się one bardzo rzadko i są trudne do zauważenia.

Teraz jednak po masie zalet tego tytułu, nadchodzi czas na jego wady, a tych jest kilka. Przede wszystkim od kilku lat seria opiera się na tym samym silniku, który mimo ciągłego ulepszania, ma wiele dziur, uniemożliwiających czasami normalną rozgrywkę. Irytująca jest również instalacja. Wszystkie te zdjęcia, opisy oraz mapy składające się na sporą ilość obrazów, które kopiowane są jeden po drugim sprawiają, że gra mimo tego, iż waży około 600 MB instaluje się dobry kwadrans, przez co ze zgrzytającymi zębami czekamy na koniec procesu. Prócz tego możemy dostrzec kilka pomniejszych wad, które jednak nie przeszkadzają w czerpaniu przyjemności z gry. W kwestii rozwiązań technicznych, jak już wspomniałem, nie jest zbyt dobrze. Oczywiście nie można od gier tego typu wymagać fajerwerków graficznych, aczkolwiek nagminnie pojawiają się błędy w silniku, które wręcz odpychają wzrok.

Niestety, mimo kilkuletniego silnika graficznego, program wymaga dosyć silnego sprzętu. Bez kostki 256 RAM gra nie uruchomi się poprawnie. Przyda się też dosyć szybki procesor, aby w pełni cieszyć się płynnością gry. Rekompensata nadchodzi jednak pod postacią muzyki, która zachęca do grania - patriotyczna, ciepła, podniosła, a w odpowiednich momentach groteskowa, smutna, oznaczająca porażkę. Do tego dodać można realistyczne odgłosy strzałów, wybuchów, okrzyków wojennych. Towarzyszy nam thearts-of-iron-ii-2589-2.jpg 2o przez całą grę.

Warto jeszcze wspomnieć słówko o całkiem nieźle przygotowanym trybie gry wieloosobowej. Owszem, sztuczna inteligencja spisuje się naprawdę dobrze, ale wszyscy dobrze wiemy, że to nie to samo, co spróbować swoich sił z drugim człowiekiem. Z pewnością pozwoli to do końca ocenić swoje możliwości.

W platynowej edycji gry polski dystrybutor umieścił również dwa dodatki - Doomsday oraz Armageddon. Każdy z tych dodatków oferuje kilka nowych kampanii, masę nowego sprzętu oraz kilka dodatków – mniej lub bardziej ciekawych. Wszystko to możemy dostać w niskiej cenie w serii Kolekcji Klasyki. Czy się opłaca? To zależy od gracza. Ci z was, którzy uważają, że dobra gra niekoniecznie powinna oferować mnóstwo akcji i dodatkową dawkę adrenaliny, z pewnością nie poczują się zawiedzeni. Ci jednak, którzy nie potrafią obejść się bez fajerwerków graficznych oraz nieprzerwanej akcji, niech odpuszczą sobie kupno tego tytułu, bo z pewnością nie zdoła ich ona przykuć do monitora.

Podsumowując, Hearts of Iron II jest tytułem bardzo specyficznym, przez co wielu graczom nie przypadnie do gustu. Od początku seria ta nie była tworzona pod publikę, tylko pod określone grono graczy. I to właśnie oni zachwycać się będą tym wszystkim, co zaoferuje im program i pozostaną przy nim przez długi czas.

Gorąco polecam, ponieważ jest to moim skromnym zdaniem najlepsza odsłona serii i jedna z najlepszych gier strategicznych dostępnych na rynku.

Plusy:
  • wciąga
  • stosunek cena/jakość
  • w porównaniu do poprzedniczek dosyć prosta
  • zgodność historyczna


  • Minusy:
  • przestarzały silnik graficzny
  • długość instalacji
  • irytujące wpadki





  • Hunter
    E-mail autora: hunter(at)sztab.com





    Autor: Hunter
    skomentuj
    KOMENTARZE NA TEMAT GRY
    04.07.2008 | pachucek » Ta gra jest naprawdę fajna i przestarzała grafika
    16.02.2008 | maciej1234 » Całkiem całkiem gierka.
    24.01.2008 | Mikiss » Grałem w 1. Jeżeli 2 jest taka sama jak 1 to jest
    20.01.2008 | FifiCz » No Hunter,wreszcie jest recenzja tej gry. Gra j
    więcej komentarzy dodaj komentarz
    RECENZJE CZYTELNIKÓW
    ILOŚĆ RECENZJI - 1 ŚREDNIA OCENA - 75%
    Aj waj. . .nie trafiłem do nowego A
    WunderWaffel - 75%
    więcej recenzji dodaj recenzję