Glest 2

Na pochwałę zasługuje grafika. Engine wykorzystuje Open GL w wersji 1.3. Gra jest trójwymiarowa, posiada przejrzystą grafikę. Jeśli szukaliście fajerwerków graficznych , wspaniałych efektów specjalnych to muszę jednak z przykrością powiedzieć, ze pomyliliście adres. Można trochę zarzucić animacjom jednostek, które są jak dla mnie nieco zbyt sztywne. Twórcy zaimplementowali w grze system dnia i nocy. Ogólnie oprawa graficzna nie jest zła, jak na grę niekomercyjną. Mogę pokusić się nawet o stwierdzenie, że jest to jedna z najładniej wykonanych DARMOWYCH strategii (przeciętny sklepowy RTS, wyprodukowany po roku 2003 będzie posiadał lepszą grafikę).

Ścieżka dźwiękowa przypadła mi do gustu, ładnie wkomponowuje się w klimat rozrywki, jednak jest jej bardzo mało - jeden utworek w intrze, drugi w menu i po jednym w trakcie gry dla każdej nacji. Dźwięki wydawane przez jednostki są do zaakceptowania.

Moim zdaniem w grach strategicznych najważniejsza nie jest oprawa, tylko grywalność. Osobiście często wracam do „przedpotopowych” tytułów, które mimo iż odstraszają grafiką mają w sobie to coś, czego brakuje obecnie hurtowo wypuszczanym na rynek grom. Niektóre z nich ciężko nazwać zaszczytnym mianem „gier komputerowych”. Dużo lepiej spisywałoby się tu określenie „klon”, ewentualnie „kalka”. Glest 2 ma kilka niezłych rozwiązań, aczkolwiek żadno z nich nie zasługuje na miano odkrywczego. AI stoi na średnim poziomie. W grze użyto „systemu znajdowania drogi”, który sprawuje się całkiem nieźle – nie widziałem przypadku blokowania się jednostek (ale to w sumie norma, bardzo dawno nie zaobserwowałem czegoś takiego w RTSie). Sterowanie jest w miarę intuicyjne, nie licząc obsługi kamery, której nie obracamy przy użyciu myszki, tylko klawiatury. Sporym błędem jest brak możliwości wydawania naszym siłom rozkazów przez minimapę. Niby nic strasznego, ale jeśli chcemy przetransportować wojsko na drugi koniec mapy to może być męcząco.

Gollumie, oddaj pierścień...

Jeśli chodzi o plansze to mamy ich łącznie 8, każdą w wersji „zwykłej” i zimowej. Nie są może zbyt duże, ale dość przemyślane. Można im tylko, podobnie jak całej grze, zarzucić monotonię. Produkt Glest Teamu nudzi się bardzo szybko. Głównie za sprawą braku kampanii i trybu gry wieloosobowej, które stanowią trzon każdej szanującej się strategii.

Glest v2.00 jest grą trudną do oceny. Z jednej strony nie jest zła, ciężko zarzucić jej autorom brak starań. Z drugiej tytuł ten jest strasznie monotonny, nie wprowadza do gatunku niczego odkrywczego. Głównymi jego zaletami są stuprocentowa bezpłatność (wystarczy wejść na stronę producenta i go pobrać) i znaczne możliwości edycji. Plik instalacyjny jest względnie nieduży (około 50 mb), więc nawet dla posiadaczy modemów ściągnięcie go nie będzie większym problemem. Jeśli wierzyć zapewnieniom twórców to niedługo pojawi się możliwość gry wieloosobowej. Gdyby jeszcze dodano przyzwoitą kampanię to mogłoby uczynić z potencjalnego Glesta v3.00 całkiem sympatyczny tytuł. W chwili obecnej mogę go polecić co najwyżej tym, którzy nie mają pod ręką jakiś lepszych pozycji do gry - a nuż się spodoba. W końcu nic nie kosztuje. Pozostaje mi mieć nadzieję, że freewarowe strategie dogonią niedługo jakością darmowe strzelaniny - słynny Counter Strike wszak też kiedyś był tylko fanowskim modem do Half Life'a...

Grafika 60% Muzyka 70% Grywalność 55% Trudność 60% Ocena końcowa 57%

10 20 30 40 50 60 70 80 90 100 10 20 30 40 50 60 70 80 90 100

PLUSY gra darmowa ciekawe i różnorodne jednostki

MINUSY szybko się nudzi brak kampanii i trybu multiplayer uboga (aczkolwiek całkiem miła) ścieżka dźwiękowa

Windows 98/ME/2000/XP, Pentium 4 tudzież Athlon, karta graficzna kompatybilna z Open GL 1.3, karta dźwiękowa zgodna z DirectX9