Przyznam się wam szczerze, że dużo myślałem nad tym, czy podjąć się napisania recenzji produktu, który dla mnie osobiście jest - a raczej był - mało pociągający. Widziałem wcześniej Emergence 2 i mnie nie zachwyciło, a wręcz przeciwnie - nawet frustrowało. Przemogłem się jednak i zaryzykowałem, mając przed sobą wizję męczarni - pisania o grze, w moim przekonaniu, nudnej i dziwnej. Jakie było moje wielkie zdziwienie, kiedy następczyni lekko znienawidzonej gry zaczęła intrygować mnie swoim klimatem i założeniem rozgrywki, mimo że sam pomysł się nie zmienił.

Instalacja przebiegła nienagannie. Standardowo filmiki prezentujące firmy jak i samą grę przeleciały przed moimi oczami jak setki podobnych i trzymających zwykłą, ale pozytywną formę. Pi razy drzwi przedstawiają nam zaistniałą sytuację: jest straż, jest policja. Tylko czego jeszcze brakuje? Wypadku, karambolu, kraksy lub innego zdarzenia powodującego ogólny zamęt i panikę.



Po chwili oczekiwania menu gry pokazało się na moim monitorze. Jest dość miłe dla oka i ma lekko przyciemnione kolory. Bezsprzecznie jest w dobrym tonie, choć dla mnie osobiście jest o 30% zbyt niebieskie. Oferuje ono tryby: „kampania”, „nieustanna gra”, „trening” oraz „opcje”. Możemy również wybrać w nim trudność kampanii.

Po wybraniu głównej atrakcji gry, którą jest kampania, otrzymujemy szansę powtórki swoich umiejętności w treningu przed misjami właściwymi (jeżeli ktoś grał w poprzedniczki, to myślę, że jest to bezcelowe). Poznajemy tam podstawy walki z pożarem budynków mieszkalnych, terrorystami i innymi zagrożeniami dzisiejszej rzeczywistości. Od razu wypomnę tu dość niejasny sposób „kierowania” gracza na dobry trop. Szczególnie widać to w ćwiczeniach antyterrorystycznych, gdzie informacja o strzelaniu do przeciwnika jest zdawkowa. Nieźle się natrudziłem, żeby zaliczyć ten test. A moja siostra (ona jest genialna:D) powiedziała, że wystarczyło obrócić widok kamery. Ale o takim wymaganym zabiegu mnie nie poinformowano. No, ostatecznie może to moja wina, ale jest parę podobnych innych haczyków w dalszych misjach.



Kiedy przejdziemy już samouczek, czeka nas 20 misji. Dobrze oddają one ducha naszej pracy. Są różnorodne i rozbudowane. Obejmują swym zakresem prawie wszystkie możliwe tragedie i katastrofy, w szczególności związane z nowoczesną infrastrukturą i budownictwem, z domieszką protestów, strajków, niepokojów oraz kataklizmów klimatycznych. Przykładowo mamy misję, gdzie piorun trafia w dom, co powoduje pożar w samym budynku i w stajni, która do niego przylega.

Fajnym, choć już dość często spotykanym, ale nadal charakterystycznym pomysłem dla serii, jest wplatanie filmów przed każdą misją. Zwane są one retrospektywnymi (nazwa dla zaawansowanych) lub inaczej: z wątkiem poprzedzającym dane tragiczne zdarzenie. Dzięki nim wiemy dokładniej, jakiej pomocy mamy udzielić. Może zapytacie dlaczego jest to charakterystyczne. Wywodzi się to ze specyfiki gry. Nie posiadamy tutaj jednego bohatera, którego przeprowadzamy przez kolejne trudności. Występuje tu bohater zbiorowy, czyli straż pożarna lub inne służby porządkowe, a my jesteśmy jakby koordynatorami akcji. Logiczne wówczas jest, że nie uświadczymy tu fabuły.

Emergency 3