Dragonshard

W tym miejscu przechodzimy do sposobu prowadzenia rozgrywki. Ta w zasadzie toczy się na dwóch planach. Na powierzchni i pod ziemią. Podziemia pełne są przeróżnych demonów, potworów i nieumarłych. Niestety służą jedynie za tajne przejścia i "kopalnie" złota. Sprawa jest prosta - gdy przejście na powierzchni jest zablokowane, schodzimy na dół, zbieramy porozrzucane wszędzie złoto i wychodzimy na tyłach wroga. Z drugiej strony my też musimy uważać, na niespodziewane ataki z "zaplecza". Pod powierzchnią nie ma żadnych miejsc gdzie można by zbudować bazę. Skoro jesteśmy przy tworzeniu obozów to trzeba zauważyć, że można je postawić tylko w ściśle określonym miejscu. I to najczęściej tylko jeden na początku gry. Każda forteca posiada 16 pól do zabudowania. Mamy do dyspozycji 10 budynków, a co za tym idzie 10 jednostek. Jak na strategię przystało, trzeba myśleć. I tutaj nie jest inaczej, bowiem każdy budynek danego rodzaju, pozwala na awansowanie odpowiedniego żołnierza o jeden poziom. Tak więc mając cztery takie same budynki, możemy mieć tylko jedną jednostkę, ale za to na najwyższym, piątym poziomie. A co nam daje wyższy poziom? Poza oczywiście większymi współczynnikami życia, many i ataku, oraz nowymi czarami, każdy z wyposażonych wojowników staje się dowódcą. Na każdym poziomie, może on przywołać jedną pomniejszą jednostkę. Poczynając od zera na poziomie pierwszym, a kończąc na czterech pomocnikach na piątym. Niestety są oni związani ze swoim przełożonym na zawsze. Jest to skonstruowane tak, żebyśmy mieli cały oddział (dowódca i max. czterech pachołków) dostępny na jedno kliknięcie myszką. Przywołanie odbywa się automatycznie gdy zbliżymy się do swojego zamku, a przybyli pomocnicy są w większości przypadków mniejszymi (dosłownie!) wersjami swoich panów. Co ciekawe nasi mniejsi wojownicy funkcjonują tylko na wolnym powietrzu. Gdy zanurzymy się w ciemnie korytarze podziemia, po prostu znikają. Na szczęście gdy wrócimy na powierzchnię pojawiają się ponownie, a gdy któryś zginie wystarczy wrócić do zamku, gdzie po chwili wszyscy dowódcy będą mieli pełną kompanię przy boku. Dlatego tak ważna jest decyzja czy chcemy mieć kilka rodzajów jednostek na niższych poziomach, czy tylko cztery, ale za to najbardziej rozwinięte i najliczniejsze oddziały.

Chaos bitwy

W grze dostępne są trzy rodzaje surowców. Po pierwsze złoto napływające z podatków i zbierane głównie w podziemiu, oraz dragonshards kryształy, które co jakiś czas spadają na powierzchnię. Trzecim "minerałem" jest doświadczenie. Albowiem nie wystarczy wybudować kilku budynków jednego typu, aby awansować jednostki. Do ulepszania wojowników potrzebujemy jeszcze wielu punktów doświadczenia. Zdobywamy je poprzez wykonywanie zadań i zabijanie nieprzyjaciół. Niestety takie podejście autorów do tematu gameplaya, ma swoje wady. Według mnie rozgrywka w Dragonshard jest za bardzo uproszczona. Wszystko jest za proste, budynki i jednostki (pomocnicze) powstają praktycznie same, złoto napływa bez przerwy z automatycznie ustawionych podatków, a gdy zabraknie nam kryształów wystarczy poczekać na następne "opady". Do tego pod koniec każdej misji możemy wszystkie jednostki awansować na najwyższy poziom (niszcząc swoje placówki lub przejmując zamek wroga). Domyślam się, że dla niektórych koncentracja tylko i wyłącznie na walce i eksploracji ciemnych lochów, może wydać się zaletą, ale zapewniam was, że prędzej czy później, zaczynie wam się to nużyć. Większość misji kampanii pokonujemy według jednego schematu. Oczywiście nie zdradzę go tym, którzy mają chrapkę na tę grę - przecież to recenzja, a nie poradnik ;).

Obserwator, najgorsza zmora w podziemiu.