LOGOWANIE

Zarejestruj sie

Antihero

ocena05101520253035404550556065707580859095100 Głosuj na tę grę!

Ostatnio w wielu moich recenzjach używam stwierdzenia „gra pojawiła się u mnie dość niespodziewanie i co dziwne, okazuje się całkiem dobra”. Podobny przypadek mam z grą Antihero produkcji studia… znaczy się od Tima Conklinga.

Antihero to gra planszowa przeniesiona na ekran komputera, a takie przynajmniej sprawia wrażenie. I muszę przyznać, że pomysł się sprawdza. W grze wcielamy się w złodzieja czy raczej mistrza gildii złodziejskiej i naszym zadaniem jest głównie rabowanie domów, okradanie sklepów czy bogatych posiadłości, no i oczywiście eliminacja konkurencyjnej gildii złodziei. Całość została podzielona na 13 misji. Niestety kampania singlowa jest stosunkowo krótka i jest to jedna z największych wad gier indie, do których i Antihero się zalicza.

Rozgrywka odbywa się w systemie turowym, co w tym przypadku jest logiczne. Podczas każdej tury nasz bohater może odkrywać mapę, wchodzić do domów, rabować sklepy czy dokonać skrytobójstwa. Oprócz tego w każdej turze można także ulepszać atrybuty naszego bohatera za pomocą dość prostego drzewka technologicznego. Za ciężko zapracowane pieniądze można najmować zbirów albo łobuzów, którzy wykonają za nas część brudnej i mokrej roboty. Można też nająć specjalistę od czyszczenia czy raczej eksmisji mieszkańców.

Wspomnianych łobuzów rekrutować warto z dwóch powodów. Po pierwsze, pilnują dla nas specjalnych budynków takich jak na przykład kościół, a co więcej im więcej ich w danym budynku jest, tym większe dostajemy bonusy. A te są bardzo potrzebne, bo we wspomnianych kościołach na przykład generowane są latarnie, które później wykorzystuje się do upgrade’owania umiejętności na drzewku technologicznym. Innym razem dzięki nim dostajemy większą ilość złota, które następnie można przeznaczyć na rekrutację kolejnych łobuzów albo innych pomocników. Są oni także bardzo przydatni do pomocy dla zbirów, którzy po prostu stają się silniejsi i mocniejsi. Zbiry zaś pomagają nam głównie eliminować cele, czyli ważne osobistości. Po udanym zabójstwie dostają upgrade w stylu mocniejsze ciosy albo większa ilość punktów życia. Dodatkowo zbóje są w stanie blokować ulicę albo dostęp do ważnych osób i często trzeba najpierw pozbyć się ich. Specjaliści ds. eksmisji zaś zajmują się – niespodzianka! – eksmisją łobuzów. I w ten sposób kółko się zamyka.

Za wykonywanie zadań, zajęcie określonych budynków czy skrytobójstwa otrzymuje się odpowiedni punkt zwycięstwa. Po zebraniu trzech gracz odnosi zwycięstwo. Dużo się rozpisałem o mechanice, a nic nie wspomniałem o grafice i muzyce. Bo też i nie ma co dużo opowiadać. Grafika w tej grze jest ładna, prosta i komiksowa, ale nie posiada żadnych fajerwerków czy super efektów. Po prostu jest i w niczym nie przeszkadza. Plansze nie są jakieś przesadnie duże, a grę można bardzo szybko opanować. Muzyka w tej grze i owszem istnieje, ale nikt nie zwraca na nią uwagi. Bo gdyby ktoś zaczął to by się okazało, że motyw muzyczny nieco za często się powtarza.

Oprócz kampanii dla jednego gracza jest także dostępnych kilka trybów zabawy online. Najciekawszy jest jednak tryb hot seat dostępny dla nawet czterech graczy. I w tym trybie gra błyszczy. Naprawdę fajne/wkurzające są sojusze czy też zdrady innych graczy. Wiem, bo grę przetestowałem w gronie moich znajomych i zabawa była naprawdę przednia. Szczególnie, że zasady w Antihero opanować jest niezwykle łatwo i nawet osoby, które na co dzień nie grają w gry komputerowe szybko się w tej produkcji odnajdą.

Polecam więc Antihero na wieczorną imprezę z przyjaciółmi.

Bardzo dziękujemy serwisowi GOG.com za udostępnienie kodu recenzenckiego w celu umożliwienia powstania niniejszego tekstu - https://www.gog.com/game/antihero

Autor: Wojman

więcej komentarzy dodaj komentarz

ILOŚĆ RECENZJI - ŚREDNIA OCENA - % więcej recenzji dodaj recenzję