Age of Empires 3

Poza lądowym rozwiązywaniem sporów istnieje także i w tej części Age of Empires, policzenie się z przeciwnikiem na morzu, i to chyba w bardziej spektakularny sposób, niż kiedykolwiek wcześniej! Tym razem nie ma małych okręcików, które wypuszczają jedną strzałę na 5 sekund, ani nawałnicy pocisków z balist, które podpalają statek dopiero po jakimś czasie. Epoka nowożytności to między innymi epoka rozwoju sztuki nawigacji. Rozwój nawigacji i znanych kontynentów skłania możnowładców do budowania floty i z reguły znajduje upust w próbie osiągnięcia hegemonii na morzu. W związku z tym, statki budowano coraz większe, żeby mogły pomieścić jeszcze więcej dział. Nie inaczej jest w AOE III - zaczynamy małą Karawelą, która bądź co bądź, wskórać wiele nie może. Jednak, co miłe, nie zatonie ona po 5 sekundach walki, a i trzymać potrafi się całkiem długo. Przechodząc do kolejnych er, zdobędziemy możliwość budowania coraz to nowych statków - przez Galeony i Fregaty, aż po potężne Monitory. Pierwsze dwa to „pływające czołgi”, z kórych pierwszy może rekrutować piechotę i kawalerię bezpośrednio na pokładzie, a drugi, raz na jakiś czas, strzelić do wroga ze wszystkich 5 dział naraz. Ostatni z wymienionych okrętów nie ma co prawda całych burt wypełnionych działami, ale wszystko rekompensuje mocna budowa i jedno duże działo na dziobie. Może ono ciskać zwyczajne kule, będąc po prostu dodatkiem do flotylli, ale ma również opcję potężnego strzału, który potrafi w sekundę obrócić w proch zarówno cały statek, jak i port lub inne nadbrzeżne budynki. Te wszystkie elementy sprawiają, że gdy sprawy na morzu nabiorą tempa, będziemy z zafascynowaniem obserwowali przebieg akcji. Niestety, twórcy postanowili ograniczyć możliwość zostania panem mórz i oceanów do budowy maksymalnie kilku statków jednego typu. Tak więc po jednej porażce nie musimy obawiać się, że wróg stworzy niemożliwą do pokonania flotę. Istnieje też druga strona medalu przy zastosowaniu takiego rozwiązania - mała ilość statków powoduje, że na morzu nie góruje praktycznie żadna taktyka. Nie ma okrętów szybkich i wolnych, nie ma abordaży, nie ma ustawiania okrętów w "rój" albo "linię". A szkoda, bo tak fajne bitwy mogłyby pretendować do miana króla "gry w statki".



Tradycyjnie dla Age of Empires, każda bitwa to nie tylko inwestowanie w rekrutację armii, ale także w jej doskonalenie za pomocą szeregu badań technologicznych. I tu niestety rodzi się pewien dysonans. Zwykle mieliśmy możliwość podnoszenia statystyk każdego rodzaju jednostek (np. Zbroja Kawalerii, Zbroja Piechoty) i w każdej erze dochodziło nowe ulepszenie. Byłem całkiem zdziwiony, gdy zobaczyłem, że wykupienie nowych zbroi dla strzelców to już kres możliwości badawczych zbrojmistrzów. Nie inaczej jest z innymi wojskowymi technologiami. Czasami nawet ważne jednostki nie mają żadnych ulepszeń! Na szczęście, wszystko pozostało na miejscu, jeśli chodzi o badania dla gospodarki - możemy kilkakrotnie zwiększać wydajność pracy naszych poddanych, a i czasem pomogą nam w tym nasze karty dostaw.

Oprócz wszystkich kampanii i trybów Skirmish, pozostała najrozleglejsza platforma – ESO, czyli tryb gry wieloosobowej na serwerze Ensemble Studios. Wzorowana na słynnym Battle Net’cie platforma ESO wygląda bardzo fajnie – rejestracja jest prosta, obsługa przejrzystego menu - intuicyjna, a to wszystko uzupełnione kanałami z chatami i wieloma innymi opcjami. Rozgrywka wygląda tak jak w trybie Skirmish, pozwalającym wybrać naszą nację i metropolię, którą będziemy kierowali, nabijając coraz wyższe poziomy. Możemy wybrać pojedyncze mecze, zakładać wcześniej rejestrowane klany i oglądać nasze wyczyny w rankingu. Fani gry będą mogli spędzać tam naprawdę wiele, pewnie często zbyt wiele, czasu.

Age of Empires III