Problemy nieefektywności w transporcie miejskim

Tę analizę można powtórzyć dla pozostałych strumieni ruchu i widać, że stała opłata zawsze będzie musiała wywołać nieefektywność równą iloczynowi połowy odchylenia poziomu ceny od kosztu krańcowego i różnicy między liczbą podróży przy cenie równej kosztowi krańcowemu a ilością podróży przy ustalonej cenie. Analizę tę (dla różnych poziomów cen) przedstawia tabela 2.2.

Tabela 2.2. Analiza rezultatów wg poziomu cen - Źródło: Ibidem, s. 297.


Wynika z niej, że stałą opłatą za podróże, która minimalizuje wielkość straty społec
znej, jest 5 centów – wynosi ona wtedy 8,775 mln dolarów. Zmiana poziomu stałej opłaty do 10 centów lub zera wywołuje znaczący wzrost straty społecznej odpowiednio do 17,275 mln i 14,075 mln dolarów. Warto zwrócić uwagę na możliwość darmowego transportu. Zauważyliśmy już, że koszt pobierania opłat wynosi 12 mln dolarów rocznie, zatem (jeśli doliczyć ten koszt do straty społecznej) okaże się, że darmowy transport będzie pod względem efektywności najlepszą ze stałych opłat.

Można też na podstawie tabeli obliczyć efekt ustalenia cen na 5 lub 10 centów ponad koszt krańcowy. Jako że podwyższenie opłaty o 5 centów obniżyłoby liczbę podróży o 274 mln, wartościując każdą na średnio 2,5 centa, otrzymamy stratę rzędu 6,8 mln dolarów. Podwyższenie ceny do 10 centów ponad koszt krańcowy oznacza czterokrotny wzrost straty – do 27,4 mln dolarów.
skomentuj
KOMENTARZE NA TEMAT GRY
więcej komentarzy dodaj komentarz