Problemy nieefektywności w transporcie miejskim

1.5. Analiza przykładu rozszerzona do równowagi ogólnej

Omawiany wcześniej przykład, w którym subsydium pozwoliło obniżyć cenę transportu masowego z 4 USD do 2 USD, zanalizujemy teraz przez pryzmat równowagi ogólnej. Rozważać będziemy typowe w rzeczywistym świecie zaniżenie ceny transportu samochodowego w stosunku do krańcowych kosztów społecznych. Zakładamy, że w sytuacji przed wprowadzeniem obniżki ceny transportu masowego, popyt na niego wynosił 75 000 podróży dziennie, zaś popyt na transport samochodowy to 225 000 podróży dziennie. Koszt użytkownika transportu samochodowego wynosił 3,20 USD za podróż.

Obniżka ceny transportu masowego z 4 USD do 2 USD prowadzi do tego, że popyt na ten środek transportu rośnie do 100 000, a popyt na transport samochodowy zmniejsza się do 200 000. W związku z mniejszą liczbą podróży samochodowych zmniejszają się koszty zatłoczenia, co powoduje spadek kosztów w sektorze samochodowym z 3,20 USD do 3 USD na podróż. Tyle wynosi koszt prywatny, natomiast by otrzymać koszt społeczny musimy od niego odjąć podatki i opłaty oraz dodać efekty zewnętrzne (takie jak zanieczyszczenia). Zakładamy, że podatki wynoszą 0,20 USD, a efekty zewnętrzne 0,50 USD. Zatem koszty społeczne wynoszą 3,30 USD przy subsydium i 3,50 USD bez.

Zanalizujmy wpływ obniżki ceny transportu masowego na dobrobyt społeczny. W tym celu trzeba obliczyć zmianę korzyści i kosztów społecznych w obu sektorach. W sektorze pierwszym (transportu masowego) dodatkowa korzyść ΔSB1 (por. rys. 1.6) wyniesie:



Ustalamy tu p1 = 3 USD, gdyż zakładamy liniowość funkcji popytu, zatem przy zmianie ceny z 4 USD do 2 USD dodatkowo konsumowane jednostki będą wartościowane przez konsumentów średnio na 3 USD. Zmiana kosztów ΔC1 (por. rys. 1.7) w sektorze pierwszym wyniesie:



Renta społeczna w tym sektorze ΔSW1 zmieni się zatem o –25 000 USD (por. rys. 1.8). W sektorze drugim (transportu samochodowego) zmiana korzyści ΔSB2 (por. rys. 1.6) będzie równa:

Arty/Komunikacja/32.jpg" border=0">

Przyjęto tu p2 = 3,1 USD, gdyż:



Zmiana kosztów w sektorze drugim ΔC2 (por. rys. 1.7) wyniesie zaś:



Zatem renta społeczna w drugim sektorze ΔSW2 wzrośnie o 50 000 USD (por rys. 1.8).

Rysunek 1.6. Zmiana korzyści społecznej w obu sektorach w związku z subsydium - Źródło: R. J. Arnott, D. P. McMillen, A Companion …, op. cit., s. 256.


Rysunek 1.7. Zmiana kosztów społecznych w obu sektorach w związku z subsydium - Źródło: Ibidem


Rysunek 1.8. Zmiana renty społecznej w obu sektorach w związku z subsydium - Źródło: Ibidem


Na rysunkach 1.6, 1.7 i 1.8 kolorem ciemnoszarym zaznaczono zmiany wpływające negatywnie na rentę społeczną (wzrost kosztów lub spadek korzyści społecznej). Kolor jasnoszary odpowiada natomiast zmianom pozytywnym dla renty społecznej (spadek kosztów lub wzrost korzyści społecznej).

Ogólna poprawa dobrobytu społecznego ΔSW (suma zmian w obu sektorach) wyniesie natomiast 25 000 USD (różnica pól na rysunku 1.8). Mimo zakładanych dość niewielkich efektów zewnętrznych zatłoczenia i zanieczyszczeń, subsydium okazało się korzystne.
skomentuj
KOMENTARZE NA TEMAT GRY
więcej komentarzy dodaj komentarz