Choinka 2018
Klemensowato
Moimi przedmówcy często rekomendują gry, których nie da się kupić w klasycznym – tj. rojącym się od półek – sklepie, cyfrowa dystrybucja powoli bowiem wypiera wersje pudełkowe z rynku. Ale jest na to proste panaceum – większość cyfrowych sklepów umożliwia zakupienie tzw. prezentów, tak iż link z kodem aktywacyjnym (bądź sam kod) można ładnie wydrukować i opakować, następnie zaś wdzięcznie umieścić pod choinką czy w innej skarpecie. Taka mała porada na początek.
Jedną z gier, które nabyć można wyłącznie w wersji cyfrowej, a którą chętnie bym zarekomendował, jest Nantucket. Jej mechanika nie jest skomplikowana, choć produkcja potrafi wciągnąć na długie godziny, ale gra ta cechuje się fantastycznym klimatem, stanowiącym znakomite przeniesienie „Moby Dicka” Melville’a na ekrany monitorów. Rzekłbym, że jest to pozycja znakomicie pasująca do atmosfery zimowych nocy.
Z kolei osoby preferujące nieco bardziej typowe strategie, zwłaszcza ekonomiczne, nie powinny pogardzić Two Point Hospital, czyli kolejnym, tym razem w pełni udanym duchowym następcą legendarnego Theme Hospital. Tylko bez złudzeń – raczej mało który obdarowany pod wpływem tej pozycji zamarzy o karierze lekarskiej!
Miłośnikom gier role-playing bez zawahania mogę polecić również Pillars of Eternity II: Deadfire, które stanowi modelowy przykład godnego sequela. Jakkolwiek wątek główny nie dorównuje temu z pierwowzoru, to bogactwo odwiedzanego św
Z kolei osobom lubującym się w przygodówkowych daniach z najszczerszym przekonaniem zalecam podarować Return of the Obra Dinn. Nie jest to produkcja piękna, oszałamiająca zmysły, trudno też liczyć, by zaistniała ona w jakimkolwiek rankingu na grę roku. Ale jedna cecha wyróżnia ją spośród pozostałych – absolutna niezwykłość. Prawdziwie ożywająco nowe doświadczenie! Jeśli zaś ktoś preferuje piękną muzykę, czysty relaks i lubi czytać, to będzie potrafił docenić również Where the Water Tastes Like Wine.
Osobom preferującym seanse z beletrystyką mogę bez skrępowania polecić trylogię „Wspomnienie o przeszłości Ziemi” pióra Cixin Liu, jak też najnowszą książkę Neala Stephensona (napisaną razem z Nicole Galland) pt. „Wzlot i upadek D.O.D.O.”. Wspomniany cykl, a zwłaszcza jego pierwsza odsłona – „Problem trzech ciał” – jest niewątpliwie ożywczym tchnieniem dla gatunku science-fiction, druga zaś ze wspomnianych pozycji to pełna humoru „jazda bez trzymanki”, acz nie bez intelektualnych predylekcji i pretensji.
Adeptom Nauczycielki Życia skłonny byłbym polecić dwie pozy
cje. Pierwszą są „Skazy na pancerzach. Czarne karty epopei Żołnierzy Wyklętych” Piotra Zychowicza. Paradoksalnie nie jest to książka wybitna, wyczerpująca i zamykająca temat, przeciwnie, raczej stanowi ona swoisty wyciąg z tematu. Jej szczególną wartością jest jednak sposób patrzenia autora na historię, w tym własną – nie tyle chodzi o wartość merytoryczną tej pozycji (choć nie oznacza to jej podważania), co walory edukacyjne. Drugą zaś jest książka, co do której żywiłem rok temu gorące nadzieje, a mianowicie „Battle Cry of Freedom. Historia wojny secesyjnej” pióra Jamesa M. McPhersona - co tu dużo mówić, poza absolutnymi fanatykami polski czytelnik nie musi sięgać już po żadną inną pozycję, dzieło to jest bowiem dosłownie kompletne.Na koniec pragnę zaś zasugerować książkę mocno nietypową, a mianowicie „Aniołów o brudnych twarzach” Jonathana Wilsona. O ile tylko czytelnik nie odczuwa wstrętu na samą myśl o śledzeniu wydarzeń sportowych, futbolu zaś w szczególności, to pozycja ta może okazać się prawdziwie zaskakującym doznaniem. Sam nie jestem żadnym „argentoflem”, nie pałam żadnym afektem pod adresem któregokolwiek z argentyńskich piłkarzy, a dzieło to czytałem wręcz z wypiekami na twarzy. To nie jest zwykły quasi-biograficzny produkcyjniak, lecz prawdziwie intelektualna wariacja na temat niekoniecznie „godny poruszenia” na polskich salonach.
Autor: Klemens
