SimCity 4

(po)Rady dla młodego burmistrza ...

Przed rozpoczęciem prac nad nowym miastem, za pomocą "trybu boskiego" mamy możliwość wpłynięcia na kształt terenu. Najekonomiczniej jest budować miasto na maksymalnie płaskim terenie z dostępem do morza. Jednak mało urozmaicona tektonika zaowocuje w przyszłości dość nudną topografią miasta, dlatego warto trochę sobie utrudnić sobie sprawę np. dodając kilka wzniesień czy kanionów. Od samego początku musimy mieć pomysł na metropolię, którą będziemy budować. Elementami, kształtującymi wygląd naszego miasta są szlaki komunikacyjne. Nasi wygodni mieszkańcy wszędzie poruszają się samochodami, co po pewnym czasie doprowadza do "zakorkowania" miasta. Aby się przed tym ustrzec przy budowie dróg korzystamy w większości z "szos" i tylko gdzieniegdzie (boczne uliczki osiedlowe) z mało przepustowych "ulic". Z drugiej strony z ilością szos trzeba uważać, gdyż ich utrzymanie jest dwa razy droższe niż zwykłych dróg. Jednak za kilkadziesiąt lat i tak będziemy zmuszeni zaopatrzyć miasto w jeszcze bardziej przejrzysty system komunikacji. Tory kolejowe i przede wszystkim autostrady to sporej wielkości inwestycje, których przeprowadzenie przez środek rozwiniętego miasta wiąże się z nieuniknionym burzeniem zabudowań na których miejscu będzie budowana nowa droga. Można to jednak przewidzieć już na początku rozgrywki zostawiając wolne pasy zieleni (przynajmniej o szerokości 2 pól) w strategicznych miejscach miasta. Należy tutaj uwzględnić fakt, że każdy Sim dojeżdża z domu do pracy i do sklepów, a przy tym chce aby pokonywane przez niego odległości były jak najmniejsze. Najlepiej więc rozmieszczać poszczególne strefy (MHP) w taki sposób, aby każdy mógł wracając z pracy do domu, po drodze zajechać do sklepu i połączyć te miejsca drogami zdolnymi pomieścić tysiące samochodów.

Dobre rozmieszczenie ulic, oraz pociągi i autobusy zapobiegają korkom ulicznym.

Początkowy budżet jest wystarczający, aby zbudować potężne podłoże na przyszłe miasto. Wystarczy zarówno na szkołę, przychodnię, straż pożarną, posterunek policji, oraz zaopatrzenie w wodę i prąd. Oczywiście koszty utrzymania wszystkich tych instytucji na początku rozgrywki trzeba zminimalizować na tyle, aby miesięczne wydatki nie przekraczały 1000 Simoleonów (waluta w świecie SimCity4). Kolejne tego typu budynki powinny być budowane z wielką rozwagą, bo to właśnie za duże wydatki na utrzymanie poszczególnych służb są przyczyną ujemnych bilansów. Kolejne instytucje budujemy po uprzednim zanotowanie wzrostu przychodów. Zanim mieszkańcy osiedlą się na dobre i będziemy mieli z kogo ściągać podatek, nasze miasto będzie tonęło w wydatkach. I mimo nie przekroczeniu magicznej sumy wydatków §1000, w naszej kasie po pierwszych zakupach musi pozostać trochę pieniędzy, aby było z czego ubywać. Nie można doprowadzać do sytuacji z ujemnym stanem konta.

Aby w naszym mieście powstawały wieżowce i zadatki na drapacze chmur musi minąć dużo pracowitych dla burmistrza lat.

Nieuniknionym krokiem w tworzeniu miasta jest rozmieszczenie poszczególnych stref budowlanych. Jak mogło by się wydawać większe zagęszczenie budynków wcale nie oznacza ich większej zamożności. Wręcz przeciwnie, bogaci mieszkańcy wolą mieszkać w jednorodzinnych willach lub pałacykach. Należy pamiętać, że głównym czynnikiem jaki zwabia nowych Simów do naszego miasta jest perspektywa znalezienia pracy. Najwięcej tworzymy więc miejsc na budynki przemysłowe (około 3 razy więcej niż mieszkalnych). Pierwszymi inwestycjami powinny być strefy o najmniejszych zabudowaniach, później stopniowo przerabiana na bardziej zurbanizowane. Póki nasi mieszkańcy nie dorobią się jakiegoś grosza, strefy handlowe nie będą miały większego powodzenia. Już na początku rozgrywki mamy do dyspozycji zarówno duże jak i małe budynki straży pożarnej, policji i szpitali. Nie zawsze trzeba trzymać się schematu i wpierw zaopatrywać się w małe instytucje, a z upływam czasu zamieniać je na większe. Duże budynki tych instytucji budujemy przy sporych rozmiarach osiedlach o niskiej gęstości zabudowań. Przy dużych obszarach jest to najbardziej wydajny sposób. Osiedla mieszkalne o małych rozmiarach opłaca się zaopatrywać w instytucje mniejsze, które wystarczą na obsłużenie niewielkiej ilości mieszkańców. Każda remiza strażacka, szpital i posterunek policji mają swój zasięg działania, który można powiększać i zmniejszać manipulując finansami przeznaczanymi na daną instytucję. Należy unikać sytuacji, w których obszar ten obejmowałby nieużywany (niezabudowany) teren. Taka sytuacja ma miejsce np. przy wybudowaniu budynku na skraju mapy lub skraju miasta/osiedla.

Aby zwabić do miasta nowych mieszkańców należy zaopatrzyć już od początku (przynajmniej) strefy mieszkalne w prąd i wodę. Sprawa elektryczności polega tylko na wybudowaniu elektrowni i łączeniu stref, które automatycznie przewodzą prąd. Dużo więcej zabawy będzie z dostarczaniem wody. Budowę urządzeń zapewniających miastu wodę powinniśmy zaplanować w miejscach o małym skażeniu środowiska. Projektując rozkład rur należy robić to bardzo ekonomicznie, biorąc pod uwagę, że rura zasila w wodę obszar w odległości 6 pól (kwadratów) wokół. Odległość między rurami powinna wynosić więc maksymalnie 12 kwadratów. Odległość ta zapewni dostawę wody w całym obszarze pomiędzy dwoma rurami, patrz screen a (a.jpg). Warto też w taki sposób projektować miasto aby nie zasilać w wodę zbędnych obszarów, jak np. szosy i ulice.

screen a

Empire State Building w New York City, w latach 1930-1931. W naszym mieście nie będzie gorzej.